EL-ZAHMER - CİNNİ & KÂMBİAN

(Bölüm 5) Karışıklık

İyi okumalar arkadaşlar takip eden oy yorum yapan herkese teşekkürler ❤❤🙏🙏🙏
~~~~~~~~~~~~~~~
Sabah:9.00

Sabah uyandığım da karşımda Vesnan'ı, görmem bir olmuştu.
camın önüne masa kurmuş kahvaltı tabağı hazırlamış, sandalye de oturuyor ilk kez böyle birşey gördüğümden, şaşırmıştım. ve Vesnan'dan, görmem de tuhaftı
Banyo'ya gidip işlerimi halletikten sonra oda'ya geri döndüm hâlâ oradaydı soru sorar gözlerle bakıyordu....

"Neden öyle bakıyorsun..?"

"İyi olup olmadığını merak ettim Alev.."

"İyiyim ben Vesnan, teşekkürler kahvaltı için gerek yoktu"

"Rica ederim halan hazırladı bende buraya getirdim..."

Sorgular gözlerle bana bakıyordu içinde birşey saklıyormuş gibiydi ama demiyordu masaya geçip kahvaltımı bitirdikten sonra onunla konuşmaya karar vermiştim.

"Şey Vesnan, konuşabilir miyiz gitmeden..?"

"Konuşabiliriz Alev, ne oldu?"

"Neden beni oradan çekip aldın.?"

"Nedenini biliyorsun zaten bunu konuşacaksan gidiyorum.."

"Daha konuşmam bitmedi Vesnan, birşey saklıyorsan söyle"

"Bak Alev, biliyorum tedirginsin şüphe ediyorsun ama etmeni gerektirecek bir konu yok ortada, o seni kandırıyor ve sende ona kanıyorsun hayatını kaybedebilirdin seni çekip almasaydım bak düşündüğün gibi değil hiç birşey anladın mı... "

"Vesnan, onu tanıdığını biliyorum aptal şeylerle de uğraşmıyorum tek istediğim hayatımı kurtaran kişiyi bulmak ve tanımak ! Bu yardımı bana çok görme..."

"Alev belki'de kurtaran kişi o değildi bak hakkımızda az çok şey biliyorsun. bilmediğin konuları kendine doğrulama... zarar görmene izin veremem yardım edeceğim bir konu da değil. sal artık bu olayı! Gidiyorum işlerim var evde kalsan iyi olur dükkan kapalı bugün, büyücü kadın, şehir dışına çıktı gelir bir kaç saat sonra o yüzden her yeri kilitle ve çıkma..."

Tam ağzımı açıp, bir kelime savuracakken, ortadan yok olmuştu. Vesnan'ın, yardım etmeyeceğini biliyordum yine'de denemek istemiştim. üstümü değiştirip yatağa oturup düşünmeye başladım...

yastığımın altından bilekliği çıkarıp incelemeye koyuldum bu olayları öğrenmenin tek yolu bir hocaydı, ama hoca'ya, nasıl gideceğimi bilmiyordum halam, dediğim kişi bir büyücü'dü ve cinleri vardı illaki gözlemleyen birisi vardır. en önemlisi de Vesnan'ın, beni yakalaması kötü olurdu.
Yinede deneyeceğim...

Evden çıktıktan sonra ilerleyen dakikalarda caddeye inmiştim karşıdaki cami'ye gidip bir hoca, bulmam gerekiyordu bu kadar kalabalık olacağını biliyordum.

insanlardan nefret ediyordum hem insanlardan, hemde cinlerden..

Ama Hepsi için değildi bu sözlerim. sadece benim gibi savunmasız kişilerin, çocukların, hayatlarını maf eden kişiler içindi...

Eski olayları hatırladıkça içim geriliyor, ama sırası değildi yolu geçtikten sonra bir imamla karşılaştım içeri girmeme gerek kalmamıştı Allahım'a, bin şükür karşıma çıkardı içeride adamlar vardı çünkü herkes abdest almış içeri gidiyordu