EL-ZAHMER - CİNNİ & KÂMBİAN

(Kambian) Bölüm 23

Keyifli okumalar dilerim ❤️
Oy ve yorum yapmayı unutmayın ❤️

Bazen bölümler aydan aya gelebilir. Bu yüzden çok takılmayın. Bazen ise erken gelir bunu bilerek okuyun 😊

Şarkı: david kushner skin and bones

~~~~~~

Serin, rüzgar saçlarımı uçururken
kızıl ormanda Ak saçlı cadı'yı, arıyordum.

Zayrax'ın üzerinde olmam, görüş açımı fazlasıyla çoğaltıyordu.

Uyanır uyanmaz, ilk işim onu bulmak olmuştu ama saatlerdir onu görememiştim.

Hiçbir iz, ses, ve enerji yoktu...

Uçmaktan yorulmuştum bu yüzden geri dönmeye karar vermiştim.

~

Saray'a döndüğümde yoğun bir enerji vardı.
Toplantı olduğunda genelde bu olur..

Mehmedi, arka kısımda otururken gördüğümde hızla oradan uzaklaşmıştım.

Neden buradaydı?

Hızla odama girip kapı'yı kilitlemiştim. Arkamı döndüğümde Âmâr, ile gözgöze gelmiştim.

"Burada ne işin var.!"

"Ak saçlı cadı'yı bulmuşlar."

"Kim?"

"Düşman kabile..."

O an nefesimin kesildiğini hissetim.

Bu olamazdı, onların eline geçmemesi gerekiyordu..

Geç kalmıştım...

Neden bu toplantının olduğu belliymiş..

Âmâr bana elini uzatmıştı, kalkmam için bekliyordu.

Ama sadece diz çökmüş bomboş bakıyordum.

(2 saat sonra)

Yatağımda bomboş şekilde uzanıyordum..
Aslında savaşın gelmesini bekliyordum ama ses seda yoktu.

Gece olmuştu ve odamdaki loş ışık, sakinleşmemi az da olsa sağlıyordu.

Tanıdık enerji hissetmem ile yatağımın çökmesi bir olmuştu.

Sıcak kolları belimi sararken, başıma konulan öpücük ile kendimi rahatlamış hissediyordum.

Battaniye'yi üzerimize çektiğinde. gözlerim yorgunluktan kapanmak üzereydi.

"Uyu hadi güzelim."

~

Gözlerimi kapatmam ile rüya alemine giriş yapmam bir olmuştu.

Kendimi kontrol edebiliyordum ve rüyada olduğumu biliyordum..

Karanlık ve sisli ormanda yürüyordum. çıplak ayaklarım taşlara bastığı için acıyordu.

Rüyadan çıkmak istesem de başaramıyordum sıkışmış durumdaydım.

Ürkütücü sesler, etrafımı sararken karşıdan gelen kişiyi sis, yüzünden çözemiyordum.

Ama yaklaştıkça tanıdık yüzünü görmüştüm.

Ak saçlı cadı..