EL-ZAHMER - CİNNİ & KÂMBİAN

(Bölüm 25) Büyük Bir Adım

Keyifli okumalar dilerim ❤️ oy ve yorum yapmayı unutmayın

10bin olduk 😍

Şarkı:Phantogram - Black Out Days Future Islands Remix

~~~
Gözlerimi yatakta olan Leşten, alamıyordum. bunu nasıl fark etmem, yada hissetmem? yatağa girdiğim'de yoktu bile..

Vesnan, sinirli sinirli bana bakarken, kusmamak için direniyordum ama nafileydi, koşar adımlarla banyo'ya gidip midemde ne varsa çıkarmıştım..

Sifonu çektiğim'de Vesnan, arkamdan gelip beni ayağa kaldırmıştı...

"Yerini biliyorlar..."

"İyi'de nasıl biliyorlar..?"

"Sanırım beni takip etmişler..."

Gözlerimi devirirken, Leşin kokusu hâlâ burnuma geliyordu..

"Peşinden onları getirmen ne kadar hoş.. hissetmemen de ayrı konu al şunu yatağımdan!"

Sinirini benden çıkaracakken, kendini son anda durdurup yataktaki yarısı yenmiş hayvan leşini, ve içindeki bağırsakları alıp yorganla beraber götürmüştü..

Odaya geçmeden önce banyo'ya girip, kendimi iyice temizlemiştim. banyo'dan çıktığım sırada Vesnan, gelip elinde hiç görmediğim otları getirmişti.

"Onlar nedir..?"

Sesimi duyduğu an bana dönüp hâlâ kızgın surat ifadesi ile beni süzüyordu. Daha fazla dayanamayıp patlamak üzereydim..

"Neden bana öyle bakıyorsun! Onları kene, gibi peşine takıp getiren sensin ben mi suçlu oldum!"

Hızla yanıma gelip, beni boğazımdan tuttuğu gibi duvara yapıştırmıştı. kemiklerim sızlarken tepkisiz kalıyordum. Ama canım acıyordu..

"O pis insanoğlunun, kokusunu üzerinde alabiliyorum!"

Gözlerim açılırken aklıma Okan'ın, gelmesiyle düşüncelerimi görmesi,daha da onu sinir ediyordu..

"Masanın üzerindeki gülleri gördüm.. biliyor musun, Seni yalnız bırakmak bile hataydı!"

"Sa-saçmalıyorsun hiçbir şey olmadı Vesnan..."

"Olabilirdi Alev, ama sen bunu düşünmeyecek kadar kuş beyinlisin.."

Sinirlenme'ye başlıyordum, ama tepki veremiyordum. çünkü beni kendi arası ve duvarın arasına sıkıştırmıştı. haraket edecek güçüm yoktu, yada fırsatım..

"Tek derdimiz Okan, mı şu an!"

"Bilmem öyle mi!"

Boğazımı sıkmaya başladığında, gözlerimi kapatıp beklemeye başlamıştım..

Nefes alamayacak dereceye geldiğim'de boğazımdaki elini gevşetip, boynumu öpmeye başlamıştı

"Vesnan..."

Beni kucağına alıp, yatağa doğru götürmeye başladığında, kalbim küt küt atıyordu..

Beni yatağa bıraktığında, üstüme eğilip dudaklarıma anlamlı bir öpücük kondurmuştu... İlk öpücüğümü o almıştı benden... Ne kadar önemliyse artık..

Üzerimden kalkıp otlara, doğru yürümeye başlamıştı..

Sinirden deli olmak üzereydim beni sinirlendirmek için elinden geleni yapıyordu..

"Ves..."

"Buradaki otları yakıp evin içinde gezdireceğim daha sonra evin içine ve dışına çember yapacağım ki kimse buraya adımını atamayacak.."