EL-ZAHMER - CİNNİ & KÂMBİAN

(Bölüm 19) Gerçekler

İyi okumalar oy ve yorum yapmayı unutmayın ❤️
~~~~~~~~~~~
(Son bölüm'den 2 gün sonrası)

Her zaman olduğu gibi güne yeniden uğultular ile uyanma'ya başlamıştım, o yerden kaçtığım günden beri'dir kulağım'da uğultular olmaya başlamıştı, bunu sorduğum'da ise Merzah, bana ulaşmaya çalıştıkları ama mühür'den dolayı ulşamadıklarını söylemişti. Son 2 gün kötü geçmemişti sadece dışarı çıkamayıp evde takılı kalıyordum, küçük bir köy evindeydik ve alt katta ahırı vardı, neyseki Kara, orada besleniyordu alt kata inen bir merdiven olduğu için yanına kolayca inip çıkabiliyordum. Merzah, ve Vesnan, bana ihtiyacım olan herşeyi getirmişti hatta, gizlice evime girip eşyaları bile almışlardı,

Bana zorluk çıkarmamaları, işime geliyordu en azından oda'da yalnız kalıyordum. arada sırada vesnan'ın, gelmesine rağmen herşey normaldi. Yataktan kalkıp eski lavaboda işlerimi bitirdikten sonra salona geçmiştim, kimse yoktu, cama ilerleyip dışarı baktığımda diğer köy çocukları dışarıda top oynuyorlardı, onları gördüğüm'de aklıma çocukluğum gelmişti,

Keşke benim ailem de normal insanlar olsaydı bende güzel bir çocukluk geçirip büyüseydim, Diyordum kendi kendime içimden. Omzumda bir elin dokunması ile yerimden sıçramıştım dönüp baktığımda Vesnan olduğunu gördüğümde derin bir rahatlama gelmişti...

"Cam'dan bakman bile yasak olduğunu bilmiyor musun?"

"Sanki hapiste yaşıyorum, fazla abartıyorsunuz..."

"Abartmıyoruz Alev, güvenliğin için mecburuz.."

İç çekip cam'dan ayrıldığım'da. Vesnan hemen perdeyi kapatmıştı, oradan ayrılıp odama gidiyordum o ise takip ediyordu, bir an kapıyı, yüzüne kapatmayı düşünsem bile bunun iyi bir fikir olmadığını anlayıp vaz geçmiştim.

İçeri geçip çiftli yatağa oturduğum'da oda yanıma gelip oturmuştu, ne kadar bakmak istemesem de sonun'da gözlerimiz buluşmuş olup birbirmize bakıyorduk bir kaç saniye bakışma ile geçmesine rağmen, ne o ne ben konu açmıştım daha sonra önüme dönüp ellerimle oynamaya başlamıştım. Neyseki konuyu açan Vesnan, olmuştu..

"Bugün babam gelip herşeyi anlatacak, hazır mısın bunun için?"

"2 gündür bunu bekliyorum Vesnan, sence hazır değil miyim.?"

"Bana değilsin gibi geliyor?"

"O senin düşüncen..."

(Vesnan'dan)

Elleri ile oynaması ne kadar stres altında olduğunu gösteriyor'du, konuşmaya hazır değildi duymaya,
hiç hazır değildi bunu biliyordum. Ama babam artık gerçekleri ona anlatmak istiyordu, Alev'in eşim olduğunu öğrendiğim'den beri ona nefretle bakmıyordum,

nefretten daha çok onu istiyordum, ama buna hazır değildi, tek yapmam gereken onu işaretleyip mühürlemekti, ama bunu red edeceğini biliyordum. eğer yaparsam ne Arman, ne de diğer cinniler, ona yaklaşamayacaktı, Bir cinin, son isteği sahipli birisine yaklaşmaktır.

Enin'de sonunda istemese bile onu mühürlemek, zorunda kalacaktım. ama bunu kendi isteğiyle yapmak istiyordum, istesem şu an onu mühürleyip karım, yapabilirdim ve kimse ona yaklaşamazdı, bizde bu zorluklar ile mücadele etmek zorunda kalmazdık, ama Alev, bunu zor yoldan istiyordu bizde uğraşmak zorunda kalıyorduk ne yazıkki.