EL-ZAHMER - CİNNİ & KÂMBİAN

(Kambian) Bölüm 13

Keyifli okumalar dilerim ❤️

Oy ve Yorumlarınızı unutmayınız ❤️

Satır arası yorumlarınızı bekliyorum ❤️

Multi:Mehmed

~~~~~

2 saatlik çalışmanın ardından, Bel ağrım ve kaslarım, sızlama'ya başlamıştı.
Neredeyse tüm gün, eğitim görmüş gibi hissediyordum ama sadece 2 saat olmuştu.

Güçten düşüyormuş gibi hissediyordum.

Karşıda uçan cinleri, gördüğümde tırsmıştım.
Kendimi bu dünya'ya, ait hissetmiyordum.

Gerçek hallerini de görebiliyordum ama özelliğim sayesinde onları insan görsüntüsü olarak görmek daha iyidi.

Tabi uçan insanlar tuhaf geliyordu.

Bahçeden çıkıp salona gittiğimde merdivenlerden inen Âmâr'ı, görmüştüm.
Görür görmez de yolumu değiştirtimek istesem de 2 saniyede yanımda bitmişti.

"Yorucu bir gün olmalı.."

"Yani..?"

Safir gözleri, zihnim okumaya çalışıyormuş gibi bakıyordu.

Dün gece gördüğüm rüya'dan sonra duygularım altüst olmuştu.

"Kardeşin nerede Âmâr?"
Soruyu sorar sormaz afallamış olmalı ki, anlamsız şekilde bakıyordu.

"Ne yapacaksın Prenses?"

"Sadece sormuştum."

Tek kaşını kaldırıp, şüpheli bir şekilde süzüyordu.

Daha fazla durmamak için yanında ayırlıp, odama gidiyordum ki, babamın geldiğini görmüştüm.

"Baba.."

Üzerime geliyordu.

Sinirliydi.

Tepesi atmış gibiydi.

Ne olduğunu anlamıyordum ama hızla arkamı dönüp, koşmaya başladım.

Ama daha 5 adım atmışken babam önüme dikilmişti.

Ama çok geçmeden Göğsüne çarpıp, yere düşmüştüm.

Arkada Âmâr, anlamsız şekilde bizi izliyordu.
Babam beni kolumdan tutup götürmeye başladığında çağresiz bir şekilde arkama baktım ama kimse yoktu.

"Baba noluyor ne yapıyorsun.!"

Konuşmuyordu sadece yürüyordu.
Babam, kendi odasına getirir getirmez beni mindere itmişti.

Ne itmek'se, tüy gibi düşmüştüm.

Korkuyla Babam'a, bakıyordum ama sadece yumuşak yüzünü gördüm.

Ama kehribar gözleri ne kadar kızgın olduğunu gösteriyordu.

"Ben birşey yapmadım Baba neden bana kızıyorsun...?"

Hâlâ cevap vermiyordu.

"Dün gece ne oldu Âzəliâ."

Gözlerim açılırken ne olduğunu anlamıştım.

"Hayır hiçbir şey hiçbir şey olmadı Baba, yemin ederim olmadı..!"

"Bana doğruyu söyle Âzəliâ!"

"Yemin ederim olmadı! Sadece Rüya, gördüm olan bu!"

Beni yakamdan tutup, yüzüne yaklaştırmıştı.