EL-ZAHMER - CİNNİ & KÂMBİAN

(Bölüm 10) Yüzsüz

(iyi okumalar şu ana kadar destek veren oy yorum takip eden herkese sevgilerimi teşekkürlerimi sunuyorum)

Multi:(Vesnan'nın bedeni)

Şarkı:(Jah Khalib x Maruv - По льду (DJ Prezzplay Remix)

========================
Sabah güneşi pencereden yüzüme doğru gelirken, gözlerimi sıkı sıkı kapattım. ama nafileydi gözlerimi ovuşturup, yavaşca yataktan kalktım. dün gece olan şeyi hatırladığım'da yüzümdeki kızarıklığa, engel olamamıştım.

Dün gece, yaşadığımız şeyden sonra Vesnan'nın, yüzüne nasıl bakacağımı düşünüyordum, kendimi ona resmen sunmuş, gibi hissetim. ama ne olduğunu anlamamıştım. çok ani gelişmişti belki'de beni oyuna getirmişti?

Aptal düşünceleri, kafam'dan silip atarken. saate bakıp gözlerimin fal taşı gibi açılmasını, sağladım saat sabah (6:25) geçiyordu.

Bu kadar erken saate kalkmaya alışkın bir insan değildim, ama uykum tamamen açılmış ve kaçmıştı, bende kendime ufak bir kaçamak yapıp, banyo'da işlerimi bitirir bitirmez mutfağa, yönelip kendime güzel lezzetli bir kahvaltı hazırladım. güne dinç başlamıştım sanki dün olan şey tüm yorgunluğumu.

endişe ve korkularımı çekip almıştı yenilenmiş, gibi hissediyordum, vesnana ne kadar yakın olursam kendimi o kadar güvende, hissediyordum bazı insanlar çok saçma olduğunu ve kötü olduğunu düşünebilir'di. ama ben onlarla çocukluktan beri kalmış birisi olarak öyle düşünmemiştim, arada düşünüyor, korkuyor olabilirdim. ama asla derin bir korku falan hissetmemiştim yani bazen... belkide fazla cesaretim vardır bu varlıklar için...

Kahvaltımı, bitirdikten sonra bulaşıkları makine ye dizip spor yapma'ya başladım. antrenmanı, uzun tutmaya kararlıydım ne kadar çevik ve güçlü olursam. o kadar savunuyor olurdum, kendimi... Eşyalı bir Kiralık, dairem olduğu için şanslıydım. ama ödemesi de çok pahalıydı. Antermanım, bittikten sonra hızlı bir duş alıp. Saate baktım (8:20 ) geçiyordu hemen hazırlanıp, hafif bir makyaj yaparak saçlarımı serbest bıraktım ve işe gitme'ye hazırlandım...

Evden çıkar çıkmaz beni uzun boylu, sarımsı kumral, yakışıklı, bir genç, karşılamıştı yüzündeki, sırıtışa engel olamayıp gözümü ondan çektiğim'de

"Pardon sen kimsin?" "Ben Aztec, 'Vesna'nın arkadaşıyım seni götürme'ye geldim"

Kendini beğenmiş, tavrı beni tiksitirken, yere bakarak önüne geçip, araba'ya bindim binmeseydim de zorla bindirir'di hepsi aynı değil miydi zaten...

Oda binip yol boyunca sürme'ye devam etti

Cinler, nasıl araba kullanıyor derseniz orası da ayrı bir konuydu zaten girdikleri bedenlerin, beynindeki herşeyi ele geçiriyorlardı bu onlar için kolay bir yoldu öğrenmek için yada sadece insanlardan görmeleri yeterliydi.
klasik sorular'dan konuşurken görmez'den geldim... İş yerine vardığımız'da Aztec, etrafına bakıp kontrol ediyordu gözleri sürekli oynuyor'du bir şey olduğunu fark ediyordum, çok mu abartıyorlar'dı yoksa. Vesna'nın dediği kadar ciddi miydi?

İş yerime girince 'Aztecin arkam'da gölgelerle kaybolmasını izledim... 'Neden sürekli bir olay başıma gelmek zorunda ki'

İçim'den geçirdiğim sözlerle, Asonsöre binip 4 cü kata çıktım, odama gelir gelmez derin nefes alıp işlerime koyulma'ya odaklandım çıkmadan önce okan ile görüşmek istemiştim, ama bu sabah erken'den çıktığını söylemişler'di, daha iş yeni başlamıştı. ciddi birşey olmuş mudur, Diye düşündüm açıkcası. İşlerime devam ettikten sonra saat öğle vakti, olmuştu bile zaman su gibi akıyordu, ve Okan, hala ortalıkta yoktu, kantine inip bir şeyler atıştırdık'tan sonra bir kahve alıp tekrar odama döndüm çok dinç tim ve tüm işleri halletikten sonra odamın kapısı tıklatılıp "içeri gel" demem ile.