EL-ZAHMER - CİNNİ & KÂMBİAN

(Bölüm 11) Nefes!

Vote ve yorum yapmayı unutmayın iyi okumalar🙏❤
Şarkı:James Young Infinity
==============

Hayal görmüyorum, karşımda babam ve yeni karısı tam bize doğru ilerliyor...
Lanet olsun....

Vesna'nın yanım'da olduğunu tamamen unutup. kendi başıma onlara bakma'dan ilerleme'ye devam etmiştim, hem babamlar hemde vesnan arkamdan seslenirken, adımlarım daha da hızlandı..

koşmaya başladım, arkamdan adım sesleri geliyordu, ama onun kim olduğunu bildiğim için çok fazla endişe etmedim. babam cici karısını bırakıp peşimden koşacak birisi değildi...
O olsun istemezdim zaten.

"Alev!!"

Arkamdaki sesi umursama'dan koşmaya devam ediyordum, o andan sonra kimseyle konuşma'ya yada vakit geçirmeye halim yoktu tek istediğim yalnız kalmaktı..

cadde'den çıkıp ormanlık alana koşmaya başladım, gözlerim yaşlarla dolmuştu ve önümü zar zor görüyordum. ani göz kırpmam ile sert bir cisme çarpmam bir olmuştu... "Alev!"

"Neden beni takip ediyorsun, yalnız kalmaya ihtiyacım var anlamıyor musun..!!

Yağmur yağma'ya başlamıştı, ve toprak çamurlaşma'ya başlayıp kıyafetime bulaştı, bir elimle alnımı ovuşturup diğer elimle kendime destek veriyordum yerden kalkmadım, kalkarsam titreme'ye ve atak geçirip, yeniden düşeceğimi biliyordum

Göz yaşlarım, yağmurun su damlaları ile beraber karışıp tenimi serinletmesine izin vermiştim, sakinleşmem gerekiyor'du yağmur'dan dolayı toprakta çok güzel bir koku vardı sakinleşmem için yeterli'di...

Karşımda iri bedenin sahibine, kafamı kaldırıp baktığımda tek yaptığı gülümsemek olmuştu... o ne anlar ki ne yaşadığımı ne çektiğimi ne bilir ki bundan keyif almaya bakıyordu sadece acı çekmem'den zevk alıyordu....

Sinirden çenem titremeye başladığında, kafamı yeniden eğip dizlerimi kendime çektim.. düşünmemem gerekiyor'du düşünmezsem bir nebze sakinleşirdim belki....

Bak anne, babam geri dönmüş hemde yeni karısı ile onları gördükçe senin'de için acıyor değilmi... ama senin için acımaz sen orada huzurlusun mutlusun acı hissetmiyorsun ama ben hissediyorum anne hemde en kötüsünü his ediyorum...

Islak sırtıma sıcak bir şeyin sarmalan'masını hissediyordum benim şefkate yada paltoya ihtiyaçım yoktu yalnız kalmaya ihtiyacım vardı zerre üşümüyordum... Doğrusu alev alev yanıyordum...

"Beni rahat bırak vesnan senin ilgine ihtiyaçım yok..!"

"Üşümekten tir tir titreyip daha konuşmayı beceremiyorsun, titremekten hasta olup başıma bela olmaktan'sa seni eve götürmem daha mantıklı olur ne dersin Alev..?"