Finally, It's You

Chapter 2

Anthea

Vince fetched me from our house to go to his sister's school where we were going to apply as a teacher. Habang nilalakbay namin ang daan patungo sa University, kwento ng kwento si Vince. Matagal na rin siyang hindi nakakauwe mag mula noong naging mag live-in sila ng partner niya.

Nang makarating kami, mabilis ang naging processo ng pag aapply namin. Dahil na rin siguro kapatid niya ang may ari ng school. Nag decide kami na pumuntang cafeteria. Hindi daw sila kumain. Nag hahanap kami ng upuan ng may mapansin si Vince

"Is that you, Atarah?" Vince said while looking at a girl. Tila nabuhosan ako ng malamig na tubig ng makita ko siya. Ang taong nanakit sakit ng sobra. Ang taong ayokong makita kahit kailan. Tapos dito siya nag aaral kasama ng fiance ko!

I notice her eyes are roaming around my clothes like she's ready to eat me anytime. Lumapit si Abel sakin at humalik sa pisngi ko. Pinapayagan naman ng school na to ang teacher-student relationship kaya hindi siya nahihiyang ipakita sa lahat na fiance niya a I just sighed and nodded at him.

Vince hugged her tightly. Mukhang matagal din silang hindi nagkita. Actually hindi ko alam kung saan nagpunta si Atarah noon. Hindi siya nag paalam at wala rin alam sina Vince kung asaan siya. Kaya pumayag ako sa arrange marriage na sinasabi noon ni Papa sakin kahit ang sigaw ng puso ko si Atarah. Binigyan ko siya ng 2 taon para bumalik pero napagod nako kakahintay. Alam kong may dahilan siya noong umalis siya pero walang akong magandang maisip na dahilan noong sinaktan niya ako She had a choice. And she chose to ruin our relationship. Siguro yon na din ang dahil kung bakit tinggap ko ang proposal.

Pinakilala kami ni Vince. She looked at me when she discovered my profession. Hindi ko pinansin ung mga tingin niya. At pinaglalaruan ko ang Chuckie. Kinuha ko kanina sa bag ni Abel. Hindi ko alam kung sa kanya ba. Kasi ang pag kakaalam ko hindi mahilig sa chocolate drink si Abel. Eh? Hayaan mo na.

"Baby sakto! Computer engineering din kami ni Arah. Sana ikaw papalit sa homeroom teacher namin." nasamid bigla si Atarah sinabi ni Abel. Ako naman biglang kinabahan dahil sa pwedeng mangyare.

"Hm." I answered coldly. Napapalakpak naman ni Abel sa sagot ko. Hindi ko alam may gantong side pala si Abel. Isip bata. Lumingon ako kay Atarah na nakatingin sakin. Mabilis kong iniwas ang tingin ko sa kanya. Punyetang mata yan!!

"Ay nakalimutan kong ipakilala ang best friend ko at pinsan ni Sir Vince" umangat ang ulo ko at tumitig kay Abel. At hinihintay siya mag salita.

"Atarah Javier. My one and only best friend since high school. Kararating niya lang last year galing..." Kaagad na isinubo ni Atarah ang chicken na ulam niya sa bibig dahilan para hindi matapos ang sasabihin ni Abel. Ayaw niyang malaman ko saan siya nagpunta!?

"Gago ang daldal mo!" Inis na sabi ni Atarah sa kanya. Panay naman ang tawa ni Vince at Glen. Hindi ko nga alam kung anong natatawa e. May mga saltik talaga tong dalawang to.

"Ay sorry na sobrahan." Sabi ni Abel ng tinanggal niya ang ulam sa bibig niya.

"Yong nga baby. Arah na lang for short. Arah si Anthea Gibson. My future wife" tuloy niyang sabi. Hindi ko pinansin o tumingin kay Atarah. Dahil para hinihipnotize ako ng mga mata niya.

"Eh kayo Sir Vince. Anong ituturo niyo."

"Aray! Bastos ka ah!" Sigaw ni Vince kaya agad ako napatingin sa kanila. Mukhang may ginawa si Atarah na hindi maganda. Napadaing naman Atarah ng kinurot niya ang kamay neto.

"Si Glendalyn Ponce a computer science teacher. And ako, an Architect teacher" Sabi ni Vince at sumubo ng pagkain. Tumingin ako kay Abel na nakatitig sakin. Ngumiti siya at tumango lang ako. Napansin ko si Atarah na padabog na tumayo at kinuha ang gamit niya sa gilid ng mata ko.