LS#4: Save me, Doctor✓

10

Awkward or Annoying moves of Nikki?

ADA'S POV

Kagigising ko lang tapos ganito ang bungad sa umaga ko. Nag-aaway na naman sila Mom and Dad, baba sana ako pero nakasalubong ko si kuya Livius at hinawakan ang braso ko.

"Huwag kang mangialam sa kanila, Ada. Subukan mo lang at ako na mismo ang magtatali sa iyo sa isang corner ng bahay na 'to." Maotoridad nitong sambit pero bumitaw ako sa pagkakahawak niya. "Naiinis ako kapag pinapakialaman mo ang mga magulang ko."

"Naiinis din ako na nakikita mo na ang mga magulang mong nagkakaganiyan pero narito ka sa taas at pinapanood sila." Sagot ko kaya tinitigan niya ako. "Sabihin nating mahilig akong manghimasok pero hindi ba responsibilidad mo bilang ANAK nila na patigil ang gulo para sa PAMILYA niyo? Nasaan na ba ang sinasabi mong PAG-UUGALI n kinaugalian niyo kasama ang mga MAGULANG ninyo?"

"Sumusobra ka na!" Sambit nito at sinapak ako sa kanang bahagi ng mukha ko. "Sumbatan mo pa ako ulit, hindi lang 'yan ang aabutin mo."

"Hmm, I don't expect good things coming from you, kuya. Maybe I was right kaya ka natamaan, well, sorry ha? Kasalanan ko bang hindi mo ginagawa ang responsibilidad mo bilang ANAK nila." Sambit ko at pumunta sa kusina para kausapin iyong mga maids tungkol sa pag-aaway nila Mom and Dad ngayong umaga, hay nako.

Sa mga sinabi sa akin ng mga maids, kaya raw nag-away sila Mom and Dad dahil sa isa sa mga kliyente or investor nila ang nagyaya kay Dad sa isang hotel,  a five star hotel to be exact. Tapos sumama raw si Dad doon kaya sinundan siya ni Mom without him noticing it, tapos nang masundan daw ni Mom si Dad doon, she saw that client seducing Dad but Dad turned his gaze away and left. Nang makalabas si Dad, he saw Mom standing in front of him and having that fire on her eyes and up 'till now, they're still with their fight.

I think Mom misunderstood it kaya naging ganoon na lang ang naging reaction. It was already seven thirty o'clock and I'm off way to the university. Nang makarating ako sa university, nakita ko kaagad si Nikki na kausap si Kieran sa may pintuan ng class room namin. Naglakad ako papunta sa direksyon nila, Nikki turned her look to me and kissed Kieran's right cheeks, when I got on our class room's door, I smiled to the both of them and rest my mind for another lessons and subjects to have some research to do with.

"Hey, wanna lunch together?" Kieran asked but I ignored him and take down some notes for my research. "Ada, have you heard what I've said?"

"Yeah." I shortly answered.

"So, lunch tayo together mamaya huh?"

"Why don't you ask out Nikki and be with you though?" Sambit ko at isinarado ang notebook ko. "She's like that girl na parang siya na yata ang girl friend mo."

"Ada, unexpected 'yong nangyari kanina. Hindi nga ako nakaiwas e, hindi ko rin naman ginusto 'yong ang mga bagay na 'yon." Paliwanag nito pero nginisihan ko lang siya. "Nakakairita rin siya."

"Akala ko nagugustuhan mo siya." Pagbibiro ko pero kinunutan niya lang ako nang noo. "What? Iyon ang akala ko e, masisi mo ba ako? Gosh, Kieran."

"Ada naman e."

"Shut up, just ask her out para naman informed tayong may surprise moves siya mamaya in front of us, oh my gosh." Sambit ko at sakto naman at dumating na ang professor namin, hmm.

----------------------------------------------

Pagkatapos nang klase, nauna nang pumunta si Kieran sa cafeteria para makapag-order ng kakainin namin this lunch, habang naglalakad ako papunta roon may kung ano akong narinig na isang pamilyar na boses; lumapit ako para pakinggan ito at iyon ang pumukaw sa atensyon ko.

"I know naman Dad, kukuhanin ko lang si Kieran and I'm done with them. Lugmukin ko lang ang company nang dalawang 'to and I am done here, hahayaan ko na sila." It is a girl and she chuckles. "Company ng tatay ni Ada at ang company ng nanay ni Kieran. Oh gosh, revenge will be on our control again, Dad."

Like what? Company ni Dad and Kieran's Mom's company ang pinaghihigantihan nila at para saan naman? Bakit pati ang tatay-tatayan ko ay madadamay pati na rin ang kumpanya niya? */confused; anong gagawin ko? Dapat ba akong maging aware or not? Dapat bang manghimasok ako at komprontahin ang babaeng ito? Gosh, nakakainis naman 'to oh!

Habang nagiging balisa roon, lumabas ang babaeng iyon pero hindi ko siya naabutan o nakita man lang dahil may mga nagsi-labasan na mga estudyante sa iba't ibang class room kaya hindi ko na siya nahabol. Naglakad na lamang ako papunta sa cafeteria at namataan ko sa malayo na magkausap sila Kieran at Nikki sa favorite spot namin, I saw how they chuckles and laugh at each other. When I got there, para akong ibang tao sa kanila, hindi ko sila pinapansin at umiiwas ng tingin.

Inaalok ako ni Kieran nang pagkaing binili niya pero wala ako sa mood kaya hindi ko tinatanggap pero may isang walang hiya rito at kinain iyong pagkain ko. Hindi na lang umimik, nagtatawanan sila sa gilid ko at dahil sa inis ko, tumayo na lang ako at napag-desisyunang bumalik na lang sa class room.

"Ada, hindi mo kinain 'yong pagkaing binili ko." Kieran pouted. "Tapos babalik ka kaagad sa class room? Sabihan mo naman ako."

I chuckles bitterly. "Paano ko kakainin 'yong pagkaing binili mo e, halos si Nikki na nga ang nakaubos. Ayaw ko kayong istorbohin kaya bahala na kayo riyan. Maunna na ako sa iyo, great lunch and great time, guys. Salamat ha?" Iritado kong sagot.

Naglakad ako nang ilang hakbang palayo sa kanila pero hindi man lang ako balak sundan ni Kieran kaya nagpatuloy na ako sa paglalakad. Tumambay ako sa upuan ko at nagbasa-basa ng mg libro roon, ilang minuto lang ay nakita kong dumaan si Nikki kaya lumabas ako para kausapin siya.

"Oh hey, Ada. Nag-cr lang si Kieran, mauuna na ako ha?" Sambit nito pero hinila ko siya pabalik para makausap ko. "Uhm, may kailangan ka ba sa akin, Ada?"

"I don't need anything from you but all I want for you to do with is to RESPECT on us, nakakabwesit ka na, Nikki. You're acting like you're an angel yet wala kang respeto sa aming dalawa ni Kieran. Earlier, I saw you kissed Kieran's cheeks and now you're having a conversation with him and ate my lunch! Nasa ang moralidad at disiplina mo sa sarili mo ha?" Inis kong sambit kaya lahat nang tao ay nakatingin sa akin.

"Ada naman, I was joking for the whole time, okay? Don't get too bothered about it at saka wala namang malisya 'yon and we're friends, right?" Mahinahon nitong sambit.

I chuckles bitterly and stepped forward to her. "When did we became friends huh? Nakausap lang kita, kaibigan na kaagad? Advance mo naman masiyado." I smiled and lift her chin up. "If you're joking for the whole time, I don't think so. Nakakawala ka na ng gana, hindi na nga kita close tapos umaaligid ka pa sa boy friend ko. Come on, Nikki! Respeto na nga lang hinihingi ko, hindi mo pa magawa? Grabe ka naman!"

"Ada, nakakahiya. Tumitingin silang lahat oh." Pag-aawat nito at humahawak pa sa braso ko.

"Don't touch me, Nikki. I don't like getting touch by a trash like you, dinaig mo pa 'yong mga hayop na rumerespeto sa private time ng mga magkasintahan kaysa sa ugali mo." I flipped my hair. "Stop being a flirtatious woman, nakakawala 'yan ng dignidad, nako."

Next chapter ahead. Enjoy reading!