LS#4: Save me, Doctor✓

11

Ada takes some actions

ADA'S POV

Bumalik ako sa class room nang makita kong dumarami na ang mga estudyanteng nagkukumpulan sa section namin, I heard how Nikki chuckles as I get annoyed because of her. Hindi sa naghahanap ako nang away pero I don't like her being around with us tapos ganoon pa ang pag-uugali niyang pinapakita sa harapan ko-----namin.

Nang makaupo ako roon, dumating si Kieran na nakakunot ang noo na umupo sa tabi ko. "Maraming estudyanteng nakakita sa inyo ah? Ano na naman ba 'yan, Ada?" Tanong nito pero umiwas na lang ako ako nang tingin. "Ada, tungkol saan ba 'yon?"

"Sa ugali niya." I answered. "Hindi ka ba nakakahalata? Nakakairita na siya, the way how she moves in front of you na para bang wala ako sa inyo. Hindi ko nga alam kung nagugustuhan mo o nakikisabay ka lang e, nakakairitang tingnan." Reklamo ko.

"Nakikisabayan lang ako dahil ayokong ma-mis-interpret niya ako sa mga galawan ko towards her."

"Kahit na, nakakairita pa rin siya. She even thought na kaibigan ko siya and we're close enough but weren't. Gosh, assuming niyang babae." I rolled my eyes and crossed my arms.

"Ada, stop it. It's not good to talk about her, gusto lang no'ng taong makipag-kaibigan tapos ganiyan ka sa kaniya? Grabe ka naman, Ada."

I chuckles bitterly. "Ay ganoon? Ako pa ang nagmukhang masama? Then fine! I am that bitch, I am that baddest girl, okay ka na?" Tanong ko pero umiling-iling lang siya. "I won't talk to about her anymore but once na mag-reklamo ka about sa kaniya, I swear you won't have any help coming from me, Kieran."

"Ada..." He grabbed my hand pero tinabig ko lang 'yon.

"Stop, mago-obserba ako kung pakikipag-kaibigan lang talaga ang gusto niya pero kung humigit pa roon, magsama kayo." Mariin kong saad.

Dumating na iyong professor namin and gladly, hindi siya iyong professor naming magpapa-report about sa research namin. He was Sir Cedric, isa sa mga hinahangaang professor dito sa U.P, ang lesson namin for today was all about Medical Equipments and Tools kung saka-sakaling may mga surgery kaming gagawin in the future. I'm exciteeeeddd! */screams in silence; Yaaaaay!

---------------------------------------------

Pagkatapos nang klase, pumunta muna ako sa library dahil gusto kong magbasa-basa nang libro tungkol sa mga tinuro ni Sir Cedric kanina dahil medyo naguluhan lang ako nang kaunti sa ibang tools kaya magbabasa ako.

I also brought my sketchbook para hindi ko nakakalimutan iyong style or iyong hugis no'ng tools at saka para makabisado ko man lang. Habang nagd-drawing ako roon, I heard a familiar voice talking to someone kaya lumapit ako at inusog ang mga libro sa isang shelf para makita ko iyong nagsasalita na iyon.

Nang maiusog ko ang mga iyon, nagulat na lang ako sa nakita ko, it was her, Nikki. She's talking to someone and she said that they are continuing their plans for my dad and Kieran's mom kaya dahil sa inis at irita ko ay naihulog ko iyong mga libro kaya itinigil niya ang tawag nila. I didn't hesitate to go and confront her, I knew she was in for something I hate and for something that will get us to troubles.

"H-hey, Ada!" She stuttered. "Narito ka ba kanina pa? What got you here?" She chuckles yet I just smirked at her.

"What got me here? May ginagawa kasi ako tapos narinig ko iyong usapan niyo." Sambit ko at pinagpagpag iyong collar ng uniform niya. "Ikaw ba, kumusta ba iyong sinasabi niyong plano? Ready to get in trouble na ba sa mga taong 'yon?"

"H-huh? What a-are you t-talking about?" Pagd-deny niya pang sagot. "Nag-uusap lang kami ni Dad about sa company namin, Ada. Ano bang sinasabi mo riyan?"

I chuckles and clapped my hands as well. "About sa company niyo? Or about sa company ng mga magulang namin ni Kieran? Come on, Nikki! Narinig na kita lahat lahat tapos magd-deny ka pa? Grabe, para saan ba ang plano na 'yon?" Sinampal ko siya sa kanang pisngi nito. "Huwag mong dinadamay ang magulang namin sa kagagahan niyo nang kausap mo, kung may problema kayo sa magulang namin then go and talk with them privately."

"Hindi naman talaga namin pinag-uusapan ang ganoon, Ada!" Angal nito at akmang aalis pero hinila ko siya pabalik. "Ano ba! Get off!"

"Narinig ko na ipapatumba mo ang oil company ng Mom ni Kieran and you're laughing about my Dad's company bankruptcy, so tell me hindi ko pa ba narinig ang lahat ng pinag-usapan ninyo? Tumigil ka, kanina pa ako naiirita sa iyo tapos isa ka pa lang angel in disguise? Grabe ka naman, Nikki Agacci!" Maotoridad kong sambit at tinulak siya sa kinauupuan niya kanina. "Once na malaman kong may kinalaman ka at nang kausap mo about my Dad's company bankruptcy, I swear you're going to taste hell."

"I already taste hell, Ada." She stated at ibinagsak sa akin ang isang shelf ng libro and I couldn't stand at all. "And I'm going to let you taste hell for a moment though." She whispered so I got shocked.

I cannot go off from this shelf, paunti-unti kong inaalis iyong mga librong nagkalat sa gilid ko, I can freely see her, walking and singing something outside the library. Sumisigaw ako pero walang nakakarinig sa akin, I saw someone walking unto my direction pero nagulat na lang ako nang itayo niya ang shelf at itinulak ako palayo, sumuot siya roon sa gitna ng shelf at mga libro, it was her again, Nikki.

"Help! Help!" Bulyaw nito, tinutulungan ko siya pero kinakalmot niya iyong paa ko. "Help! Help! Somebody help me!"

"Ano ba, Nikki! Pinaalis mo nga ako kanina riyan tapos ngayon naman ay ikaw? Tanga ka ba or talagang ganiyan ka? Jusmeyo!" Reklamo ko habang inaangat iyong shelf.

Habang inaangat ko iyong shelf, may tumulong sa akin para mai-angat iyon at pagkalingon ko, it was him, Kieran. Nikki hugged him as if I'm not here, I can totally see how Kieran's eyes widened when she saw me there. Lumabas na lang ako at pumunta sa parking lot para hintayin si Manong doon at nang makarating ako ay umupo ako at nananahimik sandali.

He patted my shoulder but I distance my self, dumating si Manong kaya sumakay na ako at hindi na lamang siya kinibo. Kaya ba ginawa ni Nikki 'yon dahil isang parte na rin iyon ng sinasabi nilang plano? */confused; Hahahaha, magmumukha na naman akong masama nito kinabukasan nako nako.

Next chapter ahead. Enjoy reading!