26

7 1 0
                                    

Be a doctor for once

ADA'S POV

Hey, another day to be thankful at and another morning to fulfill today. Nakauwi kaming dalawa ni Kieran in exact twelve o'clock in the midnight, kaya pinagpahinga ko na siya kaagad dahil masyadong mahaba ang naging biyahe namin mula Manila papuntang Cavite, hmm.

Manong wasn't here pa kaya I contacted Mom na ako na lang ang magd-drive mag-isa papunta sa university and she agrees with it. I started the engine but someone knocked on the car's window, it was kuya Livius. I opened the car para makapasok siya pero inagaw niya sa akin ang manibela at pinaurong niya ako sa may shot gun seat.

"Mom agrees that I'm going to drive this car." Angal ko pero ngumisi lang siya. "Kuya naman e, minsan na nga lang ako---este ngayon na nga lang ako magd-drive tapos aagawin mo pa."

"Paano kung matulad ka sa nangyari kay Dad? Walang mag-aasikaso sa iyo kapag nangyari 'yon." I chuckles bitterly. "Huwag kang tumawa tawa riyan, Ada. Nagiging caring nga ako e."

"Well, hindi bagay sa iyo, ako na ang nagsasabi." Pang-aasar ko sa kaniya pero ngumisi lang siya. "How's Dad? Any updates galing kay Mom?"

"Dad is doing a great job, Ada. Huwag ka nang mag-alala and pakisabi na rin pala kay Kieran na nagpapasalamat kami sa pagtulong niya sa bills ni Dad."

"Nako, kagabi pa nga ako nagpapasalamat sa kaniya e. 'Di bale, maghahanap naman ako ng part time job kapag nakapunta ako sa training medical center ko e, yay!"

He looked at me, confused. "Wait, what? Training medical center? Part time job? Saan ka pupunta, Ada?" Sunod sunod niyang tanong sa akin.

Tumaas ang kilay ko. "Ay hindi ko pa nga pala nasasabi, gosh. Pinapili kami sa mga gusto naming medical center then we're going to observe like internship, ganoon."

"Saang medical center naman ang napili mo? Magkasama ba kayo ni Kieran?"

"Wooho, bakit naman nasingit si Kieran ha? Anyway, ang napili ko ay ang ospital ni Dad; sa De La Salle Medical Center."

"S-si Kieran? Saan siya?"

"Sa UST Faculty and Surgery siya e, magkalayo kaming dalawa, bakit ba? May problema ba?"

"Wala." He looked away. "Good luck and I hope there's no bad things to happen."

"Kuya... If this all about ate Esha's plan on me, I reminded her. Subukan niya lang, mapapatay ko talaga siya."

"You can't dictate her either command on her. She never and will never ever gonna do it at all, Ada."

------------------------------------------------

Nang makarating ako sa university, I saw Nikki having a conversation with Kieran which is I'd like to talk with her too. Umalis si Kieran para bumili ng snacks sa cafeteria kaya naiwan kaming dalawa ni Nikki na naroon sa may hallway katapat ang class room namin ni Kieran.

"Nikki..." I shyly approached her. "I have something to ask."

"What?"

"Do you have parents? What are their names?"

She chuckles. "Hindi naman tayo close 'di ba? Ikaw na nga ang nagsabi tapos hihingiin mo ang personal stuff ko? Why? For what reasons, Ada?"

"It's something important and my curiosity will be my last option to know the truth about it."

"Well, it is your life not mine. So, huwag mo na akong idamay at ang pangalan ng parents ko."

"Please." I pouted in front of her. "It's all about my dad's accident yesterday."

"Y-your dad was in an a-accident yesterday? How is he?"

"He's fine, so can you tell me now? You have my reasons, Nikki."

"Well, my dad's name was Michael Colin Agacci." She smirked. "Pang celebrity ano?"

"Y-yeah." I walked away when I saw Kieran walking together with our professor. "Nikki, see you later."

"Okay."

Like what? Dad and Nikki's statement was appropriate and has a lot of familiarity which is a big question on me. Why would Nikki's dad stole our company's money? What is his real intention of doing that? Bakit kailangan niya ring saktan ang tatay ko nang mahuli siya nito? */confused; Connected ba sila ni Dad? Does Dad know him or he knows Dad for real?

Habang nakikinig kami sa klase about the Humpty Dumpty Surgery na nakita ko kahapon, the university registrar called our professor and few minutes, he got back and give lessons again. I was busy taking notes when I saw him again, Preston.

"Hello, Mr. Looking for someone?" Our professor asked him and he nodded. "Who are you looking for? Sa registration of----"

"Actually, she was right there. Taking notes." He smiled and pointed me. "Can I talk to her?"

"Ms. Adallina Eir!" Tawag nito sa pangalan ko kaya tumayo na kaagad ako. "Sa labas kayo mag-usap, salamat."

"Okay, Sir."

I saw Kieran's face that I couldn't imagine or should I say, hindi ko pa talaga nakikita na ganoon ang magiging reaksyon niya. Lumapit ako kay Preston at tinanong siya roon.

"Bakit? Paano mo nalaman na narito ako? Stalker ka ba?" Sunod sunod kong tanong.

"Ako? Stalker? Nino? Ikaw? Grabe ka naman Ms. Adallina Eir." Pang-aasar nito pero 'di kalaunan ay naging seryoso na rin. "Anyway, about your dad."

"What about him?"

"My resident called me up and nalaman na niya. So, can you do me a favor?" He smiled. "We're not friends yet I want a return from your favor yesterday."

"O-okay then."

"Be a doctor for once or kahit observer lang para hindi na ako pag-initan ng resident ko dahil sa favor mo."

I chuckles. "Iyon na talaga ang favor mo? Kaloka ka naman, doon kaya ako magt-training."

"Wow, really?"

"Yeah, sige. Bukas na bukas, I'll be there and kakausapin ko 'yong professor and chief about it para makapagsimula na ako."

"Good." We both smiled. "Your dad is doing great, baka bukas ma-discharge na rin siya."

"Thank you nga pala ha? Thank you ulit at paulit-ulit."

He patted my head. "Welcome Ms. Adallina Eir!"

"Ano ba! Hindi pa tayo close kaya huwag kang ano ha." I rolled my eyes and he chuckles. "Sige na, may classes pa kasi ako. Dadaanan ko mamaya si Dad, salamat ulit ha."

"Yeah."

------------------------------------------------

Yaaaay, tapos na rin ang lahat ng classes ko and you know what? I got something to do with Nikki's dad, I wanna know something. Pagkatapos na pagkatapos nang klase namin, agad kong sinundan si Nikki pauwi ng bahay nila and I saw her dad. I took a picture of him like a close up and ran away. Habang pabalik ako sa gate ng university, naroon si Kieran at hinihintay ako kaya tumakbo ako palapit sa direksiyon niya.

"Hey." He shortly said. "Who's that man earlier? Do we know him?"

"Oh, that man. He is Preston, siya iyong nag-operate kay Dad yesterday and he was a medical student na nagt-training din roon yata?" I smiled. "Bakit mo pala naitanong?"

"Nothing, para kayong magkapatid kanina habang nag-uusap kayo sa labas ng class room." I stared at him and laughed. "Hindi ako nagseselos, Ada. It's just ang awkward lang na parang kilalang kilala ka na niya kaagad. There's something wrong with him, you know?"

"Well, stop whining, Kie! Tara, puntahan na natin si Dad." Humawak ako sa braso niya. "Panigurado, makakailang ulit 'yon na magpapasalamat sa iyo."

"Lagi naman ganoon si tito sa akin."

Next chapter ahead. Enjoy reading!

LS#4: Save me, Doctor✓Where stories live. Discover now