Jungkook okulda arkadaşından kaçarken çarptığı adamın mafya lideri Kim Taehyung olduğundan habersizdi.
Taehyung o günden sonra hayatını değiştirmişti.
07122021-07122022
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(Smut bölüm!) Yorum yaparsanız sevinirim.
Taehyung elindeki viski şişesi ve bardakla geri döndüğünde Jungkook rahatsızça yerinden kıpırdandı. Adam bir kez olsun kendisine bakmamış doğrudan camın önündeki koltuğa gidip oturmuştu. Hâlâ sinirli olduğunu anlamak zor değildi, Jungkook bu yüzden sessizce oturma kararı aldı.
Bacaklarını yatağın üzerine çıkardıktan sonra sırtını da başlığa yaslayıp, şişeyi açmış bardağına boşaltan adamı izledi. Yüzü o kadar ifadesizdi ki Jungkook gülümsemesini görmek istemişti. Dudaklarını büzüp adamı izlemeye devam etti, aralarındaki sessizlik hiç hoş değildi.
Dişlerini parçalarcasına dudaklarına işkence ederken ilk bardağını tek seferde bitiren adama bakmaya devam etti. Yerinde duramıyordu, derin bir nefes aldı Taehyung'la böyle ayrı duramazdı. Bu düşünceyle kalçasını yatağın üzerinde kaydırıp yavaşça ayaklanmıştı. Hiç beklemeden küçük adımlarla yatağın etrafında dönüp koltuğa doğru ilerledi.
Adımları adamdan birkaç adım uzakta durduğunda, ayağını yavaşça yere sürtüp parmaklarını birbirine geçirmişti. Taehyung başına gelen çocuğa doğru döndüğü sırada Jungkook varla yok arası bir sesle "Küs müyüz?" diye sordu. Bakışları Taehyung'un yüzü dışında her yerde geziyordu, adamın kucağına gitmek istiyordu.
Taehyung gelen soruyla derin bir nefes aldı, sırtını koltuğa yaslarken kollarını açıp, "Gel." dedi yavaşça. Jungkook duyduğu şeyle içindeki rahatlamayı hissederken hiç beklemeden adamım kucağına geçmek için birkaç adım daha yaklaştı.
Taehyung dibine gelen çocuğun ince belini kavrayıp kucağına çekti, Jungkook saniyeler içinde adamın kucağına çıkarken kollarını sıkıca büyüğün bedenine sardı.
Kafasını adamın boynuna gömüp kokusunu solumaya başlarken az önceki her şey zihninden silinmişti bile. Taehyung çocuğun belini sıkıca kavrayıp yumuşak saçlarını öptü, artık daha sakindi. Bir eli Jungkook'un sırtını okşarken "Üzdüm mü seni?" diye boğuk sesiyle sordu.
Sinirlenince gözünün hiçbir şey görmemesinin yanında çocuğa karşı hissettiği endişe yüzünden kendisine engel olamamıştı. Jungkook'u üzme ihtimalinin sıkıntısını yaşıyordu.
Jungkook gözlerini kapatmış adamın boynunda dinlenirken gelen soruya "Üzülmedim." diye yanıt verdi. Gerçekten de üzülmemişti sadece Taehyung'u sinirli görmek hoşuna gitmemişti. Büyük olan gelen cevapla yeniden derin bir nefes alıp, "Bana bak." dedi sakince, küçükle güzelce konuşması gerekiyordu.
Jungkook adamın isteği üzerine kafasını sıcacık boynundan çekip Taehyung'la yüz yüze gelmişti. Büyük olan çocuğun sırtındaki elini çekip yumuşak yanağına yasladıktan sonra, "Sadece senin iyiliğini düşünüyorum. O cebinde taşıdığın şey yüzünden kaç kişinin hayatı kararıyor, sakın Jungkook. Masum bebeğim benim, sakın böyle şeylere kanma." tane tane konuştuğunda Jungkook dudaklarını birbirine bastırdı.
