Jungkook kıpır kıpırdı, bulunduğu banyonun kapısından yatak odasına doğru bakarken sürekli hareket ediyordu. Hemen arkasında aynanın önünde Taehyung yarasına krem sürmek için sargısını açıyordu ama küçük olan çok gergindi.Her zamanki gibi adamın canının yanacağından emindi, yarayı görmemek için arkasını dönmüş tedirginlikle bekliyordu. Taehyung tüm bunların farkında olsa da sargısı ile ilgilenmeye devam etti, bu sırada Jungkook milyonuncu kez "Acıyor mu?" diye sormuştu.
Arkası dönük olduğu için adamın ne yaptığını görmüyor meraktan deliriyordu, Taehyung soruya gözlerini devirdi "Hayır güzelim, basit bir yara sadece." diye yanıtladı, ona göre gerçekten basit bir yaraydı.
Jungkook aldığı cevapla kaşlarını çatarken ona doğru dönmemek için büyük bir mücadele vererek, "Her gün vuruluyormuşsun gibi konuşmasana ya!" diye sitem etti, adamın bu durumu kendisi kadar ciddiye almaması sinirini bozuyordu.
Taehyung gülerken yarasının üzerini açmıştı, elindeki sargıyı lavabonun yanındaki boş alana bırakırken, "Güzel bebeğim, omuz hayati bir bölge değil." diye hâlâ küçüğüne açıklama yapmaya devam ediyordu. Sözü biter bitmez krem kutusunu eline almıştı, Jungkook adamın yanıtını umursamadı, bu söylediği şeyler onun fikrini değiştirmiyordu. Bu yüzden yanıt verme gereği duymadan merakla "Yaranı açtın mı?" diye bambaşka bir soru sordu.
Taehyung artık çok zorlamadan hareket ettirdiği sağ eliyle kremi parmağına sıkmıştı, istemsizce kafasını sallarken "Açtım." dedi yavaşça.
Jungkook sıkıntılı bir nefes verip yeniden yerinde kıpırdandı, yaraya bakmak istiyordu ama buna imkan yoktu. Daha çok yeniydi küçük olan bayılacağına emin olsa da merak ediyordu işte. Dudaklarını dişleyip "Taehyung omuzun delik mi şimdi yani?" diye merakla mırıldandı, hayal etmeye çalışıyordu yarayı.
Taehyung gelen soruyla dudaklarını birbirine bastırıp arkası dönük çocuğa doğru baktı, bedenini iki yana sallayıp duruyordu sabırsızca. Esmer olan gülümsemesini bastıramadan "Hmm delik, önden bakınca arkayı görüyorsun." diye alay etti.
Çocuğun alay ettiğini anlayacağını düşünse de Jungkook kafasının doluluğundan adamın söylediğini ciddiye almıştı bile. Dudaklarından "Ne!" nidası dökülürken mantığı tamamen devre dışıydı.
Taehyung aldığı tepkiye hayretle dudaklarını aralamış, Jungkook'un kendisine doğru dönmemesi için hızla "Şaka yaptım, yok öyle bir şey." diyerek durumu açıklamıştı, yoksa küçüğün kontrol etmek için kendisine döneceğinden emindi.
Jungkook duyduğu şeyle derin bir nefes verirken adam elindeki kremi yarasına sürmeye başladı. Küçük olan dudaklarını büzerken "Gerçek sandım.." diyerek sızlandı, bir yandan da ayağını yere vurmuştu yavaşça.
Taehyung yeniden gülümserken yavaşça kremi sürmeye devam etti, bu sırada küçüğün aklında bambaşka sorular vardı. Evlerinde de silah vardı, esmere aitti ve yataklarının başındaki komidinin çekmecesindeydi.
YOU ARE READING
destiny creator
FanfictionJungkook okulda arkadaşından kaçarken çarptığı adamın mafya lideri Kim Taehyung olduğundan habersizdi. Taehyung o günden sonra hayatını değiştirmişti. 07122021-07122022