ÖLÜMÜN NEFESİ

3. Bölüm: "Zorundalık"

Bölüme başlamadan oy ve yorum atmayı unutmayınn<3

***

Odamın penceresine vuran güneş ışığı ile beraber gözlerimi yavaşca açtığımda yatakta gerindim. Bu yatak gerçekten mükemmeldi!!! Yataktan kalkıp ilk olarak odamın perdelerini açıp balkona çıktım. Oh mis gibi hava! Pencereden dışarı bakarken aşağıya doğru baktığımda dışarıda olan korumaları gördüm.

Maşallah bizim sınıfta bile bu kadar insan yoktu.

Balkondan içeri geçip yatağımı düzeltince hemen odamdan çıkıp mutfağa indim.

-Günaydın. dedim neşeyle.

-Günaydın Alvina Hanım. dedi sarı kafanın yanındaki duran orta yaşlardaki teyze.

-Acar nerede? dedim merakla.

-Salonda Alvina Hanım. dedi sarı kafa. Mutfaktan çıkıp salona geçtiğimde Acar ve yanında duran adamı gördüm.

-Günaydın. dedim gülümseyerek ve koltuklardan birine oturdum.

-Günaydın. dedi Acar.

-Aaaa aşkım üzerime kuma mı getirdin? dedi karşımda oturan adam.

Gay mı acaba?

-Lan siktirtme belanı şimdi. dedi Acar sinirle.

-Oğlum vallahi bulmuşsun böyle kızı hadi iyisin affettim. dedi adam, Acar'ın omzuna vurarak.

-O elini sokacağım şimdi bir yerine. dedi Acar sinirle.

-Aaa bu arada ben Akın. dedi karşımda oturan adam.

-Ben de Alvina. dedim gülümseyerek.

-Kız senin güzel bir kız arkadaşın falan varsa ayarlasan bana. dedi Akın gülerek.

-Oğlum siktir git. dedi Acar sinirle.

-Görüşürüz yenge ayarla ama he. dedi Akın dışarı çıkarken.

-Yenge mi? dedim şaşkınlıkla.

-Korumalar seni sevgilim olarak biliyor alış. dedi Acar.

-Tamam sevgilim kızma. dedim gülerek. Acar ise birşey demeden koltuktan kalkıp dışarıya çıktı. Ne dedim ki ben? Bu oduna da şaka yapılmıyor.

-Nereye. dedim merakla.

-İşim var, eğer bir yere gidecek isen kapıdaki korumalara söyle, bir şey olursa da beni ararsın. dedi Acar ve arabaya bindi.

Salondan çıkıp odama geçince dolaba doğru ilerledim. Elime ilk gelen mor gömlek ve siyah pantolonu üzerime geçirdim.

Siz: Her zaman ki kafede buluşalım.

Açiletta: Okeey.

Kero: Tabi ki ben de geliyorum. Özledim kız seni.

Siz: Gel gel.

Açiletta: Bu çocuk benim kaynanam.

Kero: Sus kız giyin sen bir saattir bekliyorum salonda.

Açiletta: Geldim be dur.

Siz: Ben çıkıyorum. Bekliyorum sizi.

Gözlüğümü de takıp odamdan çıkınca merdivenlerden aşağıya doğru ilerledim. Kapının önüne çıktığımda gördüğüm korumalarla gözlerim açıldı.

-Nereye bırakalım seni yenge. dedi karşımdaki siyah takım elbiseli adam.

Yengeniz batsın emi.

-Ben arkadaşlarım ile buluşacağım bir kafede giderim kendim. dedim.