Arkadaşlar hemen kısa bi bölüm yazmak istedim... Yarın edebiyat sınavım var... Şans dileyin....
~~~Gençlik~~~
Suzan= Ahmet ne okuyacaksın??
Ahmet= Tıp okuyacağım ben doktor karısı olucaksın...
Suzan= Desene senden bir şey saklanmaz şimdi...
Ahmet= O ne demek ya?
Suzan= Biz şimdi evlenince sen de doktor olursan çocuğumuz olunca sürpiz yapamayacağım sana anlıyacaksın hemen...
Ahmet= Eeeee ben de anlamam ya da anlamamazlıktan gelirim ya da sen benden önce davranırsın...
Suzan= Doktor Ahmet Yılmaz Doktor Ahmet Yılmaz danışmaya lütfen jskdkdkd...
Ahmet= Eşiniz Suzan hanım geldi. Suzan Yılmaz...
Suzan= Ben seni çok seviyorum Ahmet...
Ahmet= Ben sana aşığım Suzan...
Suzan=...
Ahmet= Eeee bakalım sen ne yapacaksın??
Suzan= Ne yapacağım??
Ahmet= Ne olacaksın güzelim...
Suzan= Ben sana söyledim Ahmet babam bana yasak koydu bırak okumayı üniversitesinenin kapısından sokmaz beni ama çok isterdim okumak...
Ahmet= Hayallerine de mi yasak koydu gülüm, hem bak biz evlenicez yani ben doktor olunca sonra sende çalışırsın sende okursun istediğini ne olmak istersin söyle bakalım...
Suzan= Ben Mimar olmak isterdim. Çizimlerim güzel aslında hoca uğraştı konuştu ama ikna edemedi ya o da ayrı bir sıkıntı.Evimizi dekore ederdim bahçemizi ben çizerdim evimizin her yerini sonra da yaptırırdık evimizi ama işte babam... Mimarlık bu hayattan tek isteğim belki de...
Ahmet= Üzülme sevgilim üzülme istediğini olursun evlenince çalıştırıp bitirim ben sana konuları. Gülüm ben var ya senin için bu mahalleyi yakar yıkarım... Suzan sen ismin gibi gönlüme bir kor düşürsün sonra da o kor büyüdü yangın oldu. Ben senin için canımı bile veririm... Hem tek istediğin mimarlık mu?
Suzan= Sen istek değilsin benim için Ahmet sen ihtiyaçsın sen oksijenimsin bu hayatı yaşamam için sebepsin ya Sanırım bu hayatta beni seven tek kişi sensin... Ben hiç bırakma olur mu?
Ahmet= Kızım ben var ya seni asla bırakmam bırak burayı biz öte tarafta bile birlikte olucaz hem ben sensin ne yaparım aşkından ölürüm kızım ben ...
Ahmet olanları hatırlıyordu sanki aklı sürekli onu Suzan'la tüm anılarına sürüklüyo ve orda bırakıyordu sonra yandaki bayiiden aldığı içki şişesini kafasına diker. Ayrılıkları aklında bir hüzün yarasıdır asla geçmeyen bir yara... Onu Kenan'la yan yana göründüğünde ve annesinin Ahmet'e Suzan'ı anlattığı zaman döner.
Sevgi = Oğlum bak gözlerimle gördüm diyorum babasına sordum. Nişanlısı dedi gel bu işten vazgeç oğlum...
Ahmet= Anne yapmaz öyle şey Suzan diyorum...
Sevgi= Git gör mahallenin başında lüks bi araba var orda konuşuyorlar işte...
Ahmet= İyi anne hadi senin hatrına gidiyorum sadece senin hatrına...
Ahmet söylene söylene aşağı iner...
Ahmet= Vay efendim Suzan beni aldatmış , yok efendim nişanlanmış, Yapar mı be bana Suzan öyle şeyler o bir kere bana aşık beni çok sevi-
Gördüğü ile Ahmet'in lafı kesildi. Suzan hiç tanımadığı biri ile öpüşüyordu. Önce gözlerini avuşturdu. Sonra da Kenan'a sağlam bir yumruk...
