Süsen uyumak yerine gece kalktı ve arabasına bindi. Bu aralar biri onu görse muhtemelen manyak olduğunu düşünürdü. Aslında bu aralar o da kendini tanıyamıyordu. Ne yapmak istediğini bilmiyordu. Hayat onu zayıf noktasından yakalamış bırakmıyordu. Hızlıca arabaya binip son sürat arabayı sürdü. Birkaç kilometre sonra durup arabadan indi. Karanlığın arasında ilerledi yine oraya gelmişti. Mezarlığa sürekli olarak kendini bulduğu o yere. Bu aralar sürekli buraya gelip dert yanıp ağlayıp eve dönüyordu. Yine oraya geldi Nermin Kılınç bu aralar en çok geldiği yerdi burası. Mezar taşına o soğuk yere tekrar oturdu. Şimdi babaanesi olsa soğuk taşa oturma yavrum ne kadar zararlı bak sonra anne olamazsın diye onu uyarırdı. Oturduğunda o soğuk ona etki bile etmedi çünkü içi yanıyordu. Gözlerinden yaşlar süzüldü.
Süsen= Babaanne ben aşık oldum. Adı Ömer biliyor musun çok iyi biri. Hem beni bu hayatta her ne olursa olsun bırakmayan tek kişi. Yani sen dışında. Hepsi herkes babam hepsi beni terk etti ama o...
O sırada arkada olan güvenliği fark etmemişti bile Süsen bi yandan anlatmaya bir yandan ağlamaya devam ediyordu.
Süsen= Keşke ölsem ölsem de bitse bu çile. Aşık olduğum adam onla artık görüşemem evleniyorum çünkü 3 ay 3 ay boyunca birer yabancı olucaz. Sahte sahte olsa bile yapamam babaannem...
Süsen= Ama yapmak zorundayım...
Emre ile evlenmek garip hele ki ona deliler gibi aşıkken babamın arkadaşı beni tehdit etti üstelik. Emre ile evlenmem konusunda. Bilmiyorum babaanne ne yapmalıyım ne yapmamalıyım? Neden yaşıyorum keşke ölsem ölsem de bitse bu çile yanına gelsem kıvrılsam bütün her şey bi anda bitse. Arkamda kim kalmış kim kalmamış ama olmaz o zaman çok üzülürüm arkadaşlarım sevgilim... Babanne ben çok kötüyüm ölmek isterken bile sürekli düşünmek yoruldum artık bıktım ben...
Güvenlik= Ah be güzel kızım sen ne çekmişsin be...
Süsen arkadan duyduğu sesle ilkildi. Arkasını döndüğünde çok yaşlı olan bi amca vardı. Üstünde güvenlik formasını görünce biraz rahatladı Süsen. Amca onu çay içmeye güvenlik kulubesine çağırdı. Kulubenin önündeki masaya oturdular.
Süsen= Kusura bakmayın size de zahmet verdim.
Güvenlik= Ben Mehmet Mehmet amcan sen?
Süsen= Ben de Süsen Mehmet amca.
Mehmet= Eeee söyle bakalım güzel kızım neden geldin buraya kimin mezarı bu?
Süsen= Babannemin mezarı.
Mehmet= Sen narinde birine benziyon be kızım gece gece ne işin var burda?
Süsen= Mehmet amca ben ölmek istiyorum.
Mehmet= İnsanı iki şey böyle yapar be yavrum ya imkansız aşk ya yakın ölüm ne var sende?
Süsen= ikisi de ikisi de var be amca anlattım ya orda duydun. Babam beni terk eden adam 3 ay ömrü kaldı bana git evlen diyo bana ya daha 18'im ben.
Mehmet= Eee git evlen kızım o zaman Boşanırsın vakti gelince
Süsen= ama öyle herkesle olmaz diyor kendi seçtiğimle diyor halbuki ben çok aşığım bir çocuğa
Mehmet= Evlenme o zaman yavrum.
Süsen= Yaaa amca benim derdim bu işte. Üstelik beni bencil sanıyorlar. Ben bencil miyim söyle be amca?
Mehmet= a be güzel kızım sen bencil değilsin de sen çok fazla sıkıntı çekmişsin hep başkalarını düşünmüş hiç kendi hayatını yaşamamışsın ki böyle olmaz be yavrum valla bak bir gün patlarsın ne senin ne de etrafındakiler için iyi olmaz.
