𝐔𝐦𝐮𝐭𝐬𝐮𝐳 𝐕𝐚𝐤𝐚𝐦

Final🌹

"Ne harika ortam ama mükemmel!"
"Bir şey mi dedin kızım?"
Bak hâlâ kızım diyor ya gelde sinir olma. Yine suratıma sahte bir gülümseme takınarak "canım cici anneciğim tuzu uzatır mısın hem sana fazla yakın olmasın biliyorsun yaşında müsait hiç iyi olmaz"
Miray oturduğu sandalyeyi hızlıca arkaya itip ayağa kalktı.
Bende kalkardım cici kardeşim ama acaip üşeniyorum.
" ne diyo bu kız ya okulda katlanamıyorum zaten bide burd-"
Evet cici kardeşimin lafını kesen cici annemdi aman ne tatlı.
" kızım abartmıyor musun , oturur musun yerine."
Miray oturmuştu ama bu sefer masadan rüzgar kalkmıştı.
Rüzgarın kalkmasıyla suratım daha da asılmıştı. Napıyordum ben ya.
" kusura bakmayın " diyerek hemen kalkıp rüzgarın arkasından gittim.
"Rüzgar"
Mutfağa ve oturma odasında yoktu sanırım kendi odasına geçmişti. İyide ben bunun odasının nerde olduğunu bilmiyordum ki.
Denk gele bir odaya girince resmen boğuluyordum , kesinlikle burası mirayın odasıydı buram buram pahrüm kokuyordu. 1 tane fıs neyine yetmiyordu bu kızın.
Kapıyı hemen kapatıp yandaki odaya girdim. Çift kişilik büyük yatağı görünce kafama geçirdim bi tane.
Fazla oyalanmadan çıkacakken gözüme kenardaki aile fotoğrafı takıldı. Usulca gidip elime aldım.
Rüzgâr ,miray ,babam denen şahıs ve cici annem..
Ve babam denen şahısın üstüne akan gözyaşım
"Gece " korkuyla elimdeki fotoğrafı düşürmüştüm. "Be-nn üzgünüm bi anda oldu "
Fotoğraf paramparça olmuştu emin olduğum bir şey varsa kalbimin daha beter halde olduğuydu.
Elimle gözyaşlarımı silerken hemen eğilip cam parçalarını toplamaya başladım. "Gece bırak yaralanacaksın hallederiz sonra önemli değil "
Gözyaşlarıma hakim olamıyordum, görmemi de engelliyordu. Denk gele cam parçasının birisini alırken buğulu gözlerle farklı bir renk daha görmüştüm "gece elin kanıyor bırak artık şunu " kırmızı.. buğulu gözlerle nede güzel parlıyordu.
Elimin acısını bile hissetmiyordum.
Ben napıyordum burda
Hızla ayağa kalkıp kenardaki çantamı alıp kendimi dışarıya attım.
Merdivenleri hızla inip sonunda derin bir nefes alabilmiştim.
Anneme gidemezdim bu halimi görmemesi gerekiyordu , asla ve asla geri de dönemezdim . Elime baktım berbat görünüyordu ama benim kadar değil. "Hadi bakalım gece bugünkü yatağın kum"
Kulaklığımı takıp adımlarımı sahile çevirmiştim bile.
Böyle olmak zorunda mıydı?
Canım acıyordu.
"Kes artık ağlamayı aptal sen değil miydin sulu gözlerden nefret eden"
çaresizce yere çöktüm
"güçsüz birisi değilim
Güçsüz birisi olmadım
Güçsüz olamam"
Bugün sondu toparlanmam gerekiyordu artık.
"Güçlü birisi değilsin gece"
" senin burda ne işin var"
Sesim istemsiz bir şekilde yüksek çıkınca bir adım geriye gitti yağız.
"Pencereden dışarıyı izliyordum ve sen elinden kan damlaya damlaya geçince merak ettim geldim işte "
"Gelmeseydin"
Göz devirip yanıma oturdu
" ne bu halin gece gerçekten berbat bi durumdasın "
Omuz silkmekle yetindim, diyecek bir şeyim yoktu.
"Eline naptın peki?"
" biricik babamın cici ailesi ile olan fotoğrafını yanlışlıkla kırdım ama cidden bak yanlışlıkla kırdım sonra onu toplarken de klişe son elim bu halde"
Yağız bana manyak gibiymişim gibi bakıyordu. " yağız özür dilerim "
"Niye"
"kötü birisi olmadığını biliyorum ve galiba hislerimi ve beni öyle boktan bi halde görünce kendini biraz suçlu hissettin farkındayım ve arkadaş olarak bir şeyler yapmak istedin"
Derin bir nefes alıp devam ettim
" seni böyle bir duruma soktuğum için özür dilerim "
"Gece ben cidden böyle olsun istemezdim ama elimde olan bir şey değil"
" biliyorum zaten bu son beni birdaha böyle güçsüz göremiceksiniz "
" anladım "
" bak seni de hemen bunalttım "
Küçük bir kahkaha attım hiç iyi değildim."
Ayağa kalktım ve kalkması için elimi yağıza uzattım
Bi bana bakıp bir de uzattığım elime baktı.
Ve kendisi kalktı elimi tutmadan
Omuz silkmekle yetindim yine
" kalkarken kimsenin elini tutmam gece"
Biliyordum zaten ne diye el uzattıysam
" yağız "
"Gece"
" bu seninle son konuşmamız aynı sınıftayız ama zaten birkaç güne okullar kapanıyor sorun olmaz , sende biliyorsun ki bizden arkadaş da olmaz ve mutsuz ama gerçek son"
" en iyisi bu olacak gece umarım karşına daha iyisi çıksın dicem ama benden daha iyisi yok"
Bu durumda bile ego yapıyordu
" mutsuz ama gerçek son gece"
Ve sonunda yağızı göndermiştim
Evet saat 00.00'dı .
"Çeki düzen verme vakti geldi kızım.
Hastaneye gitsem iyi olacaktı.
Neden bilmiyorum ama kendimi iyi hissetmeye başlamıştım.
Bu saatten sonra kimse için üzülemezdim, bitmişti artık.
Mutsuz ama gerçek son ve güçlü bir gece.

Her hikaye mutlu sonla bitmiyor maalesef..
48 bölümlük bir umutsuz vakanın sonuna geldik .Güzel bir deneyim oldu benim için illaki kopukluklar ve yazım hataları vardır.
Allaha emanet yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum
05.07.2022
Salı ⚘🌙