ထမင်းစားခန်းတွင် မိခင်ဖြစ်သူ၏ရှေးဟောင်းcomputerတစ်လုံးဖြင့် Jungkookအလုပ်ရှုပ်နေသည်။
အနားတွင်ထိုင်နေရင်းက ထလိုက်ပြီး Jungkook၏အနောက်တွင်မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်။
Jungkook:" Hyungရဲ့အမေကို ဘာပြောထားလို့ ရောက်တာနဲ့ ကျနော့်ကိုဒါပြင်ခိုင်းတာလဲ။
ပြုံးရယ်လိုက်ရင်း
Jin:"ငါcomputerပြင်မလို့ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ကိုခေါ်လာမယ်လို့...
အမေထင်တာက ငါတောင်မင်းကိုခေါ်ပြင်ခိုင်းရတယ်ဆိုတော့...... မင်းကိုတော်တော်အထင်ကြီးသွားပုံပဲ။မပစ်ရက်ဘဲသိမ်းထားတဲ့ အဟောင်းတွေလာပြင်ခိုင်းတာ....."
အသံထွက်အောင်ရယ်လိုက်ပြီး Jungkookအပေါ်မှမိုးကြည့်၍ လက်နှစ်ဖက်ကို စားပွဲပေါ်ထောက်လိုက်သောအခါ သူ၏ရင်ဘက်နှင့်Jungkook၏ကျောပြင်တို့ကားနီးကပ်သွားသည်။
ခေါင်းကိုငုံ့၍ နားအနားကိုကပ်ရင်း
Jin:"မင်းကိုငါမလိုက်ဖို့အတန်တန်တားရဲ့သားနဲ့ လိုက်လာတာနော်။"
ပြောပြီးသည်နှင့် နှားရွက်ဖျားကိုကိုက်လိုက်ရာ
Jungkook:"အား...."
Jin:"ရှုး....တိုးတိုး။လူကြီးတွေ ဧည့်ခန်းမှာရှိတယ်။"
သက်ပြင်းချရင်း အလုပ်လုပ်ပြန်လုပ်နေသောJungkookကို တချက်ငုံ့ကြည့်ရင်း လည်ပင်းအနှံ့ကို နှာခေါင်းတို့ဖြင့်နမ်းနေရင်းက နှုတ်ခမ်းတို့ဖြင့်ထိပြီးနမ်းရင်း ခပ်ဖွဖွကိုက်လိုက်သည်။
ထိုစဉ်ထရန်ပြင်လိုက်သော Jungkookကိုအပေါ်ကဖိထားရင်း နောက်တစ်ဖက်ကို အချိန်အကြာကြီးဆွဲလျှက်နမ်းပြီး နှုတ်ခမ်းတို့ဖြင့်ကိုက်လိုက်ရင်း စုပ်ယူလိုက်ရာ ညီးတွားသံထွက်လာသည်။
ပါးစပ်ဖျားက လေသံခပ်တိုးတိုးဖြင့်
Jungkook:"Hyung...."
လည်ပင်းကို နှုတ်ခမ်းဖြင့်တေ့ထားရင်းက
Jungkook:"ရှုး......"
Computerခလုတ်များကိုင်ထားသော လက်များကတဆက်ဆက်တုန်နေပြီး နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ရင်း သက်ပြင်းအခါခါချနေသော သူ၏ရင်ခွင်အောက်မှJungkookကိုကြည့်ရင်း သူစိတ်များလည်းထိန်းမရတော့ဘဲ။
Jungkook:"အာ....ငါအိမ်သာသွားလိုက်ဦးမယ်။"
Jungkook:"ကျနော်လဲ..."
Jin:"မင်းကအောက်ထပ်မှာသွား..."
