#រឿងបោកចិត្តយកបេះដូង
#ភាគទី15ជុងគុក កំពុងតែរៀបចំបន្ទប់គេង ពេលបានឮសំឡេងប្រពន្ធវ័យក្មេងស្រែកហៅញ៉ាំអាហារពេលល្ងាចភ្លាម គេក៏ទម្លាក់របស់ទុកចោលសិន ហើយដើរចេញមកទាំងញញឹមពព្រាយ។ គេនឹកគិតក្នុងចិត្តថា ប្រាដកជាបានញ៉ាំរបស់ឆ្ងាញ់ហើយ។
" អូនបានម្ហូបអ្វីញ៉ាំខ្លះ? ចុះឯណាម្ហូប? "
គេខំតែអរ ចូលមកដល់គ្មានឃើញអីបន្តិចសោះ នៅលើតុទទេស្អាត។
" នោះ! "
ជីមីន ចង្អុលទៅឆ្នាំងមី ដែលគេខំចម្អិននោះ ទាំងមិនទាន់លើកចុះនៅឡើយ។
" តើវាជាអ្វីទៅ? "
" មីឆុងដោយរូបមន្តពិសេស មីន សូមធានាពីគុណភាពរបស់រសជាតិ! "
" អូ! បងពិតជាចង់ញ៉ាំណាស់! កំពុងតែឃ្លានផង ហើយអូនចម្អិនរបស់បងចូលចិត្តទៀត! "
" អ៊ីចឹងលោកគ្រូលើកវាចុះមក! "
" បាទ! "
ជុងគុក បានយកក្រណាត់ទ្រប់ដៃ រួចលើកឆ្នាំងមីនោះចុះ។ ជីមីន យកចានមកដាក់លើតុចំនួនពីរឈុត។ ជុងគុក បើកគម្រប់ឆ្នាំងចេញ ស្រាប់តែ...
" អួក អួក អួក...! "
" លោកគ្រូ!!! "
" អួក អួក អួក! ទឹក សុំទឹកបន្តិច! "
ជីមីន ចាក់ទឹកឲ្យ ជុងគុក និងជួយសម្រួលគេឲ្យឈប់ក្អួត។
" លោកគ្រូកើតអី? "
" បង ..បង! "
គេឆ្លើយមិនចេញនោះទេ ព្រោះតែគេក្អួតនេះ ដោយសារតែបានឃើញមីរសជាតិពិសេសនេះហើយ ទាំងក្លិន និងមីនៅក្នុងឆ្នាំងពិតជាគួរឲ្យរអើមណាស់។ មីឡើងវល់ ពណ៌មើលមិនយល់ ឆ្អាបស៊ុតឡើងចង់បែកច្រមុះ។ ដោយសារតែគេមិនចង់បំបាកទឹកចិត្ត ជីមីន ក៏និយាយទៅកាន់ ជីមីន បន្តទៀតថា៖
" ប្រហែលបងចាញ់ក្លិនស៊ុតនៅក្នុងមីហើយមើលទៅ! "
" អ៎! មីន ដាក់តែប្រាំមួយគ្រប់សោះហ្នឹង លោកគ្រូចាញ់ក្លិនដែរ! ធម្មតាគេដាក់ដល់10 ឬ20គ្រប់ឯណោះ! "
YOU ARE READING
រឿង បោកចិត្តយកបេះដូង ( ចប់ដោយបរិបូរណ៍ )
General Fictionរឿងរ៉ាវស្នេហ៍កើតឡើងដោយសារតែការបោកលេងៗ ហើយក៏កើតចិត្តស្រលាញ់មែន។