Wanna Play? (BxB)

(5)

( Medya oyunda çalan şarkı )

Ege: Abi bence oyunu oynamak zorunda değiliz. Yani nasıl olsa-
Boğazımda hissettiğim soğuk metalle susmam bir olmuştu.
Emir: Ege seni öldürmek istemiyorum. Lütfen beni buna zorlama! Sana oyuna başlamadan önce ne demiştim?
Ege: "Oyuna başladığında bırakmak ya da vazgeçmek yok" demiştin.
Emir: Peki sen ne yapıyorsun?
Ege: Lan amına ko- öhöm yani bana başka seçenek vermiyorsun ki! Ya oyna , ya oyna diyorsun. Zaten gözlerim bağlı hiçbir bok göremiyorum. Seni uçurumun başına getirdim diyorsun!
Emir: Eğer oyunu kazanırsan sana bir ödül verebilirim
Ege: Bak hâlâ ödül diyor! Sal beni-
Emir: Oyun başladı! Beni bulabilmen için 5 dakikan var.
Birden beni ileriye ittirdi. Şarkı sesi yavaş yavaş artıyordu. Ne tarafa gideceğimi , ne yapacağımı bilmiyordum.
Emir: Sağındayım Ege!
Ege: Yalan atma amına koyim soldan geliyor sesin!
Bunu dememle müziğin sesi daha da artmıştı. Etrafta müzikten başka ses duyulmuyordu. Bir karar vermeliydim. Abime güvenip dediği yerlere mi gidecektim? Yoksa sesinin geldiği yöne mi? Tabiki de sese gidecektim.
Emir: Arkandayım.
Müzikten dolayı sesi zor işitiyordum. Ileriye doğru ilerlemeye başladım. Ellerimle arada etrafı yokluyor , sağa-sola dönüyordum.
Emir: Solundayımm.
Sağa doğru ilerledim.
Emir: Etrafını iyi kontrol et.
Sesi çok yakından geliyordu. Sese doğru gitmeye devam ediyordum ki ayağım birşeye çarptı ve yere düştüm.
Ege: Senin ben getireceğini yere sokayım tamam mı!
Emir: Beni yakalaman için son 10 saniye Ege.
Hızla ayağa kalkarak sese doğru ilerledim.
Emir: 10
Emir: 9
Bir dakika sesi heryerden geliyordu. Bir kaç saniye sesi dinlemeye çalıştım ama nereye kafamı döndürsem orada onun sesi vardı.
Emir: 5
Ege: NERDESIN!?
Müziğin sesi olabildiğince fazla , onun sesi ise heryerdeydi.
Emir: Sağındayım.
Hızla sağa doğru ilerledim fakat ilerlediğim yer boşluktu. Kalbim artık atmayı bırakmıştı sanki. Aşağı doğru düşüyordum. Birden kolumu bir el kavradı. Müziğin sesi kesilmişti.
Emir: Uçurumdan aşağı atlamak mı? Bu intihara girer!
Ege: Ne!-
Emir: Oyunu kaybettin. Üzgünüm Ege oyunun kurallarına göre cezalısın.
Ege: N-ne cezası-
Birden bütün bedenim yukarı çekildi. Artık ayaklarım yere basıyordu ama abimin sesi gelmiyordu. Kolumdan tutularak sürüklenmeye başladım.
Ege: Ne oluyor? A-abi sen misin?
Emir: Eve gidiyoruz Ege. Cezan seni bekliyor.
Ege: B-bırak beni!
Kolumu ondan çekmeye çalıştıkça daha da sıkıyordu. Hâlâ gözlerim bağlıydı ve ben Hiçbirşey görmüyordum.
Ege: BIRAK BENI!
Emir: Ege rahat dur!
Ege: Hastasın sen! Bırak beni-
Birden beni belimden kavrayarak kendine çekti. Bir eli belimde , öbür eli saçlarımdaydı. Eli saçımdan yavaş yavaş yüzüme iniyordu.
Ege: A-abi ne yapıyorsun?
Emir: O kadar güzelsin ki...sana bakmaya doyamıyorum.
Geri gitmeye çalıştığımda daha da çok bana yaklaştı.
Emir: Gerçekten bu zamana kadar fark etmedin mi?
Ege: Neyi?
Emir: Küçüklüğünden beri bizimle olman , ailemin seni evlatlık alması.... Bunların hiçbiri rastgele değil Ege. Hepsi ikimiz için...
Ege: Ikimiz için mi?
Ensemde hissettiğim yoğun ağrıyla yavaş yavaş bilincimi kaybetmiştim...