Wanna Play? (BxB)

(14)

Gözümü açtığımda evde , kendi yatağındaydım.
Ege: Allah kahretsin! Ben bu siktiğimin yerinden ve çocuktan kaçtıkça niye aynı yere geliyorum!?
Emir: O çenen bir türlü düzgün konuşmuyor be güzelim.
Korkarak kafamı sesin geldiği yere çevirdim. Emir sandalyeye oturmuş dimdik bana bakıyordu.
Ege: Bak Allah belamı versin ki kimseye birşey söylemeyeceğim. Lütfen sal beni!
Emir: Bunların hepsini Rüzgar ve Yunusu olaya katmadan önce düşünecektin!
Aklıma gelen düşünceyle bakışlarımı tekrar Emire döndürdüm.
Ege: A-annem nerede? O iyi mi?
Emir: Ona neden bu kadar değer veriyorsun ki? Sonuçta benim isteğim üzerine seni evlatlık aldı. Yani benim sana yapacağım herşeyi biliyordu ama sana bunlardan asla bahsetmedi. Ben senin yerinde olsaydım böyle bir kadını asla düşünmezdim. Biraz kendi haline bak! Yakında geberip gideceksin hâlâ daha salak düşünceler peşindesin.
Ege: Benim neyi düşünüp düşünmediğim seni hiç alâkadar etmez! Anladın mı beni!?
Emir: Sen hayırdır ya? Yunus ve o piçin yanında baya bir cesaret gelmiş sana! Ne o Yunus oyunu kazandı diye etkilenip kendi kendine havalara girmişsin. Daha 3 oyundan sadece 1' ini kazandın. Anla artık şunu sen ben izin vermedikçe yaşayamazsın!
Ege: SİKTİR GİT!
Hızla ayağa kalktım ve odadan dışarı çıktım. Başka ne yapacaktım ki? Yunuslardan yardım istemem gerekiyordu ama bu piç götümün dibinden ayrılmadığı için hiçbir bok yapamıyordum. Salona gitmemle yüzü morluk ve yaralar içinde olan annemi görmem bir oldu.
Ege: Anne!
Hemen koşup anneme sarıldım. Şu anki halini gördükçe o kadar canım yanıyordu ki...hepsi de benim yüzümdendi. Yüzünü avuçladım ve gözyaşları eşliğinde ona baktım.
Ege: Anne ben çok özür dilerim. Böyle olacağını bilseydim asla seni bırakmazdım. Ben-ben-
Gönül: Sorun değil oğlum. Bunlar benim için hiçbirşey. Sen sadece iyi ol olur mu?
Hızla evet anlamında kafamı salladım. Onunda elleri benim yanaklarımı bulmuş , gözyaşlarımı siliyordu.
Gönül: Kaç oyundan kaçını kazandın bakalım.
Ege: Ü-üç oyundan s-sadece birini kazandım anne!.
Ve hıçkırarak ağlamaya başladım. Yeniden geleceğini bilmesine rağmen her gözyaşımı özenle siliyordu.
Gönül: Olsun annem daha önünde birsürü oyun var. Ben inanıyorum sen bunu başaracaksın.
Daha sıkı sarılmıştım ona. Onun gözünden akan bir damla yaş yanağından yavaşça akmış ve omzuma düşmüştü.
Ege: Ağlama anne! Ben bütün oyunları gerçeğim tamam mı?
Gönül: Sana güvenim sonsuz oğlum. Ben biliyorum sen bunu başaracaksın. Ve bende...
Yanaklarımı öpüp başımı okşamıştı.
Gönül: Bende seni yukarıdan izliyor olacağım meleğim...
Hızla kafamı kaldırdım ve anneme baktım.
Ege: O-o ne demek anne!?
Gönül: Benim zamanım tükendi oğlum. Bu illeten kurtulacaksın. Güven bana.
Ege: Ne demek zamanım tükendi anne! Neler oluyor?
Emir: Anne.
Emirin sesini duymamızla ikimizin de bakışları oraya kaymıştı.
Emir: Oyun oynamak ister misin? Anne...