Wanna Play? (BxB)

Final

Gözümü açtığımda yatağımdaydım.
Emir: Ege iyi misin?
Yanımdan gelen sesle Emire baktım. Endişeli görünüyordu. Gözlerimi Emirden çekip etrafa baktım. Şu an evdeydim. Emirin oynattığı ev değil , kendi evimdi burası. Yatağımda yatıyordum.
Emir: Ege.
Hızla yataktan fırladım.
Ege: B-ben ölmüştüm! Nasıl hâlâ yaşıyorum?
Emir: Öldün mü?
Ege: Evet. Hatta beni sen öldürdün.
Emir: Ege iyi misin? Seni öldürmedim. Zaten öldürsem şu an benimle konuşuyor olmazdın.
Ege: Ama sen beni bıçakladın.
Emir: Ege iyi olduğuna emin misin? Annemi falan çağırmamı ister misin?
Ege: A-annem öldü. Hatta babam da öldü. Cem de öldü...
Emir: Ege kimse ölmedi ya da ben kimseyi öldürmedim. Sen kâbus görüyordun. Seni uyandırmaya geldim.
Ege: Kâbus mu görüyordum!?
Hızla yataktan kalktım ve aynanın önüne geçip penyemi çıkarttım.
Emir: Ne yapıyorsun?
Emirin sorusunu umursamadan aynadan kendime baktım. Vücudumdaki kesik ve çürükler yoktu. Yatağa ilerledim ve komidinin üstünde duran telefonu elime aldım. Telefonu açtım ve tarihe baktım.
14 Mart 2022.
Şaşkınlıkla hemen saate baktım.
02.00
Siktir... Bugün okuldan geldiğim günün gecesiydi.
Ege: Hangi gündeyiz?
Emir: Saat 12 yi geçtiği için Cumartesiye girmiş bulunmaktayız.
Cidden hepsi kâbustu. Şu an o kadar mutluydum ki...
Emir: Sana su getirmemi ister misin?
Evet anlamında kafamı salladım. Emir odadan gitmişti. Mutluluktan ağlayacaktım neredeyse. Emir odaya geldi ve elindeki bardağı bana uzattı. Hızla suyu içtim ve bardağı kenara koydum.
Ege: Yunus ve Rüzgar iyi mi?
Emir: Evet. Zaten ikisi sevgili biliyorsun. Sen okuldan gelip uyuduğunda bize geldiler. Biraz oturup sohbet ettik sonra gittiler.
Mutlulukla Emire sarıldım.
Emir: Bu arada sigara konusunda sana çok yüklendim bunun için özür dilerim.
Ege: Sorun değil. Şu an yanımdasın ya o kadar mutluyum ki...
Emir: Ege sen iyi olduğuna emin misin?
Ege: Evet iyiyim. Neden ki?
Emir: Çok önemli birşeyi başarmış gibisin ve bana çok garip bakıyorsun.
Ege: Sana nasıl bakıyormuşum?
Emir: Ne bileyim çok garip bakıyorsun. Sanki beni yiyecek gibisin.
Ege: Bilmem. Belki de öyleyimdir.
Emir: Ne?
Ege: Yok birşey.
Emirden ayrıldım ve yatağa yasladım. Uzun bir süre sessizliğin ardından Emir konuşmuştu.
Emir: Ege birşey soracağım. Cem , Elif , Ekrem ve Ali kim? Uykunda sürekli onların isimlerini sayıklıyordun. En çokta Cemi. Anlamadığım şey senin öyle arkadaşların da yok.
Ege: Hiçbiri gerçek değil. Kâbus görüyordum o yüzden hayali insanlar da görmüşüm.
Emir: Anladım...
Yine uzun bir sessizlik olmuştu.
Emir: En çok hangi oyunda korktun?
Aniden içimi bir korku kaplamıştı.
Emir: Öyle bakma. Uykunda sayıklıyordun. Saklambaç , körebe falan diyordun. Seni bu kadar etkilediğine göre korkunç olmalı.
Ege: Bilmiyorum... hepsi çok korkunçtu.
Aniden Emire bakmaya başladım. Ve o an birşey farkettim. Gördüğüm bütün herşey kâbustu yani gerçek değildi ama Emire olan aşkım...işte o gerçekti. Hareketlenip Emirin yanına yaklaştım ve tam önünde durdum. Afallamış bir şekilde bana bakıyordu. Ellerimle yüzünü tuttum ve onu öpmeye başladım. Kalbim deli gibi atmaya başlamıştı. Hızla beni itip geri çekildi.
Emir: Ne yaptığını sanıyorsun!? Abinim ben senin. Kendine gel!
Ege: Kâbusumda hiç abimmiş gibi davranmıyordun ama.
Emir: Ege gece gece delirdin galiba. Salak salak konuşma.
Ege: Neden öyle diyorsun ki? Uyanmadan önce seninle bayağı öpüşmüştüm.
Sinirden yüzü kızarırken hızla yataktan kalktı. Arkasını dönüp gidecekken kolundan tuttum ve onu yatağa düşürüp üstüne çıktım.
Emir: Ege bak küfür etmek istemiyorum lütfen siktir git başımdan.
Ege: Gerçekten de küfür etmek istemiyormuşsun.
Emir: Bak ne biçim fantezilerin var bilmiyorum ama hepsini kendine sakla ve karşında bir abin olduğunu unutma.
Ege: Fantezi demişken bak aklıma ne geldi. Az önce bana sormuştun ya hangi oyunda daha çok korktun diye.
Emir: Eeeee?
Ege: Oyunları oynayıp öğrenmek ister misin?
Emir: Ne?
Ege: Oyun oynamak ister misin? Abi...

Ve bir hikâye daha burada son bulur...