Wanna Play? (BxB)

(13)

( Medya oyunda Çalan şarkı )

Duyduğum cümleyle sigaram elimden düşmüştü. Panikleyerek asla yapmamam gereken bir hata yaptım ve söndürmek maksatlı sigaranın üstüne bastım.
Ege: Hay ananı....
Ayağımın acısıyla olduğum yerde zıplamaya başlamıştım. Kendi derdimle uğraşırken yine telefon çalmıştı. Hızla banyoya koştum ve ayağıma su tuttum. Bir yandanda karnım acımaya başlamıştı. Ayağımı kurularken bu sefer de kapı çalmaya başlamıştı. Tam kapıya ilerliyordum ki o lanet olası sesi duydum.
Emir: Telefonu aç!
Onun konuşmasıyla telefon çalmaya başladı. Hızla telefonu açtım.
Ege: Ne var!
Emir: Oyun oynamak ister misin?
Ege: İstemiyorum.
Tekrar telefonu yüzüne kapattım. Siktir... Oyunu reddetmiştim. Şimdi beni öldürecekti. Kapıdan gelen seslerle bakışlarım oraya döndü. Kapıyı kırmaya çalışıyordu.
Ege: T-tamam dur artık! Seninle oyun oynayacağım! Lütfen dur.
İstemsizce gözümden yaşlar akmaya başlamıştı. Yine telefon çalmaya başladı. Telefonu elime aldım ve sadece konuşmasını bekledim.
Emir: Keşke beni ikiletmeden dediklerimi yapsan. Neysee şimdiki oyunumuz saklambaç. Ben sayacağım sende saklanacaksın. Unutma eğer seni yakalarsam ceza alırsın. Şimdi telefonun yanındaki feneri eline al ve saklan.
Ege: Fener mi?
Sehpanın üstünde gördüğüm feneri hemen elime almıştım. Yine ve yine bütün evin elektriği kesilmişti. Evin içinde çalmaya başlayan şarkıyla kendime gelmiştim. Feneri açarak etrafıma bakmaya başladım. Kahretsin ne bok yiyecektim ben şimdi?
Emir: 1 , 2 , 3
Emirin saymaya başlamasıyla hızla yatak odasına doğru koştum. Niye buraya geldim ki? Geri dönecekken dış kapının kırılma sesiyle hızla odaya geri döndüm. Evin içinden gelen şarkıyla içimi korku kaplamıştı. Hızla gardrobun arkasına saklandım ve fenerin ışığını kapattım. Müzik sesi arada yükseliyor , arada alçalıyordu. Galiba Emir nereye giderse müzik te onunla beraber geliyordu. Bundan emin olmam lazımdı. Bütün dikkatimi vererek müziği dinlemeye başladım.
Daisy daisy give me your answer do. Müzik yavaş yavaş bana yaklaşıyordu.
I'm half crazy all for the love of you.
Müzik şu an tamda saklandığım odanın içindeydi. Kenardan odaya baktığımda Emirin etrafa bakındığını gördüm. Hadi Ege başarabilirsin! diyerek saklandığım yerden çıktım ve yavaşça salona doğru ilerlemeye başladım. Birden önümü aydınlatan ışıkla hızla salona koştum ve koltuğun altına girdim. Müzik sesi hafif artmıştı.
Emir: Nereye saklandın güzelim? Zaten sigara konusunda sana sinirliyim bence ortaya çıksan iyi olur.
Ses çıkartmamak için o kadar özen gösteriyordum ki nefes almayı bile unutmuştum.
Emir: Birde bana sigara içmediğini söylemiştin. Korkudan sigarayı çıplak ayağınla söndürmüşsün.
Adımları koltuğun önüne gelmiş ve durmuştu. Sanırım yakalanmıştım. Ama o ilerlemeye devam etti. Müziğin sesi de kısılmıştı. Yavaşça koltuğun altından çıktım. Tam önümdeki kapıya koşacaktım ki yakamdan kavranıp koltuğa yapıştırılmam bir oldu. Daha birkaç saniye önce ayağa kalkmıştım , şimdi Koltukta kıvranıyordum.
Emir: İşte bu huyunu çok seviyorum. Hep kendini düşünüyorsun ve asla doğru dürüst plan yapmıyorsun. Ahh ama maalesef ki hepsini böyle ödüyorsun. Niye hiçbir zaman akıllanmıyorsun?
Ege: Plan yapmadığımı kim söyledi?
Emir: Ha?-
Hızla yumruğumu ona geçirdim ve feneri elime alarak dış kapıya koştum. Hızla kapıyı açtım ve dışarı çıktım.
Emir: EVDEN DIŞARI ÇIKMAK YOKTU!
Emirin kapıdan çıkmasıyla ona küçük bir gülümseme bahşettim ve hızla eve geri girdim.
Ege: Evden çıktığımı kim söyledi!
Kapının heryerini kilitledim ve telefona koştum. Yunusun sabah elime verdiği kağıdı açtım ve Yunusu aradım.
Ege: Lütfen aç , lütfen aç , lütfen aç -
Yunus: Alo?
Ege: Yunus hemen eve gel!
Yunus: Ne oldu!?
Ege: Yunus o-
Bütün evin içini şarkı kaplamıştı.
Yunus: Ege o şarkıyı kıs hiçbirşey anlamıyorum.
Ege: Yunus , Emir-
Hızla kafamı kapıya döndürdüm.
Ege: EHHH YETER BE! SİKİCEM ŞİMDİ DAİSY'İ
Ege: YUNUS O BURADA!
Yunus: Ne! Kim orada?
Fenerimin ışığı kapanmış ve kapı yumruklanmaya başlamıştı.
Ege: YUNUS!
Yunus: Ege adam akıllı anlat!
Ege: EMİR BURDA! BENİ ALMAYA GELDİ! LÜTFEN YARDIM ET-
Telefon kesilmişti. Allah kahretsin! Telefonun çalmasıyla hemen elime aldım.
Ege: Yunus!
Emir: SOBEE! Yakaladım seni!
Bütün evi müziğin o iğrenç sesi kaplamıştı. Bilincimi kaybetmeden önce hatırladığım şey oydu tabi...