(12)

289 20 0
                                    

Rüzgar: Oha!
Yunus: Şimdi ne olduğunu anladın mı?
Ege: Ş-şaka yapıyorsun dimi? L-lütfen bunun gerçek olamadığını söyle!
Yunus: Üzgünüm Ege ama maalesef ki gerçek. Bana inanmak ve oyunu kazanmaktan başka şansın yok.
Rüzgar: Beyler bir dakika. Böyle işin amına koyarlar ama! B-bu akıl alır birşey değil. Sülalesi hasta lan bunun!
Bence polise-
Ege: Polise falan gitmeyeceğiz! Annem elinde diyorum. Ya ona zarar verirse? O zaman ne yapacağım ben.
Rüzgar: Şimdi ne yapmayı düşünüyorsun peki?
Ege: Ben... Bilmiyorum!..
Elimle saçlarımı karıştırmaya başladım. Yunustan öğrendiklerim o kadar ağırdı ki... Ne yapacağımı bilmiyordum.
Yunus: Ege bu halde eve gidemez o kesin. Aynı şekilde bende evime gidemem. Eğer izin verirsen etraf sakinleşene kadar sende kalalım.
Rüzgar: Kalın tabi de...yani bunların heps... offf bilmiyorum ya! Ben uyuyacağım. Bu konuyu düşünmekten başım ağrıdı. Ege sen benim odamda kal. Yunus senin için de misafir odasını ayarlayacağım.
Yunus: Zahmet olmasın-
Rüzgar: Ne zahmeti canım. Nezarehtane arkadaşıyız biz.
Ege: Rüzgar seni de böyle rahatsız edip yatağından ettik-
Rüzgar: Ege gerçekten sorun değil. Yeterki siz iyi olun. Neyse sen odaya geç ben Yunusun yatağını hazırlayacağım.
Başımla onaylayarak Rüzgarın odasına gittim. Küçük ve samimi bir odası vardı. Yarama dikkat ederek yatağa yattım ve düşünmeye başladım. Neden bunları yaşıyordum?  Annem ne haldeydi? Acaba oyunu kazanabilecekmiydim? Kafamı kurcalayan bu düşüncelerle delirecek gibi hissediyordum. Sanki hepsi bir rüyaydı. Daha fazla düşünmeyi bırakıp uyumaya çalıştım.
.
.
.
Gönül: Ege kaç!
Ege: Anne!
Anneme doğru koşuyordum. Ben her ona yaklaştığımda kulaklarım uğulduyor , bedenim birbirinden kopacak gibi oluyordu. Önüme baktığımda annemin benden iyice uzaklaştığını gördüm. Hâlâ daha ona doğru koşuyordum ama hiçbir işe yaramıyordu. Ve birden karşımda Emir belirdi. Anneme birşeyler söylüyordu ama dediğini duyamıyordum. Hızımı arttırarak koşmaya devam ettim. Bu sefer annemi duyabiliyordum. Yardım istiyordu. Artık ona daha yakındım. Bunu başarabilirdim.
Gönül: Ege!
Ege: Geldim anne!
Gönül: Yardım et!
Gönül: Ege yardım et!
Ve birden annem ortadan kayboldu. Sadece sesi vardı. Öyle yüksek bağırıyordu ki kulaklarımı kopartmak istiyordum.
Gönül: Ege!
Ege!
Birden etraf karardı.
EGE!
Gözlerimi açtığımda Yunus ve Rüzgar yanımda korkuyla bana bakıyorlardı.
Ege: N-ne oldu?
Yunu: Kabus görüyordun galiba. Çığlık atıp duruyordun. Rüzgarla seni sakinleştirmeye geldik.
Rüzgar içi su dolu bardağı elime tutuşturmuştu.
Rüzgar: Al su iç iyi gelir.
Ellerim titreye titreye suyu içmeye başladım.
Ege: Saat kaç?
Rüzgar: 07.30
Ege: Özür dilerim sizi de uyandırdım.
Yunus: Hayır hiç öyle düşünme. Ben zaten bize yardımcı olabilecek birşeyler bulmaya gidecektim. O yüzden erken kalktığım iyi oldu.
Rüzgar: Bende şimdi okula gideceğim. Sen evde yanlız kalabilirsin değil mi?
Evet anlamında kafamı salladım.
Rüzgar: Tamam birşey olursa beni ev telefonundan ararsın.
Yunusta elime bir kağıt tutuşturdu.
Yunus: Belki unutmuşsundur diye yazayım dedim. Bu da benim numaram birşey olursa hemen ara.
Ege: Tamam ararım. Şey ben biraz daha uyusam olur mu?
Rüzgar: Tabiki sen uyu bende Yunusumla-
Yunus: Yunusum? Derken.
Rüzgar: Yunus ve ben yani of ne diyorum ben ya! Siktirip gidiyoruz işte. Görüşürüz.
Yunus ve Rüzgar odadan çıkmış , bende geri kalan uykuma devam etmiştim.

Ev telefonunun çalmasıyla yavaşça gözlerimi açtım. Saate baktığımda akşam 7 olduğunu gördüm.
Ege: Yunus.
Ses gelmemişti.
Ege: Rüzgar.
Yine ses yoktu. Oflayarak yataktan kalktım ve salona doğru ilerlemeye başladım. Işıkları aça aça salona varmıştım. Telefonu elime aldım ve konuşmaya başladım.
Ege: Alo.
Karşı taraftan ses gelmiyordu.
Ege: Hey orada birisi var mı?
Yine ses gelmiyordu. Sinirle telefonu kapattım ve masanın üstünde duran sigara paketini elime aldım. Kutudan bir dal sigara çıkarttım ve ağzıma götürüp çakmakla sigarayı yaktım.  Sigarayı 3. çekişimde yine telefon çalmaya başlamıştı. Oturduğum sandalyeden kalktım ve salona ilerleyip telefonu elime aldım.
Ege: Alo?
Yine ses gelmiyordu.
Ege: Konuşmuyorsan niye arıyorsun orospu çocuğu!-
- Oyun oynamak ister misin?

Wanna Play? (BxB)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin