Çift Kişilik [Tamamlandı]

19.Bölüm | "triangle de la fin"

Still With You - Jungkook (BTS)

Reckless - Madison Bear

People Watching  - Conan Gray

19.Bölüm | "triangle de la fin"

Boşlukta hissetmek yada o boşluğun içine düşmek ne demek çok iyi biliyorum. Bu konuda son derece deneyimliyim aslında. Birisini çok sevdiğim, ona çok değer verdiğim hâlde karşılığını göremediğim o kadar çok an oldu, bu konuda o kadar çok ders çıkardım ki... Ancak yine de hiçbiri beni yine ve yine aynı hataya düşmekten kurtaramadı.

Güven kesinlikle inşaası en zor olan duygudur. Bir insanın güvenmesi için önce karşısındaki insanı sevmesi ve ona inanması gerekir. Öncelikle o insanı tanıması ve düşüncelerini bilmesi gerekir, bir insanın güvenmesi için öncelikle karşısındakine inanması gerekir. Güvendiğiniz ve inandığınız insan sizin hep yanınızda olur. En zor anınızda, en iyi anınızda, ona en çok ihtiyaç duyduğunuz anda siz bunu belli etmeseniz bile sizi anlayacak kadar size bağlıdır güvendiğiniz insan.

Ben Özgür'e herkesten ve her şeyden çok inanarak bir yola çıktım, ancak o belki de ilk kez güvenimi kırdı.

"Sina, senin için endişelenmeye başlıyorum. Kırk dakikadır öylece oturuyorsun."

"Kendimi terk edilmiş hissediyorum. Aldatılmış ve ikinci plana atılmış hissediyorum. Ben sanırım yaşamak bile istemiyom. Eğer böyle yaşayacaksam gerçekten nefes almanın bana bir faydası olacağını sanmıyorum."

"Babam dışında kimse bana yalan söylemediği için gerçekten nasıl hissediyorsun tam olarak anlamasam bile, sevdiğin bir insanı kaybetmenin ne demek olduğunu biliyorum. Seni anlıyorum ve destekliyorum ama kendini yaşamaktan soğutmanı anlayamıyorum Sina. Sen yaşamaya değer bir hayata sahipsin, neden değersiz biriymişsin gibi davranıyorsun?"

"Çünkü Özgür gitti." sesim kontrolüm dışında yüksek çıkmıştı ancak bunu isteyerek yapmamıştım. "Özgür yok, benim kalem yıkıldı anlıyor musun? Kendimi uğruna feda edebileceğim insan bana ihanet etti. Özgür benim kalbimken benim acımı hiçe sayıp kalbimi deldi."

"Sadece zor bir dönemden geçiyorsunuz hepsi bu, yine eskiye döneceksiniz." onun için konuşmak çok kolay olabilirdi belki ama hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı.

"Eskiye dönemeyiz, Özgür ile ortaklığımı bitiriyorum." bu fevri alınmış bir kararın yanı sıra kalp kırıklıklarımın temsili olan bir karar niteliğindeydi. Ancak bu cevabımda hoşlanmamıştı ki çenemi tutarak ona bakmamı sağladı, "Sina," bu ses tonunu iyi biliyordum. "Özgür ile sevgili olduğun bir dönem vardı değil mi? Onunla evlenmek üzere olduğunu bir dönemden söz ediyorum. Sence böyle bir ilişkiden arkadaşlık kurabilmeniz mümkünken, Özgür'ün sarhoşken Su'ya anlattığı ve Su'yun aptalca bir biçimde sana söylediği kelimeler yüzünden sonsuza kadar konuşmamanız mümkün mü? Bunu herkes biliyor, sen Özgür olmadan yapamazsın."

"Hayır Arem, ben Uraz olmadan yapamam."

"Özgür senin zaafın bunu herkes biliyor. O yüzden lütfen kendini böyle aptalca şeyler yüzünden üzmeyi kes."

"Ben ölüyorum," kendime geriye çekip ondan kurtuldum. "Özgür beni öldürüyor, bugün yaşadığım şey çok ağır." ellerimi etrafıma sararak gözlerimi kapattım.

Sina Sina Sina, sence de yolun sonuna gelmedin mi?

"Kriz geçirdin değil mi? Yine kriz geçirdin ve bunu benden saklıyorsun."