Çift Kişilik [Tamamlandı]

30.Bölüm | Adımlar

Dark Times - Scarlett Rose

Derinlerde - Cem Adrian

Uyku - Son Feci Bisiklet

Kill Bill - SZA, Doja Cat

hideous - mehro

Places - Portair

Sakladığı Bir Şeyler Var - Dedublüman

Escapism - RAYE, 070 Shake

30.Bölüm | Adımlar

"Yenge? Sen," Umut merdivenin bir diğer basamağına indi. "Sen iyi misin?" Sina kafasını iki yana sallayarak ağlamaya devam ederken hâlâ kapının önünde oturuyordu. "Bak onun siniri çabuk geçer, gerçekten çabuk geçer." Umut bu söylediğine kendi bile inanmıyordu. "Sana su getirmemi ister misin? Herhangi bir şey ister misin?" Sina, Umut'un sorusuyla daha çok hıçkırmaya başladı. Umut ne yapacağını bilmiyordu. Daha önce de abisi babası ile çok kez kavga etmişti ama bu garipti. Daha önce Uraz'ı hiç bu kadar öfkeli gördüğünü hatırlamıyordu. Babasıyla kavga ederken kendini hep tutardı ama... Sina'ya bu kadar yüklenemezdi. Abisinin yaptığı yanlıştı.

"Ben yapamıyorum Umut, ben gerçekten yapamıyorum." Umut ne yapacağını hiç bilmiyordu. Onu nasıl teselli etmesi gerektiğini bilmiyordu.

"Sana su getirip geliyorum, hemen geliyorum." Umut hızla merdivendeki son basamakları da inip mutfağa girdi. Işığı açıp bardak almak için dolabı açtığında içeriden gelen gürültü yüreğini hoplattı. "Yenge?" hızla kapının önüne gittiğinde Sina'nın orada olmadığını gördü. "Sina? Neredesin?" yatak odasında gelen sesle hızla oraya gittiğinde gördüğü manzara karşısında hareketsiz kaldı.

Sina çığlık atarak yatak odasında eline geçen ne varsa sağ sola fırlatıyordu. "Sus artık! Ben bir şey yapmadım!" Sina biriyle konuşuyor gibiydi ancak odada ondan başka kimse yoktu. "Sen," Umut korkuyordu, "Sen iyi misin?" ancak Sina onu duymuyordu. "Ben iyi biriyim," Sina ağlıyordu ancak Umut'un kafası karmakarışıktı, o kiminle konuşuyordu? "Ben bir şey yapmadım." Sina cama doğru bakıyor, orada biri varmışcasına kendini açıklamaya çalışıyordu. Elindeki çerçeveyi tutmuş havada sallayarak kendini açıklamaya çalışıyordu.

Umut aklına gelen düşünceyle sakin adımlarla camın önüne yürüdü. Sina'nın görüş alanına girdiğinde ellerini kaldırdı. "Sina, benim Umut. Sakin ol tamam mı?" şu an aklına gelen en mantıklı şey buydu. "Ben kötü biri değilim, gerçekten." Umut hızla başını salladı. "Evet, biliyorum yenge sen iyi birisin. Lütfen sakin ol tamam mı?" Umut ilk kez böyle bir durumla karşı karşıya geldiğinden ne yapması gerektiğini pek kestiremese bile elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyordu. "Ben Uraz'ı üzmek istemedim, yemin ederim." Sina yalvarıyordu ama Umut ne için olduğunu anlamıyordu. Evet, onlar kavga ederken bir şeyler duymuştu ama duydukları ve Sina'nın şu anki davranışları çok tutarsızdı.

"Ben gerçekten sana güveniyorum ve seni anlıyorum. Yenge, lütfen bırak o elindekini."

"Sen," Sina durdu. Bakışları birden değişti ve o an nerede olduğunu fark etti. "Umut?" bir elindeki çerçeveye birde karşısındaki Umut'a bakıyordu. "Ben," Sina etrafına bakındı ve odanın aldığı hâl karşısında şoka uğradı. "Bunu ben mi yaptım?" onun hatırladığı son şey Uraz'ın gidişiydi. "Benim, banyo yapmam gerekiyor." Umut şaşkınlıkla onu izlerken Sina öylece duruyordu.