Perfect Stranger (Storm Siblings #4) Eliazar Bert Storm

EPILOGUE 2

Ilang araw din ang inilagi ko sa hospital bago ako tululang payagan ni bert na lumabas, ayaw kasi niya akong payagan dahil gusto daw niyang makaseguro na talaga maayos na ako, it's been a week since that day happened, hanggang ngayon ay parang sariwa pa rin sa utak ko ang mga nangyari, how Steven confesses his crime and how Donna killed him at kung papaano ko nakita ang pagkahulong niya mula sa rooftop kung nasaan kami.

Nasabi ko na ang lahat ng iyon kay bert, lahat ng nangyari at sinabi nila sa'kin, it turns out na pamangkin pala ng dating kaaway ng mga Storm si Steven sa ina, ang mga Wilson parin daw pala ang may kagagawan ng pagka aksedente ni bert noon na dahilan para magkita kami.

Lolo was beyond shocked when he heard what Steven did to me, ang buong akala niya ay mapagkakatiwalaan ang lalaki na iyo, halos maatake ito sa puso ng malaman niya ang totoo. Kahit na gano'n ay binigyan parin naman daw nila si Donna ng maayos na libing at sinabi din ito sa mga magulang niya sa kulongan, her mother got crazy because of that, dinala ito sa mental facility para maipagamot, ang pamilya Storm din ang umayos sa lahat.

About Steven, kinuha siya ng tatay niya at binalik sa America para doon ilibing, patay na pala ang Mommy niya kaya ang tatay na lang niya ang meron siya pero itinakwil niya daw ito dahil wala itong silbi sa kaniya because of his disability disorder. His father seems Nice person, seguro ay nilamon lang ng inggit at galit si Steven kaya niya nagawa ang nga bagay na iyon pati na rin ang obsession niya sa'kin kagaya ni Donna.

Sana lang ay matahimik na sila sa kabilang buhay, nang makauwi kami ay agad kong nakita si Deon na patakbong lumapit sa'kin at umiyak ng umiyak habang yakap ako, sinasabi na natakot daw ito ng hindi niya ako makita at nag alala din daw siya sa'kin, he never left me that day kaya walang nagawa si hert kung hindi ang hayaan itong sa tabi namin siya matulog.

That scene always bugging me when I'm sleeping, it become my nightmare and i got traumatized because of that happened, kinakilangan kong mag patingin sa phyciatrist for my own good and it's almost a week when i started seeing my phyciatrist, so far nagiging maayos na rin ang tulog ko at unti-unti na akong nakakaramdam ng ginhawa sa pagtulog ko, bert and his family also my family never leaves me when I'm in my worst situation, they always giving me a hope and encourage me to be okay all day, lagi nila akong pinapasaya at kahit kailan ay hindi nila pinaramdam sa'kin na nag iisa ako, I'm so thankful that i have a family like them.

Magkasama kami ngayon ni dad sa kotse dahil dadalawin namin si Mommy ngayon, binigay ni bert ang araw na ito para sa amin ni dad so we can talk as a family...again, kahapon pa kami nandito sa san isidro dahil nga sa napag usapan namin ni bert na kailangan namin mag usap ni dad and naisip niya na sa puntod kami ni Mommy mag usap ng maayos para kahit papaano ay parang kapiling din namin siya.

And i kn3 Mommy will guide my heart sa katutuhanan na maririnig ko kay dad, ilang saglit pa ay nakarating na rin kami and nauna na akong naglakad since ako naman ang nakakaalam kung nasaan iyon, nakasunod lang siya sa'kin at Ramdam ko na kabado siya dahil panay ang buntong hininga nito.

Nang makarating kami sa mausoleum ni Mommy ay bahagya siyang natigila ng makita ang picture nito, i can see in his eyes that his about to cry, tumingin siya sa'kin na parang humihingi ng abiso kung pwedi ba siyang pumasok, ngumiti ako at tumango ng bahagya kaya marahan itong pumasok at lumapit sa puntod ni Mommy, nakatingin lang ito dito at unti-unting nanghina hanggang sa makaluhod na ito, bumuhos ang luha ko ng makitang gumagalaw ang balikat nito tanda ng pagiyak niya.

"M-mahal...mahal ko patawad...patawarin mo ako mahal ko...wala akong kwentang asawa at ama patawad mahal.." umiiyak nitong sabi habangpatuloy na hinahaplos ang puntod ni Mommy, napatakip na lang ako ng bibig dahil sobra akong nasasaktan sa nakikita ko ngayon. My dad just kneeling and saying sorry to my mom continuously, lumapit ako dito at niyakap siya na mas lalo niyang kinaiyak ng sobra.