Perfect Stranger (Storm Siblings #4) Eliazar Bert Storm

CHAPTER 2

I'm in my room doing my usually did pero hanggang ngayon ay wala pa rin akong magawa, napapikit na lang ako ng mariin at huminga ng malalim, then suddenly the moment on the seaside appeared in my mind, matapos nyang sabihin yun ay tulala akong umuwi sa mansion at sya naman ay hindi na rin nag salita pa, i don't know what got into me na hinayaan syang lumapit sakin ng ganon kalapit.

Hindi naman kami close ewan ko ba sa tuwing magkakatitigan kami ay parang ang hirap umiwas sa mga mga mata nya, kaya nga minsan hindi na ako tumitingin dito at hindi na rin lumalabas masyado dahil ayaw kong makita sya baka kung ano pang mangyari tsk.

It's been 3 days na hindi ko sya pinapansin o tinitignan man lang, i should avoid him it's for our own good din naman i never want him to assume anything and as my side also ayaw ko rin na umasa o mag assume dahil baka sa huli ay masaktan lang din ako.

I can't just let my guard down baka hindi na ulit kayanin kapag naiwan ulit ako, it just so hard to accept the fact na lahat ng mahal ko iniiwan ako and i hate the thoughts that I'm not worth it to stays for.
I get back my sense when i heard my door knocked.

"Come in" sabi ko dito i know it's nana sya lang naman ang laging pumapasok dito sa room ko

"Daphne" napalingon agad ako sa may pintuan ng marinig ko ang boses na yun, ilang beses pa akong napakurap dahil baka namamalikmata lang ako.

"R-ronnie" sabi ko ng makabawi sa gulat ko, may dala itong pagkain at tipid akong nginitian.

"Ah sorry, may ginagawa kasi si nana sa kusina kaya ako ng nagdala nito dito..if you don't like that I'm here...i can go..."

"No...i mean it's okay...j-just put in there" i just want to slap my self for what i said....d*mn it!, agad naman nitong nilagay ang pagkain sa table ko at tumingin sakin, agad naman akong nag busy busihan para mabalin ang attention ko sa iba.

"What are you doing?" Tanong nito at naramdaman kong naglakad ito palapit sakin,...my heart beat erratically and i hate it.

"Sketch" sabi ko at naramdaman kong nasa likod ko na ito....tumikhim ako at umayos ng upo at pilit na finofocus yung attention ko sa ginagawa ko.

"Your good....designer ka?"sabi nito habang nakating sa ginagawa ko, marahan naman akong tumango dito.

"Yes" sagot ko.

"Pwedi mo naman seguro yan balikan mamaya, kumain kana muna hindi ka rin kumain kagabi sabi nana" mariin akong napapikit dahil para akong nang hihina sa klase ng boses nito, tumikhim muna bago tumango

"P-pagkatapos na lang nito....." nagulat ako ng maramdaman ko ang kamay nito na humawak sa kamay ko at tinanggal ang lapis na hawak ko, yung puso ko kulang na lang lumabas na sa sobrang bilis.

"You know it's not healthy if you skip your meal, just eat first Shannon" marahan nitong sabi and this is the first time na may tumawag sakin sa first name ko simula ng mamatay si Mommy, i never wanted to anyone call me by my first name, huminga ako ng malalim at marahang binawi ang kamay kong hinawakan nito.

"I'll eat later,...and please don't call me that" cold kong sabi dito at tumalikod so i can't see his reaction.

"I'm sorry, it's just that it suits you that name....*sigh*....I'll go...eat your meal....Daphne" pagkasabi nya non ay narinig kong naglakad na ito palabas, mabigat na paghinga ang pinapakawalan ko at napakagat din ng ibabang labi para pigilan ang iyak ko, i swallow hard at look up, ilang segundo pa akong nakatingala and then breath heavily.

Napatingin ako sa pagkain na nasa table ko, napangiti na lang ako ng mapait i shouldn't feel this feeling towards him, ayaw kong masanay dahil alam ko eventually aalis din sya kapag nakaalala na sya,...I'm no good at anyone but my self, so I'd rather be alone than let my self drowning in the pain again.