9.Bölüm

1.1K 51 4
                                    

Evvet ben geldim. Bi ara karakter tanıtımı yapıcam. Ama fotoğraf koymayı düşünmüyorum. Herkesin kafasında istediği gibi canlansın istiyorum. Herkes aynı kişiyi beğenmeyebilir. Sadece ben yaşını saç rengini mesleğini sevdiği veya sevmediği şeyleri söylicem. Gerisi sizin hayal dünyanıza bağlı. Karakterleri istediğiniz gibi kafanızda canlandırabilirsiniz. Neyse daha fazla uzatmaya gerek yok. Hepinize iyi okumalar bebeklerim. Öpüldünüz :*

--------------------------------------------------------------

"Sürekli aklımın bir yerinde gözleri,sesi,saçı,elleri ayrı ayrı her yeri. Çok seviyorum be Elif abla."

"Kim bu şanslı kişi?"

"Baran Akar. Oğlun Elif abla. Ben oğlunu çok seviyorum."

--------------------------------------------------------------

Şaşkınca Beyza ya bakmaya başladım. Tamam sevdiğini biliyorum ama bunu anneme söylemesini kesinlikle beklemiyordum. "Ne!" Annemin bi anda ayağı kalkmasıyla kolundan tuttum. "Dur kız nereye gidiyon." "Ay oğlumu seven biri var sonunda. Evde kalacak diye korkuyodum."

Acaba diğer abilerimi unuttu mu? Adamlar bakın adamlar diyorum en büyüğü 28 olmak üzere 'evde kalmış biri' ama benim anam daha 21 yaşındaki oğlunu evlendiremeye çalışıyor. "Hanım hanım kendine gel 28 yaşında oğlun var. Git onu evlendir."

"Benim onlardan ümidim kesildi. Evlenirse bi Baran evlenir. Onunda kısmeti yanı başımızdaymış." Acaba karakol mu vurdu kafasına. Demirliklerin arkasında biz vardık ama yokluğumuz fazla vurdu kadına. "Anne,annem kurban olduğum ne içtin doğruyu söyle."

Kafam hafifçe vurup "Ne içicem be su içtim bi. Sen bana sarhoş mu demeye çalışıyorsun?" "Yok estağfurullah ne haddime annem-" "Sus kız hala konuşuyor." Elimi ağzıma fermuar çekiyormuş gibi bi ucundan diğer ucuna çektim. Annemden boşu boşuna dayak yemeğe gerek yoktu değil mi?

Arkama yaslanıp ikiliyi izlemeye başladım. "E Beyzacım evlilik düşünür müsün?" Gülmemi bastıramayıp kahkaha atmaya başladım. Annemin bacağımı çimdirmesiyle yüzümü buruşturup "Anne ya napıyosun elinde kaldı bacağım al kullan sen." "Sus bakayım sen." "Tamam. Konuşun siz." diyip ayağı kalkıp dışarıya çıktım.

Evet acaba şimdi napsak. Yada kime bulaşsak. Annemlerin muhabbeti sarmaz şimdi. Eğlenmek istiyorum. Ama nasıl?

Karnım açlıkla guruldamaya başladı. Onu doyurmak ile başlamam lazım. Canım bir an da kokoreç çekmesiyle aşağıya uçmaya başladım. Merdivenleri bazen 2 bazen 3 li ve son 4 5 basamak atlayarak indim. "Abi abi abi abi" aniden bu şekilde girince hepsi irkilip ayağı kalktı. "Noldu?" "Bir şey mi var?" "Noluyo lan?" "Pikachu ya bişey mi oldu?" Baran ın cümlesiyle hepimiz ona döndük. "Ne pikachu önemli." Ulan bi Pikachu kadar değemiz yok. "Yok kimseye bişey olmadı özellikle Pikachu ya. Ben acıktım ve canım kokoreç çekti. Beni kim götürmek ister?"

Çoğu kafasını başka yere çevirip birşey ile ilgileniyormuş gibi yapmaya başladı. "Tamam kendim giderim." Bi anda bütün ilgi bende toplandı. "Ben götürürüm." "Gerek yok biz varız götürürüz." "Bu saatte gerek yok tek çıkmana." Diğerleri sessiz kalıp ne olucağını izlemeye başladılar. Hep sessiz bir şekilde izleyen Aras abimin yanına oturdum. Oturunca bir anda irkildi. "İyi misin abi?" "İyiyim güzelim hadi git hazırlan çıkalım sonra." "Tamamm." Yanağını öpüp koşarak yukarı çıktım.

Odaya aniden girmemle irkilen ikiliye baktım. Bi akşamda 3 kişiyi korkutmuştum. "Noldu be aniden daldın." "Dışarı çıkıcam Aras abimle. Beyza gelicen mi sende?" "Çok uykum var yatarım ben şimdi size iyi eğlenceler çabuk gelin ama." "Tamam tamam iyi geceler sana." Giyinme odama girip kıyafet seçmeye çalıştım. Ama yok seçemiyorum. Hepsini giymek istiyorum. O piti piti... Vee buldum. Rengi beyaz-krem karışımı gibi açık renkli altı şort üstü sweetheart olan bir takım. Çıkarıp odaya geri döndüm. Beyza arkasını dönmüş telefondan anneme bişey gösteriyor. Üstümdeki inek desenli tulumu çıkarıp giymek için seçtiğim takımı üzerime hızlıca giydim.

BERZAHHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin