III❤

1.8K 182 110
                                    

Merhaba çiçeklerim. Nasılsınız? Geç attığım için üzgünüm

Fakat boşluktayım. Özür dilerim...










































Jimin anahtarla kapıyı açıp eve girdiğinde direk salona adımlamıştı. Jungkook bir bebek misali gözlerini ovuştururken Taehyung tepesine dikilmişti.

“Taehyung? Sorun mu var?”

Taehyung hızlıca Jimin’e adımlayıp sarılırken kokusunu içine çekti uzunca. Ne zaman eli ayağına girse sakinleşmek için bunu yapardı.

Jimin bunu iyi bildiğinden izin verdi ona. Beyaz saçlı geri çekildiğinde “Midesi bulandı sürekli. Kalktığında direk kustu. Ben ne yapacağımı bilemedim. Özür dilerim. Yine bir şey yapamadım” demişti.

Jimin hızlıca onun elini okşarken sakinleştirici tonda “Sorun yok Taehyung. Hamileliğin ilk üç ayı bulanma normal” söylemişti.

Mavi tutamlarını arkaya tarayıp Jungkook’a adımlamıştı. Dudakları büzük olan bedenin gözleri dolu doluydu. Parmak uçlarıyla oynarken Jimin “Sakin ol Jungkook. Zaten bugün benimle olacaksın tüm gün. Seni ve bebeği muayene edeceğim kendim” diyerek ona ılımlı tonda demişti.

“Taehyung işine git. Lütfen çabuk bitir ve öğlen saatine kadar gelmeye çalış”

“Çizimimi sadece gözden geçirmem kaldı zaten. Çok işim yok. Çabuk geleceğim”

Jungkook ise suçluluk duygusuyla ağlama hissi daha da körükleniyordu. Taehyung bir türlü yerinden kıpırdamak bilmezken beklentiyle Jimin’e bakıyordu.

Jungkook anlamaz şekilde bakışan ikiliyi izlediğinde sanki Taehyung’un bir şey istediğini, ama çekindiğini sezmişti.

Sonunda Taehyung omuzlarını düşürüp arkasını dönerek yavaş adımlarla kapıya yönelmişti. Fakat Jimin hızla ayağa kalkıp onu kolundan tutup durdurmuştu.

Taehyung’un gözleri dolu doluyken Jimin parmak uçlarında yükselip dudağına öpücük kondurmuştu.

“Şans öpücüğüm olmazsa başarılı olmazsın sen”

Uzun olanın gözleri parlarken alnına öpücük kondurmuştu. “Teşekkür ederim Mavi” diye fısıldadığında Jimin gülümsedi.

Taehyung arkasını dönüp gitmeden önce Jungkook’a bakmıştı. Siyah saçlı olan ellerini yüzüne siper etmiş ikiliye bakmazken kıkırdamıştılar.

Jungkook ellerini çekip onlara baktığında utandığından dolayı yanakları pembeleşmişti.

“Kendine ve bebeğime dikkat et Jungkook” dedikten sonra evi hızla terk etmişti Taehyung. Jungkook başını eğerken Jimin odasına gidip üzerini değişmişti.

“Hadi gidelim” dediğinde Jungkook da ayağa kalkmıştı. Peşinden adımlarken evi terk edip arabaya binmiştiler. Kısa süre sonra ana yola çıktıklarında Jimin yola odaklanmıştı.

Jungkook başını eğmiş avuç içlerine bakarken dolu gözleriyle fısıldamıştı.

“Ö-özür dilerim”

Sesinden ağlamamak için direndiği belliyken Jimin endişeyle ona bakmıştı. Arabayı kenara çekip kemerini çözmüştü. Jungkook’u çenesinden kavrayıp kendine çevirdiğinde sulu gözlerle ne yapacağını şaşırdı.

“Jungkook sorun ne?”

“Özür dilerim. Yemin ederim bilerek olmadı. Pişmanım. Taehyung’a mesaj attığım için pişmanım. Evli olduğunu o sabah demişti bana. Mutluluğunuzu bozdum. Özür dilerim”

Blue or Red? VminkookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin