XII❤

1.4K 167 108
                                    

Merhabalar☺

Neredeyse 2 haftayı aşkın süredir bu bölümü yazıyorum

Sınır: 75 vote, 75 yorum













































Jungkook'tan~

Kendini belli eden karnımla bakışıyordum. Öylesine güzeldi ki. İçimi huzur kaplıyordu.

Üçüncü ayımı tamamlamıştım. Bugün cinsiyetini öğrenmeye gidecektik. Aynı zamanda Psikiyatrist ile de seansımız vardı.

Jimin sabahın altısından işe gitmişti. Acil doğum için hastahaneye çağırılmıştı. Bu yüzden Taehyung ile onun yanına gidecektik.

Açıkçası heyecanlıydım. Ayrıca gergin.

Heyecanlıyım. Çünkü bebeğimizi görecektim. Gerginim. Çünkü Psikiyatrist ile seansımız vardı.

Derin nefes verip odadan çıktığımda Taehyung ve Jimin'in odasına adımlamıştım. Birazdan yola çıkmalıydık.

Sessizce odaya yaklaştığımda kısık bir küfür duydum. Yavaşça aralık kapının eşiğinde durdum, yatağın üzerinde oturan bedene baktım.

Titreyen elleri dudaklarımı kemirmeme sebep olurken iliklemeye çalıştığı gömleğini sıkıca kavramıştı. Hiç pes etmeden deniyor, her defasında başarısız oluyordu. Sağ bacağı ellerine eşlik ettiğinde yanına ilerledim. Dizlerim üzerine çöküp karşısına oturduğumda ellerini arkasına gizledi.

Dudaklarım yukarı kıvrıldığında buruk olmaması için büyük çaba sarf ettim. Dolu gözlerimin her şeyi batırdığını biliyordum.

Elimi titreyen bacağına koyup sıvazladığımda "Ben yaparım hyung" diyerek dizlerim üzerinde yükselip gömleğini iliklemeye başlamıştım.

Zayıflamış bedeni yutkunmama sebep oldu. Taehyung nasıldı bilmiyorum. İyi gibiydi ama değildi. Depresyon ve anksiyetenin pençesine düştüğü için her geçen gün daha da parçalanıyordu.

Aslında güçlü görünmek için kendini zorluyordu. Ama biz her şeyin farkındaydık.

Sorunlarımızı halletmiştik büyük düzeyde. Eski defterler açılmıyor, üçümüz de iyileşmeye, bebeğimizin sağlıklı doğmasına odaklanmıştık. Fakat ne olursa olsun geceleri olduğunda düşüncelere kapıldığımızı biliyordum. Jimin ve ben her şeyin üstesinden daha kolay gelirken Taehyung için aynı şey geçerli değildi.

Bize söz verdi. Sözünün hakkını da çabalayarak veriyor. Ancak depresyon ve anksiyete yol kat etmesine engel oluyordu. Daha geçen gün sıcak tencereyi süzdüğü vakit elleri titremiş, neredeyse üzerine dökecekti.

"Yapıyordum ben. Sadece..." demiş, devamında ne diyeceğini bilememişti. Bize çabaladığını göstermek için bile çabalıyordu.

İliklemeyi bitirip ellerimi omuzuna koyarak okşamıştım. Gülümseyip "Biliyorum Taehyung~ah. Sadece bebeğimiz babasını hissetmek istedi" dediğimde sonunda titremesi duran elleri ve bacağı bana güç verdi. Jimin evde olmadığı zamanlar öylesine tedirgin oluyordum ki.

Elimden tutup beni ayağa kaldırdığında bacağına arasına girmiş pozisyonda bulmuştum kendimi. Kollarını belime dolayıp başını yan şekilde karnıma yasladığında ellerim havada kaldı. Nereye koyacağımı bilemedim.

"Bebeğim baban başaracak"

Kırgın sesi içimi parçalarken saçını okşamak istedim. Ellerim saçlarıyla buluştuğunda beyaz tutamları okşadım.

Blue or Red? VminkookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin