My nepenthe

|Mother|

İyi Okumalar

Chaeyoung

Flashback

Kalktığımda hava yavaş yavaş aydınlanmaya başlıyordu.

Ben niye Lisa'nın evindeyim?

Mutfaktan takırtılar geldiğinde mutfağa doğru adımladım.

Jisoo kahvaltı hazırlıyordu, tahminen üçümüz içindi.

"Ah kalktın mı? İyi misin?" diye sordu Jisoo.

"Um evet. Ne yapıyorsun?" diye sordum.

"Omlet, sen seversin." dedi ve göz kırptı. Ben de odaya geçip koltuğa oturdum.

Şimdi Lisasız mı yaşacaktım ben? İmkansız gibi geliyor. İmkansız diye bir şey olmadığını her zaman savunmuşumdur ama bu..

Konuşmak için Lisa'nın annesinin odasına gittim. Kadın hâlâ uyuyor gibi görünüyordu, onu uyandırmamak için yavaşça yatağa oturdum.

Yavaşça iç çektiğimde uyanmış olduğunu fark ettim.

"Uyandırdım mı?" dedim şefkatle.

"Hayır, zaten uyuyamamıştım." dedi nazikçe. Aramızda bir süre bir sessizlik oldu.

"Lisa'yı seviyorsun, değil mi?" dedi aniden.

"Uh um e-evet, seviyorum, tabii ki de seviyorum." dedim kekeleyerek, hangi anlamda demek istediğini anlamamıştım.

"Evet, o anlamda soruyorum. Ben bakışlardan anlarım yavrum ve sen kesinlikle Lisa'yı seviyorsun." dediğinde gözlerimin dolduğunu hissetmiştim.

"Beni terk mi etti?" dedim gözlerimi onla buluşturarak.

"Bilmiyorum çocuğum, bilemeyiz." dedi gözlerini kaçırarak.

"Um isminiz neydi?" dedim sormak ile sormamak arasında kalarak.

"Sofia, senin ismin Chaeyoung mu? Jisoo söyledi." diye sordu.

"Evet, efendim." dedim.

"Bana bu kadar resmi konuşma lütfen." dedi nazikçe. Bu kadını sevmiştim.

"Ne diyeyim efen- affedersiniz." dedim.

Elini yanağıma çıkardı ve söyledi. "Anne diyebilirsin." yutkunmamı gizleyemedim.

"Daha önce kimseye anne demedim." dedim.

"Olsun, ne zaman hazır olursan söyleyebilirsin." dedi.

"Bayan Sofia, affınıza sığınarak soruyorum. Acaba bir süre burada kalabilir miyim?" diye sordum.

"Tabii ki kalabilirsin evladım ama nedenini sormak zorundayım." dedi.

"Lisa gelirse sizinle ilgilendiğimi, size bir şey olmadığını göstermek için ve eğer bir gün gelirse ona sarılan ilk kişi olmak için." dediğimde boğazıma bir yumru oturdu.

"Tamam evladım, hem sevdim ben seni artık birlikte oluruz, fena mı olur?" dediğinde hafifçe güldüm.

"Ben de sizi sevdim Bayan Sofia." dedim düşüncelerimi söyleyerek.

1 yıl sonra

Anahtarı çıkardım ve kapıyı yavaşça açtım.

"Sofia anne! Ben geldim." diye bağırdım ve zaten günlük işlerimden olan yemek hazırlamak için mutfağa geçtim.