SENİ YAKIŞIKLI YÜZÜMDEN DAHA ÇOK SEVİYORUM {NAMJİN}

Bölüm 30 : KAVGALAR HER ZAMAN OLUR

+18 Sahneler vardır !!!

Odada keskin bir kırbaç sesi yankılanmış, ardından yüksek sesli homurdanmalar duyulmuştu. Başka bir kırbaç sesi üzerine biri daha yankılanmaya devam ediyordu.

İki adam, kolları açık, yaşlı bir adam tarafından kırbaçlanıyordu. Sadece sıradan bir kırbaç değildi, daha çok bir binici kırbacıydı. Daeshim, iki adamın homurdanmasının ardından bir darbe daha indirdi. 

Jin, tenindeki acıyı hissededince dudağını sertçe ısırdı, kırbaçlanmanın acı için değil zevk için olması gerektiğini düşünüyordu.

"Bunu bizden neden sakladınız, ha? Bu haberi neden bu kadar geç söylediniz?" 

Daeshim onları sorgularken Hyun-ki sadece önlerindeki masada oturmuş şampanyasını içiyordu.

"Sadece bunun  başarılı olduğundan emin olmak istedik dede bu yüzden bir ay bekledik. Bunu senden saklamak istemedik,"

 diye açıkladı Jin ama koluna bir kırbaç daha inerek acıyla inlemesine neden oldu.

"Bir ay ha? O ay içinde ona bir şey olsaydı, bize söylemeyecek miydiniz? Sadece başarılı bir süreç değilmiş gibi mi davranacaktınız ? Bu bizim fikrimiz olduğu için ilk önce öğrenmeyi hak ediyorduk!" 

Daeshim gerçekten delirmişti ve bu iki adam yüzünden ne kadar hayal kırıklığına uğradığını anlatamıyordu. Hyun-ki konuşmadan önce tütününden bir nefes çekti, 

"Sakin ol Daeshim hyungnim. Onlar genç ve saflar.Bırak olsunlar. Tansiyonuna dikkat et, Gençleşmiyoruz artık. Sakin ol."

Daeshim, kırbacı bir kenara koydu ve onlara ayağa kalkmalarını işaret etti. Hyun-ki'nin yanına oturduğunda hala kendini sakinleştirmeye çalışıyordu. Hyun-ki, ikisinin de babalarının sessizce izlediği tarafa baktı 

"Ailemize yaptıklarında bu iki adama hak veriyor musunuz yoksa Onları daha fazla cezalandırmamız gerektiğini mi düşünüyorsunuz?"

Beom-seok ve Hyun-ki, oğullarının büyükleri tarafından dövülmesinin yeterli olduğunu düşünerek başlarını salladılar.

Jin ve Joon ayağa kalkıp acıyan derilerine değmemesine dikkat ederek kollarını nazikçe indirdiler.Soo-jin, Jieun ve Marionne ile birlikte geldiğinde Soo-jin, Marionne'a kolunu sararken çok mutluydu, 

"Daha birkaç gün önce muayene oldu. Doktorun dediği gibi bebekler sağlıklı. Endişelenecek bir şeyimiz yok, tamam mı? Burada Marionne'a ikinizin bakacağına inanıyorum. Bizi daha sık ziyaret etmeyi unutmayın. Eve her geldiğinizde onu da görmek istiyorum."

"Ona iyi bakacağız anne. Biz onunla ilgileneceğiz, merak etme," 

Joon hafifçe kıkırdarken Jin'in yüzü hâlâ çatıktı çünkü büyükbabasının onu dövdüğüne inanamamıştı.

Konuşmaları ve çay içmeleri bittikten sonra Jin arabaya binip Joon ve Marionne'nin onunla birlikte binmesini bekledi. Joon yolcu koltuğunda otururken Marionne arkada oturuyordu. Jin, Marionne'u da beraberinde götürerek eve doğru sürmeye başladı.

Evlerine vardıklarında Jin, Marionne'a kapının şifresini öğretti. Joon da çantaları aldığında üçü birlikte eve girdiler. Marionne evlerinin ne kadar büyük olduğuna ve bu büyük evde sadece ikisinin yaşamasına hayran kalmıştı.Joon onları zemin kattaki bir odaya yönlendirdi. 

Joon, adamlarından bu boş odayı hızlı bir şekilde hazırlamalarını isteyecek kadar düşünceliydi. Pencereye yaslanmış bir Queen size yatak, yanda da bir boy aynası vardı. Kıyafetleri için kocaman bir dolabı ve kendi banyosu vardı.