Empty Space

CHAPTER 49

Kasalukuyan na akong papasok sa venue para ma meet ang mga foreign visitors para sa inauguration ni bongbong bukas.

Kasama ko si martin as usual as my campaign manager and my personal friend I salute him for not leaving my side.

Pagkapasok ko sa loob ay natanaw kona si bong sa di kalayuan na nakikipag usap sa ilan sa mga visitors.

Napakapit ako sa braso ni martin dahil parang bigla akong kinabahan.

Mukhang napansin ni martin ang naging reaksyon ko dahil napatingin siya sakin at tinapik ang kamay ko.

It's like he's telling me that it's ok pero hinde ko parin magawang kumalma.

I took a deep breath to compose myself and then put up a smile on my face to greet everyone.

Hinde muna ako tumingin sa side ni bong pero alam kong nakatingin na siya sa side ko.

I turned my gaze to meet his eyes then smiled to him pretending that everything is normal.

Muntik pang manghina ang tuhod ko nung matamis siyang ngumiti then he started walking towards me.

He looked fine now hinde kagaya nung huli naming pagkikita.

I hate seeing him hurting I'd rather see him like this kesa makita ko siyang nasasaktan.

Martin lead my way papunta kay bong to greet him.

My heart starts beating rapidly nung papalapit nako sa kanya.

Nagulat ako nung paglapit ko sa kanya ay niyakap niya ako ng mahigpit hinde ko alam ang eh rereact but I hugged him back.

I missed him so much.

He didn't utter any word he just hugged me.

Kung pwede lang na hinde na bumitaw gagawin ko.

Gusto ko siyang yakapin ng mahigpit but I refrain myself from doing so kailangan kong panindigan ang desisyon ko.

After niyang bumitaw sa yakap he just acted like nothing happened so I did the same.

We started talking to our foreign visitors separately.

I am busy intertaining some of our foreing investor and simply smiling on some of their compliments.

Panaka naka akong napapasulyap kay bong at napansin ko ang isang babaeng foreigner na kausap niya na parang nagpapacute sa kanya kaya nainis ako maya't maya pa ang pag sway sa buhok na akala mo eh kinaganda naman niya mukha naman siyang anak araw.

I just rolled my eyes unconsciously.

Parang gusto kong sabunotan ito sa inis ko pero hinde lang ako nagpahalata.

Maya maya ay lumapit sakin ang ambassador ng france.

I thought of an idea to get back at bong dahil mukhang tuwang tuwa siyang makipag usap dun sa babaeng anak araw kaya naisip kong makipag usap dito sa ambasador ng france.

He was talking to me at halatang he's trying to hit on me.

Parang gusto ko nalang magsisi na nakipag usap pa ako dito dahil mukha siyang clown sa paningin ko.

Hinawakan niya ang kamay ko then kissed the back of it.

Akala ko bibitawan niya na agad pero hinde niya binitawan ang kamay ko kaya medyo nainis ako kasi parang ang presko niya masyado.

I tried to calm myself at hinayaan ko nalang muna siya.

Babawiin ko na sana ang kamay ko nung biglang may humawak sa likod ko kaya napaigtad ako sa gulat.

Pagtingin ko sa gilid ko ay nasa tabi kona si bong at nakatingin sa kamay ng french guy na nakahawak sa kamay ko.

The next thing I knew ay kinuha niya ang kamay ng lalaki for a handshake.

Pinigilan ko ang sarili kong mapangiti dahil alam ko kung bakit niya ginawa ang bagay nayun.

" Bonjour Monsieur I'm glad you already meet My VP" ani bong habang nakangiti sa french guy may diin ang pagkakasabi ng MY VP hinde ko alam kung ako lang ba.

"Yes I'm happy I got a chance to meet your beautiful vice mr. President" sagot naman nito at tinignan ako ng malagkit.

Gusto nang umakyat ng kilay ko sa kabastosan nito pero pinigil ko at ngumiti nalang ng pilit.

Lami kaayo sumbagon iyahang nawong yawa.

Hinde pa tinatanggal ni bong ang kamay niya sa likod ko habang kausap ang lalaki.

ngumiti lang ako habang magkausap silang dalawa.

Napansin kong nawala ang ngiti ni bong bago ito nagsalita ulit.

"Yes sir I couldn't agree more but I'm afraid I'd have to borrow my beautiful vice first? You could come join us" bong smiled pero halatang pilit.

Gusto kong kiligin pero wag nalang pala nagbago bigla ang isip ko dahil dinala niya ako sa group of foreigners kasama ang babaeng anak araw.

-

Halos buong oras na nasa lugar kami ay hinde kami nagkikibuan ni bong except if it was really needed.

Medyo nalungkot ako na halos bihira lang din siya tumingin sakin iwas na iwas siyang tingnan ako.

Alam ko naman na mahal niya ako napatunayan ko yun kahit kanin.

Pero hinde ko mapigilang masaktan sa mga oras na halos hinde niya ako magawang tignan.

Hinde ako nasanay sa ganon niyang trato kaya medyo nanlumo ako.

Pero ginusto ko ito hinde ako pwede magreklamo kailangan kong tiisin kahit gaano kahirap.

Nung natapos na ang meet and greet sa mga foreign visitors ay nagpaalaman na.

Lumapit si bong samin ni martin para magpaalam tinignan niya lang ako.

Wala akong mababakas na kahit na anong emosyon galing dito.

I don't know what to feel sa inaakto niya.

Nagpaalam siya samin and he casually bid his goodbye to me at tinignan lang niya ako bago umalis.

I also treated him casually trying to pretend that I don't care about the way he's treating me.

But deep inside my heart is crying because of the way he's acting towards me.

After he turned his back from me, I pursed my lips to stop myself from crying.

: Listen to the song I chose above perfect sa feelings ni mima

A/n : Medyo pinagaan ko muna yung part nato dahil naawa nako kakaiyak nyo jusmeyow sorry sa late update na busy ang nagmamaganda nyong otor 😐