Empty Space

CHAPTER 57

SARA :

Kasalukuyan na kaming nasa byahe ni bong papunta sa kung saan.

Mag gagabi na kami nakabalik ng manila dahil inantay niya pa akong matapos sa mga inayos ko sa davao.

Hinde niya sinabi sakin kung saan kami papunta lagi niyang sinasabi na basta lang daw.

Ang buong akala ko ay ihahatid na niya ako sa bahay ko sa makati pero mukhang wala yata siyang balak eh uwi ako.

Siya ang nagmamaneho ng sasakyan habang ang mga PSG's namin ay nasa unahan at sa likod nakasunod.

Tahimik lang kami habang nasa byahe.

Merong kakaibang saya at kaginhawaan sa puso ko dahil malaya na naming magagawa ang gusto namin ng hinde natatakot at na kukonsensya sa parehas naming mga asawa.

Ang problema nalang namin ay kung paano namin ipapaalam sa bansang nasasakupan naming pareho ang tungkol sa kung ano man ang meron kami ng hinde nahuhusgahan.

Alam naming marami ang hinde matutuwa at huhusga pero huli na para isipin pa namin ang mga sasabihin ng iba.

He held my hand and kiss the back of it kaya napangiti ako.

"Are you ok love? Hinde kapa ba pagod?" tanong niya.

Umiling lang ako habang tinitignan ang mukha niya.

I don't know why but he looked 3 times more handsome in my eyes tonight.

And I'm also loving his scent parang gustong gusto ko siya laging inaamoy.

Lumapit ako sa kanya at inamoy na naman ang balikat niya habang nakayakap ako sa braso niya.

"Bakit ang bango bango mo lately love?" tanong ko sa kanya kaya natawa siya.

"Hinde naman nagbago ang amoy ko ah hinde parin naman ako nagpapabango, why do you like snipping me lately" amused na tanong niya.

"I dunno you smell so good kasi lately" ang sabi ko sabay kagat ng balikat niya.

"Aww! love you're doing it again" reklamo niya at kinamot ang braso niya pero hinde naman siya galit.

Pinanggigigilan ko talaga siya.

"I'm sorry love nanggigigil kasi ako sayo" ang sabi ko sabay tawa.

"Sige lang ikaw naman panggigilan ko mamaya, pinaglilihian mopa ata ako" natatawang sabi niya.

"Ayy gusto ko yan antagal naman natin makarating san ba tayo pupunta kasi" biro kopa kaya natawa siya.

"Don't worry were here love" may pinindot siyang remote at kusa nang bumukas ang mataas na gate.

Sobrang secluded ng bahay kung saan kami pumasok at may malawak na garden.

Pagbaba ko sa sasakyan ay halos mapanganga ako sa sobrang ganda ng place.

Iniikot ko ang mata ko sa buong lugar, merong mini falls na ang agos ng tubig ay connected sa hinde kalakihang pool na may overlooking view sa dulo.

Hinde ako nakapagsalita, I was really astonished in the place.

"Welcome home love, we are going to live here and start our family in this house with our little one" he hugged me from my back and caressed my tummy.

He placed his chin on my shoulder while looking at the view.

Hinarap ko siya habang nakayakap padin siya sakin sa likod at hinihimas ang tummy ko.

"This is our house?" hinde parin makapaniwala kong tanong.

Tumango siya at iniharap ako sa kanya.

"I want to give you and our baby a comfortable place to stay love, away from all the stress at the end of the day" puno ng pagmamahal niyang turan at hinawakan ang pisngi ko.

"Thank you love" I wrapped my hands around his waist then locked my lips on his lips and he happily responded.

Pagpasok namin sa loob ng bahay ay mas lalo akong namangha.

Napakasimple lang ng interior ng bahay it was like this house was really made for me.

Ayaw ko kasi ng masyadong magarbong bahay gusto ko yung simple lang at kumportable akong kumilos.

Simple man din ito pero halatang pinagkagastosan niya.

I have nothing left to say but I super love this house.

Wala nadin akong problema dahil pati ang susuotin ko ay nandito nadin pati lahat ng kakailanganin ko.

Meron kaming kasama na dalawang kasambahay na pinagkakatiwalaan niya na nagtatrabaho na daw sa pamilya niya for 20yrs now.

He said that he didn't want me to do the shores or anything kasi ayaw niya daw ako mapagod.

Nagreklamo pa ako kasi masyado naman yata akong ma spoil dito hinde naman ako baldado.

And I still have to work as a vice president of this country, I couldn't just leave my job

Muntik pa naming pagtalonan cuz he want me to file my early leave.

But I couldn't just do that dahil hinde pa nakapublic ang pregnancy ko at wala pang nakakaalam bukod sa mga malapit na tao sa buhay namin.

I understand naman where he's coming from kasi sinabi ng doctor na nakakasama daw sakin ang sobrang stress sa work lalo pa na maselan ang pagbubuntis ko cuz I suffered a miscarriage before.

But I admire his will he tried to understand my side and be very considerate on my own point.

This is one of the reason why I love him so much.

After namin magdinner ay umakyat na kami sa kwarto at naligo pagkatapos ay tumambay muna kami sa rattan sofa sa malaking veranda na nasa kwarto namin.

Kitang kita dito ang buong view ng nature kapag umaga yun ang sabi niya.

The air is very refreshing because of it's cool breeze.

"Did you like our house baby?" he said and I make face on what he just called me.

"Ano na naman yan bago na naman yang tawag mo sakin baka may iba kang tinatawag na baby sasapakin talaga kita ferdy, nakita mo yung windmill mo sa ilocos? Dun kita isasabit at papanoodin kitang magpaikot ikot dun" banta ko sa kanya na ikinatawa niya lang ng malakas kaya tinignan ko siya ng masama.

"You never failed to make me laugh love, what I mean is wala pa kasi ang baby natin kaya ikaw na muna ang baby ko, baby love wag naman sa windmill" tawa parin siya ng tawa habang nanunuyo sabay yakap sa bewang ko.

"Siguraduhin mo lang at hinde ka talaga sisikatan ng araw sakin, dun ka nga! Ambaho mona mas gusto ko yung amoy mo nung hinde kapa naliligo" tinulak ko siya ng mahina.

Nanlaki ang ilong niya at hinde makapaniwala akong tinignan.

"Huh? Hinde naman pwedeng hinde ako maligo love" reklamo niya,

"Ahh basta ayaw ko" maktol kopa.

Kahit ako hinde ko maintindihan ang pag iinarte ko.

"Love naman! Baby oh inaaway ako ng mama mo" nagpumilit padin siyang yumakap kahit tinutulak ko siya ng mahina at sinumbong pako sa anak namin hanep talaga.

Feeling ko magiging kampe sa tatay niya to paglabas.

Natawa nalang kami pareho.

I never felt this happy and complete my whole life.

Parang gusto ko nalang hilingin na sana ganito nalang palagi.

I couldn't ask for more kasi kahit wala naman ang mararangyang bagay o kahit ano man ang kaya niyang ibigay he's more than enough plus the coming baby pati na ang mga anak ko kapag andito na sila.

A/n : tahanan for our music cover above play it mga langga ❤💚

°°°