ანგელოზის ბედისწერა/선택된 것🌓(დასრულებული)

11 თავი."გამყინავი ღიმილი"

მშვიდი საღამო იყო.

მზის ჩამავალი სხივები დიდ კაბინეტში შემოპარულიყო და დივანზე მშვიდად მწოლიარე შიშველ სხეულებს დაჰყურებდა.

დივანზე მშვიდად მთვლემარე ჯონგუს მკერზე ქალის სხეული დაეწვინა და ხერხემალზე ნაზად ეფარებოდა.სხეულისთვის აბრეშუმის სრიალა ნაჭერი მიეფარებინა.ტანისამოსი მიწაზე სხვადასხვა კუთხეში მიეყარათ.

ალბათ ეს მომენტი ვინმეს დაეხატა,ნახატი შეუფასებელი საგანძური იქნებოდა.

მადგალინა ზემოთ იწევა და მამაკაცს ზემოდან აჯდება.უკან გადაყრილი შავი,ტალღოვანი,გრძელი თმები წინ ეყრება და ეშმაკურად იღიმის.

-შენი წყალობით საქმე კვლავ დაუსრულებელი დამრჩა-ამოიდუდუნა ჯონგუკმა და თვალები ზანტად გაახილა.

-წუწუნებ?

-როგორ გეკადრება ჩემო დედოფალო-ჯონგუკმა გრძელი და დაკუნთული მკლავები ქალის წვრილ წელს მოჰხვია და თვითონაც წამოიწია.წელიდან ერთი ხელი კეფაზე აუსრიალა და მხურვალე,გაწელი კოცნით უჩვენა მისი სიამოვნება.(როგორ არ მიყვარს ასეთი მომენტები.რედ.)

-ერთობი?-ჩაიჩურჩულა მაგდალინამ და თმა ზურგსუკან გადაიწია მისი შიშველი მკერდი რომ არ დაეფარა.(ასეთიც)

-მმ...ვცდილობ დავნაყრდე-ჩასჩურჩულა ყურში და კბილებით ყურის ბიბილო გააწვალა.
(ღმერთო რა დავაშავე.რედ)

-თქვენო უდიდებულესობავ-ჯიმინის ხმაზე ჯონგუკს ტირილი უნდება.

-გეჰენას მეუფობიდან გადავდგები-აცხადებს ჯონგუკი და თავს მადგალინას მკერდში რგავს.ლინა ბიჭის თმებს ეფერება და ჯიმინს პასუხს სცემს

-გისმენ ჯიმინ.

-ვიცი რომ ახლა ამის ხასიათზე არ ხართ,მაგრამ საბჭოდან შავ ბეჭდ დარტყმული წერილი გამოგზავნეს-ჯონგუკმა თავი წამოყო.

-შავ ბეჭდიანი?

სულ სამი ფერის ბეჭედი არსებობდა.თეთრი,რომელიც მოხსნიებას აღნიშავდა.წითელი, რომელიც რჩევისთვის და რამდენიმე საკითხის შესათანხმებლად გამოიყენებოდა.