39 თავი."დრო"

334 39 282
                                    

-კირა ამას სერიოზულად ამბობ?-შეშფოთებული იკითხა დოგჰვამ.

კირას სახიდან ღიმი ჩამოეშალა და დოგჰვას სერიოზული სახით შეხედა.

-კი!-დოგჰვას ნერწყვი კინაღამ გადასცდა.

მოულოდნელად კირას სახეზე ღიმილი გამოესახა და ხარხარი დაიწყო.

-აი ლუცოფერ შენ ამომხედე, ბოდიში ვერ მოვითმინე,რა შეშინებული სახე გქონდა-დოგჰვამ თვალები გადაატრიალა -რა თქმა უნდა, გეკაიფები, როგორ შეგეშინდა-ხარხარი გააგრძელა,მერე გასწორდა და ბიჭს მხარზე ხელი დაკრა-რაა? ჩემს ცოლობაზე მართლა დაფიქრდი?

-ბავშვო გამეცალე სანამ გცემე-მკაცრად თქვა დოგჰვამ და გვირგვინი თმიდან მოიშორა.

-არ დააგდო -ამოიწუწუნა-ჯუნისთვის გავაკეთე!-შეშინებულმა ხელიდან გვირილების გვირგვინი ააცალა.

-ჯუნისთვის თუ გააკეთე მისთვის მიგეცა!

-კარავიდან ისეთი გაღიზანებული გამოხვედი ვიფიქრე გავამხიარულებთქო!-დოგჰვა შესაკრები კარავისკენ წავიდა და კირაც უკან აიეკიდა.

-აქ რა გინდა! ოღონდ რეალურად

-ჩიტებმა ამბავი მომიტანეს-დოგჰვა თავის სკამზე მშვიდად დაჯდა და გოგოს ალმაცერად გახედა.

-პირდაპირი მნიშვნელობით?-კირა მის მარჯვნივ მდგომ სკამს წევს(მოხვეული მაგიდა)და ჯდება.

-ჰო,პირდაპირი მნიშვნელობით. სამხრეთში რაღაც უცნაური მომხდარა, ძველი მელიების სამეფოს ტერიტორიაზე რამდენიმე არსება დალანდეს,რაღაც რიტუალს ატარებდნენ-დოგჰვა დასერიოზულდა და სკამზე წამოეყუდა.

-რა რიტუალს?

-არ ვიცი,ჩიტები რიტუალებს ვერ ცნობენ-დოგჰვამ ამოიოხრა.

-ხალხს გავგზავნი...-გოგოს დააკვირდა-აქ მარტო ამისთვის არ მოსულხარ ხო?-კირამ ამოიოხრა.

ანგელოზის ბედისწერა/선택된 것🌓(დასრულებული)Where stories live. Discover now