Yatağımda oradan oraya dönüyordum. Yine oldukça rüzgârlı bir sabaha uyanmıştım, dışarıda rüzgâr estikçe odamın camının önündeki dallar kapalı cama çarpıyordu. Yataktan çıkmamak için debelenirken telefonuma gelen bildirim sesi ile kafamı yorganın içinden çıkarıp ofladım. Tonlarca işim olsa da uyumak istiyordum.
Yanımdaki komodinin üstünde duran telefonuma uzantım.
motorcu <3
uyandın mı?Yanına gittiğim günün üstünden iki gün geçmişti, okulumuz hâlâ tatilde olduğu için sadece ders çalışarak geçirmiştim bu iki günü. Annemler ise babamın kongresi sebebi ile birkaç günlüğüne şehir dışına çıkmışlardı. İki gündür yalnızdım, yarın akşam döneceklerdi. Ayrıca o kadar söylendikten sonra da beni evde yalnız bırakmaları acayip tuhaftı doğrusu.
siz
günaydın!
uyandım, uyandım.motorcu <3
hâlâ yalnız mısın?siz
evet
ama
ders çalışmam lazımmotorcu <3
bu; buluşamayız mı demek?
kahvaltı yapalım, diyecektim.siz
dışarıda olmaz.
eve dönene kadar çok vakit kaybediyorum.motorcu <3
bana gel?
sonra birlikte çalışırız.
olur mu?siz
tamam.motorcu <3
çıkıyorum o zaman.
on dakikaya kapıdayım.siz
kendim gelirim ben.motorcu <3
çıkıyorum.
hatta
çıktım
bile.siz
geri dön o zaman, gelirim ben.motorcu <3
ayağın hâlâ acıyor.
geliyorum ben.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
third of december [karina & jeno]
FanficLise hayatının ne kadar mükemmel, ne kadar eğlenceli olduğunu söyleyen insanlar vardı. Son seneme kadar bu söylenenlere o kadar karşıydım ki... Hayatım sadece dans, iki tane arkadaşım ve derslerden ibaretti. Ama son yıl... Bir o kadar da tesadüf şek...