third of december [karina & jeno]

last date

[jeno'nun anlatımından]

Kışın ortasında güneşli bir gün yaşıyorduk. Böyle günler Kore'de nadir görünüyordu, kışın ya sürekli kar ya da yağmur yağıyordu. Hava hap kapalıydı. Hava açılındığı anda da bütün insanlar kendini sokağa atıyordu.

"Kapıdayım." Doyeon'un geldiğini söyleyen sesini duymamın ardından telefonu kapattım. Onu almaya gelmiştim, pikniğe gidecektik. Bu aralar hava çok soğuk olduğu için bir türlü dışarıda vakit geçirememiştik. Alışverişe gitmek istemişti, ben ise açık havada olmak istediği söyleyip zorla onu ikna etmiştim.

"Jeno!" Doyeon'un sesini duyduğumda sırtımı yaşlandığım duvardan çekip motorumun yanına geldim. "Gel." dedim gülümserken. Onu görmek bile mutlu ediyordu beni. Ona ne ara bu kadar çok aşık olduğumu bir türlü anlayamamıştım.

"Hava hâlâ çok soğuk Jeno." dedi motorun arkasından onun için hep orada duran ikinci kaskı alırken. "Alışverişe gidelim."

"Doyeon." dedim. "Dışarda dolanmak istiyorum. Lütfen bu sefer benim istediğimi yapabilir miyiz?"

Gözlerini devirip benden önce motora binmeye çalışacağı sırada yapamayacağını fark edip kollarını birbirine bağladı. "Trip atma n'olur." dedim. "Gerçekten dışarda durmak istiyorum bugün." Uzanıp kafasına takmaya çalıştığı kaskı elinden aldım.

Elimi yanağına yerleştirip dudaklarımı onunkilere bastırdım. Bir süre onu öpmeme izin verdikten sonra ellerini omuzlarımı koyup kendini uzaklaştırdı. "Evin önündeyiz." dedi soğuk bir sesle. Kaskı elimden aldı. "Annem balkonda."

Balkonda kimse yoktu.

"Gidelim." dedi ve kaskını taktı. Ben de motora binip kendi kaskımı taktığımda arkama oturdu. Daha önce de binlerce kez birlikte bindiğimiz motorda sıkıca bana sarıldığında motoru çalıştırdım.

Bir süre ilerledikten sonra bir markete uğrayıp bir şeyler almak için sokaklardan birine girdim.

"Ne oldu?" Arkamdan Doyeon bağırdığında solumuzda duran markete girebilmek için motoru park ettim.

"Bir şeyler alacağım." Kaskımı çıkarıp motora bıraktım. Doyeon'un elini tutmak için elimi uzattım. Birkaç saniye ne yaptığımı anlamaz gibi bana baktı sonra konuştu:  "Ben burada beleyeceğim."

"Niye?"

"Hiç." dedi. "İçeri girmek istemedim. Sen al, gel."

Doyeon böyleydi, genelde birlikte vakit geçireceğimiz zamanlarda evde olmak istiyordu. Dışarı çıktığımızda da tek yapmak istediği şey alışverişe gitmek oluyordu, ne zaman onun dışında bir şey yapacak olsak bu hale dönüşüyordu. İstemediği bir şeyi yaptıramadığınız gibi istemediği zaman çevresindekileri de üzebiliyordu.

Zorlamak istemediğim için sadece kafamı sallayıp markete girdim. Aldığım alışveriş sepetinin içine yiyebileceğimiz birkaç şeyi attım, Doyeon'un sevdiği tatlı çöreklerden de aldıktan sonra dışarı çıktım. Bunlara bayılıyordu, ilk çıkmaya başladığımız zamanda yolda yürürken markete girmeye karar vermiştik. Doyeon bunları görüdüğünde almak istediğini söylemişti ve o gün tam olarak dört tane bunlardan yemişti.

"Kiminle konuşuyorsun?" Doyeon elindeki telefonu kilitleyip montunun cebine sıkıştırdı.

"Kuzenimdi." dedi kaskı eline aldığında. "Yemeğe çağırdı. Çok kalamayacağım."

"Şaka mı yapıyorsun?" Günlerdir birlikte doğru düzgün vakit geçirememiştik, okulda birlikteydik ama okulda olduğumuz için yakın olamıyorduk.

"Üzgünüm." dedi. "Ben de kalmak istiyordum."

Bir de böyle bir şey oluyordu, Doyeon'la ne zaman bir yere gitmek istesem erken dönmesi gerektiğini söylüyordu. Ailesi ile tanışmıştım, eve erken dönmesi için zorlayacak insanlara benzemiyorlardı. Ayrıca çok geç de kalmıyorduk, saat en geç sekiz oluyordu.

"Neyse." dedim. "Bir sonraki sefer annenlerden ben izin alacağım."

Yüzüne bir gülümseme yerleştirdi. "Olur." dedi. "Sen konuşursan izin verirler."

Söylediği şeyin üzerine eğilip yanağına bir öpücük bıraktım. "Seni çok seviyorum." diye mırıldandım ve kafasına geçirdiği kaskı bağladım. Kaskın arkasından gülümsediğini biliyordum. Yine de bir şey söylemedi. Sadece benim motora binmemin ardından motora bindi.

༘ *🥽✩°̥🐰࿐୨୧

okay, sonraki bölümde olacaklar aklınızın ucundan geçmiyo, eminim bundan