Hayata Dönüş #Aşk-ı Polisiye V#

22.Bölüm

"Duş alabilir miyim Giray?"

"Elbette. Sen gir. Ben temiz havlu getiririm."

Ceplerimdeki her şeyi çamaşır makinesinin üzerine boşalttım ve üstümdeki kiri şehrin kanalizasyonuna akıttım. Damarlarımdaki ağrı kesicileri tüketmeden önce uyumak istiyordum. O yüzden hızlı yıkandım ve "Giray," diye seslendim. Bana, aslında benim olan havluyu uzattı. Sarınıp dışarıya çıktım.

"İyi misin sevgilim?"

"Evet."

"Yatağın üstüne giyebileceğin şeyler ayarladım. Bir şeye ihtiyacın var mı? Duşa giriyorum."

Başımı hayır anlamında salladım ve yatak odasına geçtim. Aynada kendimi kontrol ettim. Yüzümde morluklar vardı. Ayrıca kollarımda, bacaklarımda ve sırtımda da. Giray'ın hazırlamış olduğu kıyafetlere baktım. Benim olmayan ve asla benim olmayacak dantelli bir iç çamaşırı ile sütyen ve şortlu bir pijama takımı vardı. Benim için alışveriş yapmıştı. Bir gün bunları giymemi hayal etmişti. Kafa yormamak, uğraşmamak ve zaman kaybetmemek için giydim ve yatağa oturup soluklandım. Üstümü giyinirken bile yorulmuştum. Bu bel ağrısı ile Aycan'ı kucağımda nasıl taşıyacaktım? Ayrıca büyümüş, kilo almış ve artık taşıma şalına sığmıyorken. Bir şekilde hallederim. "Bunu da bir şekilde hallederim," diye fısıldadım ve bacaklarım yataktan sarkar vaziyette uzanıp gözlerimi kapattım.

"Canfeza?"

Tenime ıslak ve beyaz sabun kokulu bir şey temas etti.

"Hıı?"

"Uyuyor musun güzelim? Hadi gel seni yatağa yatırayım."

Biraz doğruldum ve Giray altımdaki pikeyi açtı. Bu yatakta yaşananları düşünmeyecek kadar yorgundum. Başımı yastığa koydum.

"Yanında yatabilir miyim Can Kız?"

Bir şey demedim ama yana kaydım. Giray, komodini açıp kapattıktan sonra yanıma uzandı ve kolları ile beni sıkıca sardı. Vücudumun her bir noktası ağrısa da onun sıcaklığı ile iyileşeceğimi biliyordum.

Gözlerimi açtığımda hava kararmamıştı ama yakında kararacağa benziyordu. Kalkmalı, Aycan'ı almalı ve polisevine gitmeliydim. Peki bunu yapacak enerjim neredeydi? Yoktu. Hepsini tüketmiştim. Kalkacak halim bile olsa Giray'dan nasıl kurtulacaktım? Bir ahtapot gibi sarmıştı beni. Kalkmaya çalışsam anında uyanacak ve benden hesap soracaktı. Ayrıca çıplak mıydı o?

Bacaklarımı bacaklarına sürttüm. Pantolon, eşofman benzeri bir şey yoktu. Kolu zaten çıplaktı. Kendi etrafımda bir tur döndüm ve gövdesini okşadım. Tişört de yoktu. Ellerim aşağılara kaydı ve üzerinde sadece boxer şortu olduğunu anladım. Lanet olsun! Tahrik olmuştum. Rahatlamaya ihtiyacım vardı.

Tüm fiziksel acılarım, kalkıp Aycan'a gitmem bir yana Giray'a dokunmaya başladım. Birkaç saniye geçmemişti ki bileğimi yakaladı ve beni engelledi.

"Yapma."

"Öp beni," dedim.

"Canfeza, neredeyse bir sene sonra seninle aynı yatakta yatıyoruz ve tek isteğim birlikte uyumak."

"Öp beni."

Dudaklarıma küçük bir öpücük kondurdu ve kendini geri çekti. Üzerine doğru gittim.

"Öp beni."

"Canfeza," diye yalvardı. "Duramayacağımı biliyorsun."

"Durma o zaman," diyerek rest çektim. Ne olursa olsun artık. Ona ihtiyacım vardı. "Seviş benimle."

Tereddütlüydü ama öpmeye başladı. Bir kadın isterse elde eder. Nasıl sonuçlanacağını bilmiyordum ama onu istiyordum. Ve bir kadındım. İstiyorsam elde etmeliydim.