3.Bölüm

79 12 11
                                    

Kollarımda ölen annemin üzerinden tam 1 hafta geçti.Koskoca bir hafta.1 haftadır yatağımdan çıkmıyordum.

Neredeyse 1 haftadır babamla hiç konuşmamıştık.Babam 1 haftadır beni dövmüyordu.

Tek bir gerçek vardı.Annem ölmüştü,ve ben artık babama karşı savunmasızdım.

Evren birbirine bağlıydı tıpkı benim anneme bağlı olduğum gibi.

Gece,aya muhtaçtı,ay ise Güneş ışığına.

Bende anneme böyle bağlıydım.Böyle birsey yapabileceğini asla düşünmezdim.Ama annem babamı aldatmıştı.

Aniden kapım açıldı.Gelen babamdı zaten kapı çalma huyu yoktur.

Ayağa kalk,başını öne eğ ellerini önde birleştir.Asla unutmamam gereken kural buydu.

''Buyrun efendim''

Babam yanıma geldi.Ve aniden sert bir tokadı yüzüme indirdi.Başım yana düştü.

''Sen bir katilsin''dedi sakince.

Gözlerim iyice açıldı,kulaklarim ne duyduğuna hayret etti.

''Ne?!Siz ne diyorsunuz ya,bunu bana önce annemi öldürüp sonra onu denize atan adammı söylüyor?''
Dediğimde sesim beklediğimden yüksek çıkmıştı.

Artık babama sabrım kalmadı,bardağı son damlasına kadar taşıran o hamleyi yaptı.Yiyeceğim dayak veya işkenceler umurumda olmadı.Sadece kin kustum.

''Bu zamana kadar yaptıklarına katlandım,dövdün.Öldüresiye dövdün.Tek bir kelime etmedim.Ben genç bir kızım anladınız mı?Benim dışarıda arkadaşlarımla gezmem gerekirken sizin işkencelerinize maruz kalıyorum,okulda olmam gereken saatte bir bebek gibi size yemek yediriyorum.Partilerde dans etmesi gereken kollarım sizin sigaralarınızı söndürüyor.Yinede tek kelime etmedim ama artık YETER!
Katil sensin,sen öldürdün annemi''

İlk defa,ilk defa babama bağırıyordum.İlk defa gözlerim babamın gözlerine bakıyordu.

Güldü,o gülerken yüzüne yumruk geçirmeyi o kadar istedim ki.
Aniden sert bir yumruğu yüzüme geçirince yatağa düştüm.Elmacık kemiğimi kırdığına eminim.

Sonra saçlarımı Elleri arasına aldı.ve beni yataktan yere kadar sürükledi.

Yerde bir düşmana vuruyormuş gibi ard arda 3 yumruk attı.
Tanınmaz haldeyim neredeyse.Burnumdan gelen kan ağzıma kadar giriyordu.Ama bu babamı durduramazdı.

Ayağa kalktı ve beni yerde tekmelemeye başladı,ard arda tekmeleri karnıma indirdi.O acıyla bağırıyordum,o kadar acılı bağırıyordum ki...
"Efendim nolur durun artık!'

Tekmelemeye devam ediyordu.Ağzım ve kaşım patlamıştı burnumdan ise kanlar boşalıyordu,elmacık kemiğim mosmordu.

''Acizlik yok!katil''dedi babam ve saçlarımı tekrar çekti.' Beni iyi dinle kızım,o adamdan intikamımı alacağız''

Kanlar içinde korkuyla babamı izliyordum.

''Özür yemeğine bekliyorlar bizi,Binlerce adam ile gideceğiz oraya önce onların adamlarını öldüreceğiz sonra o masadakileri ve Kaya.
Kaya ''Kaya derken sesindeki öfkenin farkına varabiliyordum.

Fısılda Zamana (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin