Fısılda Zamana (Tamamlandı)

5.Bölüm

Gözlerimi açtığımda bir odadaydım.Gece vakti olduğu çok belliydi.Nerede olduğumu bilmiyordum,büyük ihtimalle onların evindeydim.

Ayağa kalkmak istedim.Ama omzumun acısıyla inledim.Ama bu beni durdurmadı ve yatakta oturdum.Sol bacağım beni tutmadı ve yere düştüm.

Sol bacağımı hissettmiyordum,tek ayağımın üzerine çıktım zorlukla.Camdan dışarı baktım,ay olmasa görünmeyecek Gece,ve Güneş olmasa olmayacak Ay mükemmel gözüküyordu.

Dışarı çıkıp Sessizliğimi geceyle paylaşmak istedim.

Tek ayak üstünde seke seke odadan çıktım,herkes uyuyordu hatta yan odadan horlama sesleri geliyordu.

Seke seke ve sessizce odadan aşağı indim.Karşımda bir kapı vardı.Onu açtım,balkon gibi birşeyin üzerindeydim.Bir tane salıncak ve bir 2 tane puf vardı.Salıncağa oturdum.Ve ayı izlemeye başladım.

Bir süre izledim,bana en huzur veren şeydi bu.Geceyi ve ayı izlemek.Bir süre daha izledim.Ve bir süre sonra birisinin üzerimi kalın bir çarşafla örttüğünü fark ettim.'üşüyeceksin'dedi.

Akın...O burada ve üzerimi örtüyor,etkilenmemek mümkün değildi.

O an fark ettim ki Ayı ve Geceyi izlemeye o kadar dalmışım ki üşüdüğümün bile farkına varmamıştım.Çarşafa sıkı sıkı sarıldım.

'Teşekkür ederim'dedim.

'Ne düşünüyorsun ayı izlerken?Uzun süredir seni izliyorum farkına bile varmadın'diye sordu.'Bilmiyorum terapi gibi geliyor bana en sevdiğim şey'diye cevap verdim.

'Dinlenmen gerekiyor'dedi.'dinlenmek istemiyorum'diye cevap verdim.'Kötü bir ameliyat geçirdin,ve kötü bir gün'dedi.

'Ne?'Diye sordum.'Ne ameliyatı?'

'Hem Kolun ve sol bacağın,omzundaki kurşun sıyırmış ama sol bacağından kurşun tam isabet etmiş'

'Ben sol bacağımı hissettmiyorum'dedim korkuyla.'Neler olacak şimdi yürüyebilecekmiyim?'

'Korkma,geçici bir durum'dedi ve rahatça nefesimi verdim.

'Seni kendi hastanemizde ameliyat ettik'dedi.

'Çok canın yanıyormu?'Diye sordu Sonra.

'Vuruldun ama hiç acı çeker gibi değildin,sadece kan kaybından bayıldın'dedi.

'Bana kim kan verdi?'Diye sordum.

'Ben'dedi ve bakışlarını kaçırdı.

'Teşekkür ederim'dedim tebessüm ederek.

'Ne demek'diye cevap verdi.

'Şimdi ne olacak?yani babam'diye sordum bir süre sonra.

'Baban asla oradan kaçamaz sen rahat ol birdaha sana yaklaşamaz'diye cevap verdi ve rahatça nefesimi verdim.

'Peki sizin eviniz?bomba?...'Derken sözümü kesti.

'Bizim evimiz değildi.Derviş'in böyle birsey yapabileceğini biliyorduk buna hazirdik ve bir ev ayarladık,gerçek evimiz burası'

Puftan kalkıp yanıma geldi.Ve benimle birlikte ayı izlemeye başladı.'Banada terapi gibi geliyor,karda yağsa yağmurda yağsa her gece buraya gelir ayı izlerim'

'Benim evden çıkmam yasaktı,bu yüzden camdan izlerdim ayı.İlk defa böyle izliyorum çok güzelmiş'diye cevap verdim,ama dolan gözlerimi ondan saklayamadım.Babam için değil,yediğim dayaklar için değil.İlk defa birisiyle ayı izlediğim için,ilk defa birisi bana güven verdiği için.

'Neden gözlerin doldu?Kötü birşey mi dedim?'Diye sordu.

'Hayır,sadece ilk defa güvende hissettirdin bana,bunları söyleyerek.İlk defa biri benim gibi düşünüyor'

'Söz veriyorum her gece beraber ayı izleyeceğiz'dedi ve tebessüm etti.

Dolan gözlerim tane tane düştü,ama ben gülüyordum.

'Birdaha ağlamak yok'dedi ve elini yanağıma koyup gözyaşlarımı sildi.

Birlikte Ayı izlemeye devam ettik...Sabah olmak üzereydi fakat Güneş daha doğmadı.

Ben kendimi çoktan uykunun kollarına bırakmıştım.Aniden gelen ürpertiyle uyandım,doğmak üzere olan güneşi gördüm,ama doğmamıştı daha.Nasıl uyumuştum hatırlamıyordum.Uyandığımda başım Akın'ın omzundaydı.Üzerim boğazıma kadar örtülmüştü.

Akın beni izliyordu...'Ben,b-ben özür dilerim...-Diye açıklama yaparken sözümü kesti.

'Kabusmu gördün,sürekli ürperdin'diye sorunca kaskatı kesildim,kızmamıştı.Ama nasıl onun omzunda uyumuştum bilmiyorum.

Güneş doğmak üzereydi,artık Güneş ışıkları vardı.

'Uyumadınmı?'Diye sordum.

'Hayır,seni izlemek keyifliydi'

Kaşlarımı çatıp ona baktım.

'Kızma tamam şaka yaptım ama kızınca çok tatlı oluyorsun seni hep kızdıracağım'

Çatık kışlarla ona bakmaya devam ettim ve o da gülmeye başladı.'Seni odana bırakayım mı?'Diye sordu,gerçekten uykum vardı uyumak istiyordum.'Ben kendim giderim'dedim ve ayağa kalkıp yere düşmem bir oldu.

Sol bacağımda hala his yoktu ve üzerine basınca yere düştüm.'Biliyorum kendin gidersin ama daha yürüyemiyorsun'dedi ve güldü.

Yere eğildi,bir elini koluma bir elini belime koyarak beni kaldırmaya çalıştı.O an aramızda bir bakışma geçti sanki birkaç saniyeliğine zaman durdu.

Belimdeki parmakları kıpırdıyordu,ve içimde kelebekler uçuşuyordu.
Beni yerden kaldırdı.bir eli belimdeyken kolumu onun boynuna doladım.

Yavaş yavaş beni yukarı çıkardı.Yatağıma yatırdı.Üzerimi örttü.'İyi uykular,Asel'dedi ama çoktan uyumuştum.