Yavaş yavaş kendime gelmeye başladım,siyah renk heryeri kaplarken gözlerimin bağlı olduğunu fark ettim.Bir sandalyede ellerim ve ayaklarım bağlıydı.
Kapı açılma sesi geldi.''selam güzelim!''dedi bir ses.Kahretsin bu sesi bir yerden tanıyordum!
''Kimsiniz?''diye sordum.Yürek yemedik herhalde,organ mafyaları olabilirdi.Organlarımı verecek halde değildim şuan.
''Yakından birisi...''dedi.
''Kimsin?''diye sordum tekrardan.
''Kim olduğumun bir önemi yok,sadece seni istiyorum diyelim''dedi ses.
''Adamsan aç gözümü göster kendini''dedim,yürek yemiş gibi hissettim kendimi.Yavaş yavaş gözümdeki siyah bez parcasını indirdi.
Karşımda Alp Ayvaz duruyordu!
Şok içinde ona bakıyordum ''s-sen''dedim ama devamını getiremedim.''sadece aşkım için savaşıyorum Asel''dedi.
''Aşk bir savaş değildir''dedim Norm Ender'in kaktüs sarkısından bir söz.
Dar bir odaydı burası,duvarlar gri bir renkti.Yerler tahta ve karşımda bir perde vardı,kafamı kaldırdığımdaysa bir projeksiyon makinesi olduğunu gördüm.
''Hadi ama yıl olmuş 2022 projeksiyon makinesimi kaldı?''diye sordum.
''Asel olayın cidddiğiliğinin farkındamısın?Kafayımı yedin kızım?''diye sordu.
''Beni neden kaçırdın avradını siktiğim?''dedim sinirli bir sesle
Önce güldü sonra cevap verdi.''Seviyorum lan seni,her ne kadar kardeşimle sevgili olsanda seviyorum ve ben aşkım için savışırım''dedi.
Yüzüme yaklaştı,gözler dudaklarıma kaydı ne yapacağını anladığımda aniden yüzüne tükürdüm.
''Akın ile bizim aşkımız senin savaşın için çoktan galip geldi''dedim.
''Asel!çok olmaya başladın.Eğer brn kaybettiysem istemediğim içindir,ve ben seni istiyorum''dedi.
Projeksiyondan Akın'ı gördüğümde o da beni görüyordu.''Asel!'dedi sesi tedirgindi.''Akın!''dedim.
''Seni bitireceğim Alp! Sevgilim sakın korkma seni kurtaracağım''dedi Akın.
''Ama sen onu kurtarmadan o benim olacak sevgili kardeşim!''dedi Alp ve elindeki şırıngayıyla içindeki yeşil sıvıyı vücuduma enjekte etti.
''Hayır!''dedi Akın .''bukadar kötü olamazsın Alp! Yapma! Canımı al ona zarar verme Alp!''
Konuşamıyordum,hareket edemiyordum,nefes almakta zorlanıyordum.Felç olmuş gibiydim.
Sadece görüyordum,duyuyordum,başka birşry yapamıyordum.Vücudumu hareket ettiremiyordum.Akın ekran karşısında kıpkırmızı olmuştu.''Hayır!'' Diyr bağırıyordu sürekli.
Alp zevkle kafasını boynuma gömdü,zevkle boynumu öpüyordu.Elleri heryerimi okşuyordu.Engellemek için herşeyi yaptım ama kılımı bile kıpırdatamadım.Sadece gözyaşı döküyordum.
İç sesim Alp'e küfürler savururken Alp zevkle boynumu emiyordu.''Hayır!''diyordu Akın kendine serçe vururken.
Alp önce elleriyle göğüsümü okşamaya başladı.Pis dudakları yanaklarımı öperken içimdeki fırtınalar Dün'yayı yok edebilecek tek şeydi.Ama kılımı dahi kıpırdatamıyordum.
Alp önce gülerek Akın'a baktı,Akın hala ''hayır!''diye bağırıyordu.Alp güldü ve tekrar bana döndü.Alp ellerini bacaklarımda gezdirdi.Tam o sırada kapı aniden açıldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fısılda Zamana (Tamamlandı)
Teen FictionFısıldadığım zaman içimde fırtınalar koparıyor.Temeli atılmamış bina gibi tıpkı.Her ne kadar güçlü görünsede o bina birgün yıkılacak çünkü eksik.O bina hergün daha da hasar alıyor,her ne kadar alışsada bir o kadar zarar görüyor.Bina eksik diye suçla...
