Fısılda Zamana (Tamamlandı)

32.Bölüm Final

''Ölüme gidiyoruz''

Ölüme mi gidiyoruz?Bu cümle kafamda dolaşırken çoktan gelmistik bile o uçurum kenarına.

Normal bir hayatı olan insan olsaydım nasıl olurdu merak ediyordum doğrusu.Annem babam beni çok sevse,Berk ile birlikte büyüseydim.Akın...

İki koruma kollarımdan tutup kolaylıkla çıkardılar beni.uçurumun kenarında bir yerde bir sandalye ve bir ip vardı,buda neyin nesiydi?

Korumalar babamın talimatını beklemden beni o kahve rengi sandalyeye oturtup halatla ellerimi ve ayaklarımı bağlıyorlardı.

''Noluyor?''
Cevap vermediler.Akın'ı orada bırakıp gitmenin yükünü yaşamakla oldukca sinirliydim.

''Sikerim ebeni çöz beni!''

Korumalar aralarında güldü ama cevap veren olmadı.

''Kızım,küfür ağzına hiç yakışmıyor''dedi ve yüzüme yaklaştı babam.Hiç düşünmeden yüzüne tükürdüğümde gülmeye başladı.

''Nefret ediyorum senden''dedim.

Hareket edemiyordum,sandalye uçuruma oldukça yakındı,tek bir hareketimde aşağı düşebilirdim o yüzden arkama çok yaslanmamaya calışıyordum.

''Evet kızım,seninle önce konuşalım sonra da...boşver orası bende kalsın''dedi babam.

''Sen bana ihanet ettin,benim kızım olmaya layık değilsin''dedi ve devam etti.

''Seni hiç istemedim zaten,o salak annen olacak kadı-''

''Annemin adıni ağzına alma!''dedim sinirle.Küçüklüğümden beri anneme böyle hitap ederdi.

''Hem senin salak annen kelimesinden başka bir cümle bildiğin yokmu?Beynin bukadarına mı yetiryor,baba?''diye sordum.

Korumalar sırıtmaya başladığında ''gülmeyin gebertirim hepinizi,aç köpekler benim sayemde geçiniyorsunuz!''dediğinde babam,gülmeyi bıraktılar.

''Sana gelelim,sevgili kızım''dedi güler yüzle babam.

''Sen bana ihanet ettin ve bunu canınla ödeyeceksin,seni sevgilinin yanına göndermemi istermisin?''diye sordu.

                (Yazarın anlatımıyla)

Asel hiç düşünmeden cevap verdi.

''Sadece bir bedene hitap ediyorum benim ruhum zaten ölü''diye cevap verdi.

Derviş buna güldü.Derviş Asel'in çenesini sertçe kavrayıp kendine çekti.

''Senden!Nefret!ediyorum!''

''Duygularımız karşılıklı,baba''dedi Asel.Tam o sırada Derviş Asel'in yüzüne sert bir tokat indirdi.

''Ben senin hiçbirşeyin değilim,bana baba demekten vazgeç!Sokakta ki hayvanlardan bir farkın yok gözümde''dedi Derviş.

Asel her ne kadar alışık olsada bu cümlelere artık içinde kopan fırtınalar dahada alevlenmeye başlamıştı,her ne kadar kırılsada bunu asla dışarı vuaramaz çünkü onun bir kalbi yok,onun buna hakkı yok.

''Sen bana ihanet ettin ve bunu ödeyeceksin''dedi Derviş bir kez daha.
Sesinde intikam ateşi vardı,fakat intikam almak istediği kişi kendi kızıydı.

''Beni neden hiç sevmedin baba?''dedi Asel.Artık o kadar kırılmıştı ki birdaha toparlanamaz haldeydi.

''Çünkü sevilecek biri değilsin sen,sevilmeyi hak etmiyorsun''dedi Derviş.

''O kadarmı sevimsizim?''

''O kadar sevimsiz,çirkin,aptal,bencil,kendini beğenmiş ukalanın tekisin.Biliyormusun doğduğundan beri seni birkez kucağıma alıp öpmedim.Çünkü senden hep nefret ettim''dedi ve devam etti Derviş.

''Sen sevilmeyi hak etmiyorsun sana ölüm yakışır,seni bu dünyaya ben getirdim canını da ben alacağım''dedi Derviş.

Asel'in canı yanıdı,kalbi kırıldı.O bu sözleri hak etmiyordu.İnsanlar bilmiyordu ki onunda bir kalbi vardı.

''Geber''dedi Derviş.

Aniden Asel'in sandalyesine sert bir tekme geçirince Asel o yüksek uçurumdan aşağı düştü!

Uçurum çok yükseti,Asel sanki ağır çekimdeymiş gibi aşağı düşüyordu.Elini tutacak kimsesi yoktu,sevdiği adam yoktu.Korku dolu çığlıklarla aniden sert kayaların üzerine çakılıldı!

Bütün kemikleri kırılmıştı neredeyse,gözleri kararıyordu,ölmeden önce gökyüzüne baktı Asel.

''Yanına geliyorum sevgilim...Ölüm bile bizi ayıramadı''diye mırıldandı zorlukla.Ölmeden önce son sözleriydi bunlar

Asel öldü.Onu babası öldürdü.

İyilere zalim dünya,yine kötüler kazandı.

Asel intikamını alamadı,ama babası onun canını aldı.Asel acı içinde öldü.Önce kemiklerinin kırıldığına şahit oldu.Sonra o kayaları kan kapladı.Asel öldü...

Acı cekerek öldü.

Tek gerçek vardı.

İyiler asla kazanmazdı,cünkü kötüler daha güçlüdür.

Asel dayanamadı.O gencecik 19 yaşında bir kızdı,hayalleri vardı umutları vardı.Ama babası Onun unutlarını öldürdü hayallerini öldürdü.Babası kızını öldürdü.

                            SON