"Beraber uyuyalım, beraber uyuyalım!"
Minho evin içinde Changbin ve Chan'ın peşinde yastığı ile koştururken Changbin bir anda mutfağa, Chan ise mutfağın yanındaki odaya girince Minho olduğu yerde kalmış sonra da odaya giren Chan'ın peşinden içeri girmişti.
"Chan beraber uyuyalım!"
"Yavrum yataklar tek kişilik, biz üç davar nasıl sığacağız?"
Ofladı. "Off Chan of! Senle Changbin'in yatağını birleştirelim işte."
Yastığını Changbin'in yatağının üstüne attığı gibi Changbin'in yatağını tutarak Chan'ın yatağına doğru itmiş sonra da ikisini birleştirmişti. "Bak," deyip gururla gülümsedi ve göz kırpıp kendi yastığını koyarak yatağa atladı.
Soğuk çarşaflara dolanarak şort giydiği için bacaklarını sürtmüş, Chan ona gülmüştü. "Senin götün bu yataktan sağ çıkmaz yalnız," dediği zaman Minho büyük bir kahkaha attı. "Bana uyar."
"Ne uyar?" diyerek odaya giren Changbin su bardağını kenara bırakmış, Minho'nun açtığı kolları arasına girmişti. Chan da yatağa uzanırken güldü. "Minho'nun götünün sağlam çıkamayacağı konusu hakkında tartışıyorduk."
Changbin kıkırdadı. "Denenir."
Bu tepkisi yanında yatan ikiliyi güldürürken "Sonunda adam gibi uyuyacağım lan," dedi ve ekledi. "O sosyal medyada attığınız fotoğrafları da gördüm."
"Senle de atarız ağlama."
Chan'a göz kırptı. "Boynundaki morlukları atarsın, daha güzel olur."
Chan "Siktir lan," deyip gülmüş, Changbin de kıkırdarken Minho "Hak ettin ama," demişti. "Seungmin seni kudurtmamız için attırıyordu, işe yaramış."
"Seungmin iti..."
Changbin derin bir nefes verdiğinde Minho ona güldü ve hızlı bir şekilde eğilerek dudaklarından öptü. "Tamam düşünme artık, hadi uyuyalım!"
Dönerek Chan'ı da öpmüş sonra da yatağa uzanıp gözlerini kapatmıştı. "İyi geceler, iyi geceler."
Chan güldü. "İyi geceler bebeğim."
Changbin ona sarılan sevgilisine karşılık verdi. "İyi geceler güzelim." Sonra da Chan'a baktı. "Sana da iyi geceler güzelim."
Uyuzca sırıttığında Chan "Bana baskın olamazsın," deyip elini ona uzatıp beline atmış, Changbin'in belini sıkarak göz kırpmıştı. "İyi geceler yavrum."
Ertesi sabah ilk uyanan Minho olurken kendini duşa attı, güzel bir duş alıp kendi odasındaki dolaba ilerlemiş, dudaklarını büzmüştü. Bugün keyfi yerindeydi bu yüzden soğuk havayı umursamadan kot şort çıkardı kendine altına da file çorap alıp Changbin'in dolabından da büyük bir sweat giyip mutfağa geçmişti.
"Changbin! Chan!" diye bağırdı kahvaltıyı hazırlayarak. "Derse geç kalırsanız umurumda olmaz! Kalkın artık!"
"Beş dakika daha."
Göz devirdi. "Fizik profesöründe öyle diyordu Chan."
Bıkkınca odanın kapısına yaslanmış, yatakta yatan ikiliye bakıyordu. Kaşları ile uyuyan Changbin'i de işaret ederken Chan "Kalk lan," deyip ona sarılan çocuğu itti ve esneyerek yatakta oturur hale geldi.
Changbin de söylenip gözlerini açmış, telefonundan saate bakıp "Daha vaktim var benim," deyip geri gözlerini kapatmıştı ki odanın kapısındaki Minho'yu gördüğü gibi iki gözünü de açarak ona baktı. "Umarım rüya görüyorumdur ve sen kış ayında file çorap ve şort giymemişsindir Minho."
