#KDLexMagicOnWattpad
Born from a prestigious family, Alexandra strives to be the perfect daughter, but the façade is ruined upon the return of her dark past.
***
After Alexandra's accident, a big part of her memories disappear. Despite the missing p...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Enjoy! ❤️🤍
***
"MA'AM, gusto ko man mag-talk kaso baka masapak ako ni boss. Mas takot ako sa 'yo, pero nakakatakot pa rin si boss," aniya. "Ayaw ko pang ma-tegi!"
I got it and would be a liar if I said it was unexpected. Tauhan siya ni KD. It would be very impolite if she gave out information that her boss didn't order her to do.
Kung tama nga ang sabi ni Blush na bodyguard ko siya, then she was hired to focus on the job. Siguro naging malapit lang talaga kami noon at naging magkaibigan pa. Mukhang wala rin naman iyon na problema kay KD dahil kahit wala ako rito, hindi niya pinatalsik si Blush.
After all this time, Blush was waiting for my return.
"Ayos lang. Kakausapin ko na lang siya. Salamat, Blush."
"You're always welcome, ma'am! Sobrang saya ko na nakabalik ka na! I'm sure pati si Ate Cola ay matutuwa 'pag nakabalik na siya sa misyon niya."
"Ate Cola?" I winced a little at her.
"Kapatid ko, ma'am, si Ate Cola! Mas matanda sa 'tin ng mga . . . " Her lips puckered, still deep in thought before continuing, " . . . dalawang century."
Natatawa akong napailing sa kaniyang sagot. Two centuries talaga? Siguro naman ay ilang taon lang talaga ang ibig niyang sabihin.
"Pero Cola talaga ang pangalan niya?" I asked, seeking peace for my mind.
"Hindi, ma'am! Nicknames lang ang ginagamit namin para sa work na rin. Her name is Coraline Lashanta. Cola for short."
Mas nagtaka ako roon. Hindi ko alam na ganoon pala 'yon. Akala ko ay totoong pangalan nila 'yon katulad ni KD. It's his initials.
"Sandali lang. Kung kapatid mo siya, paano naging Blush ang palayaw mo?"
"Tamad kasi ang nanay at tatay namin," nakangisi niyang usal. "Akala kasi ay lalaki ako. Mahaba name ni Ate tapos tinipid ang name ko. Blue Lashanta full name ko, ma'am."
Napaisip ako. Blue Lashanta . . . Blue . . . that made sense.
"I see. Mas bagay nga sa 'yo ang Blush."
Blush flipped her ponytail to her right shoulder. "Siyempre, ma'am! Ako pa ba?! Basta, ma'am, never call us by our real names, ha?"
"For safety?" tanong ko.
Tumango-tango siya. "Yes po. Plus, if ever nasa panganib or may kalaban, hindi mako-compromise ang identity nino man at any cost. Boss man, tauhan na katulad ko o hampaslupa na kasing pangit ni Zeus."
That made me chuckle. Ayaw niya kanina na pag-usapan pero nabanggit pa rin niya si Zeus. Mukhang close nga sila.
I could see how much they valued their safety. It made so much sense. It would be a stupid move if they would call each other using their real names instead of their nicknames or aliases.
