Love Causes Problems

Diary Part - Liam.

'Olivia, wakker worden' Ik doe mijn ogen open en zie een vrouw in een wit pak voor me staan. 'Het is tijd om wat te eten, wat wil je: Spinazie of worteltjes en doperwtjes?', vraagt de vrouw vriendelijk aan me. 'Uhhhh doe maar worteltjes met doperwtjes', zeg ik. De vrouw loopt de zaal uit en ik kijk naar rechts. Liam leest in een boek. 'Is er wat?', vraagt hij. Shit! Hij heeft gemerkt dat ik liep te staren. Ik voel m'n gezicht warm worden. 'Nee hoor', zeg ik snel en draai me om. Liam legt zijn boek op het nachtkastje en vraagt of ik al weet wanneer ik naar huis mag. 'Ik hoop dat ik morgen naar huis mag', zeg ik. Liam kijkt betreurd maar zegt daarna: 'Ohh wat fijn voor je!'. 'En jij?', vraag ik. Liam vertelt dat hij waarschijnlijk nog 3 nachten moet blijven. Nog voordat ik iets wil zeggen komt de vrouw met het witte pak mijn eten brengen. Als ik alles op heb moet ik naar een andere zaal voor nog een onderzoek. Als ik weer naar mijn eigen zaal ga, zie ik dat het bed van Liam leeg is en dat er een briefje op de mijne ligt. 

Beste Olivia,

Van de dokter hoorde ik net dat je morgen naar huis mag, ik moet zo naar de OK (Operatie Kamer) waar ze mijn been gaan opereren. Jammer genoeg kunnen we geen afscheid nemen. Ik vond het erg gezellig dat je naast mij lag. Als je wilt, hier is mijn nummer: 0619283372.

Beterschap verder! Liefs, Liam

 Ahhh wat lief, denk ik. Snel schrijf ik op een papiertje mijn nummer. Ik leg het op zijn bed en ga slapen. De volgende ochtend pak ik mijn spullen in en wacht ik tot mijn ouders de zaal binnen komen. Als we eindelijk in de auto zitten, vraag ik aan mama wat ze gisteren nog hebben gedaan. Na allerlei verhalen over saaie monumenten en terrasjes krijg ik medelijden met Susan. Als we in het hotel zijn vliegt Susan me om de hals. 'Doe please nooit meer zo iets raars oke? Heb me echt doodverveeld hahaha'. Ik leg mijn spullen weer in m'n kamer en haal mijn dagboek tevoorschijn.

13-7-'12

Lief Dagboek,

Dat was me een dagje wel. Ik wilde gaan hardlopen maar ik mocht niet van mama, toch ben ik gegaan. Uiteindelijk ben ik na het kopen van een überschattig jurkje flauwgevallen op straat. Met een ambulance ben ik vervoerd naar het ziekenhuis. Onderweg praatte de ambulance arts (dat was een vrouw) alleen maar Italiaans. Dus ik verstond er totaal niets van. Gelukkig wilde ze alles nog een keer uitleggen in het Engels. Toen ik aankwam in het ziekenhuis was mama erg boos op me, maar gelukkig kalmeerde papa haar en hebben we het er niet meer over gehad. Na een bloedonderzoek en nog wat andere kwam ik in een zaal met leeftijdsgenootjes terecht. Ik kreeg een supergrappig sms'je van Susan en moest keihard lachen. Een jongen (Liam) keek verbaasd naar me, zo awkward! Daarna hebben we nog wat gepraat en hij vertelde dat hij in een boyband zit. Ik ben alleen vergeten te vragen hoe die boyband heet. Ik hoop dat ik Liam nog een keer zie, hij was best wel knap

What!? Waarom schrijf ik 'hij was best wel knap' op? Hij was aardig enzo maar knap.. Oke oke hij was super knap.. Ohnee is dit wat ik denk dat dit is.. Wil ik dit wel.. Ik denk het.. Oh god ik ben verliefd..