Love Causes Problems

Vriendschap, of toch niet.

* 1 jaar later *

'Ellaaaa. wanneer gaan we nou?' Ella's nichtje Amber schreeuwt ongeduldig door ons appartement. 'Amber even wachten. Molly en Susan zijn nog niet klaar.', zegt Ella streng. Samen met Ella en Amber sta ik in de gang van ons appartement. We gaan naar een concert.

Een jaar later heb ik het eindelijk een plekje kunnen geven. Ik kijk weer naar het nieuws en lees weer tijdschriften. Liam heb ik al tijden niet meer gesproken. Ook hij zal verder met zijn leven zijn gegaan. 'Ellaaa ik wil gaan.' Amber trekt aan Ella's jas. 'Jaja', mompelt Ella. 'Mol en Suus willen jullie please opschieten?', roep ik maar naar boven. Na een minuut of twee komen ze eindelijk naar beneden. 'Ready to go girls?', vraagt Molly aan ons. 'Jaaa!', roept Amber. Molly kijkt naar mij. 'Jahoor', zeg ik zachtjes. Eigenlijk heb ik er helemaal niet zo'n zin in.

We lopen naar de auto van Molly. We passen er net met z'n allen in. 'Hoelang moeten we rijden?', zeurt Amber. Amber is 14 jaar, maar ze gedraagt zich als een kleuter. 'Een minuut of twintig', zegt Molly rustig. Amber zucht diep. 'Tja, het is ook niet niets hè als je voor het eerst naar een concert van je idolen gaat.' Ik kijk naar de achterbank naar Amber. Ze knikt zenuwachtig. Amber gaat voor het eerst naar een concert en Ella, Molly en ik moeten op haar passen. Susan gaat meer mee omdat ze stiekem toch ook fan is. 'Waarom ben je eigenlijk fan van ze?', vraagt Molly aan Amber. 'Gewoon. Ze zijn leuk, lief, knap en ze kunnen goed zingen.' 'Moet dit echt?' Ik kijk naar links naar Molly. 'Kom op. Het is alweer 1,5 jaar geleden. Het zal vast niet zo erg zijn.' 'Hoezo dan?' Nu mengt Amber zich ook in het gesprek. 'Niks.' Ik kijk boos naar buiten. Ik heb geen zin om het haar uit te leggen. Molly geeft me een por. 'Vertel het gewoon. Dan ben je er vanaf en waarschijnlijk lucht het nog op ook.' 'Nee, ik heb er geen behoefte aan.' 'Je kan het beter van je afpraten Oliv.' Ik zucht. 'Oké dan.' 

Ik draai me om naar Amber en begin te vertellen. 'Ongeveer 2 jaar geleden was ik samen met mijn ouders en Susan op vakantie. We gingen naar Rome. Onze ouders houden uhm hielden echt van cultuur. Susan en ik zijn het tegenovergestelde. Op de eerste dag gingen mijn ouders en Susan Rome verkennen. Ik bleef alleen in het hotel. Ik heb me echt doodverveeld. Toen mijn ouders terugwaren vroeg ik of ik een stuk mocht gaan hardlopen. Mijn moeder vond het geen goed plan aangezien het best warm buiten was. En ze was bang dat ik flauwviel. Ik zei dat ik ging wandelen dus liep ik snel de deur uit. Ik deed snel mijn hardloopschoenen aan en rende het hotel uit. Na een beetje rondgedwaald te hebben kwam ik uit bij een leuk winkeltje. Ik ging naar binnen en 5 minuten later stond ik buiten met een superleuk jurkje. Ik zette mijn zonnebril op en wilde weer verder hardlopen. Maar ik had het verkeerd ingeschat. Mijn moeder had toch gelijk. Het werd zwart voor mijn ogen en ik viel op de grond. Ik werd wakker in een ambulance. Er werd Italiaans tegen me gepraat maar ik verstond er niets van. Ik moest een nacht in het ziekenhuis blijven, dus werd ik ik mijn bed naar een zaal vol mensen van mijn leeftijd gereden. Ik kwam terecht naast een jongen. Liam, heette hij. Susan stuurde een leuk smsje en ik lag helemaal dubbel. Hij keek verbaasd opzij en toen zijn we in gesprek geraakt. Hij had zijn been gebroken tijdens een optreden in Rome.' 'Wacht. Hebben we het hier over Liam Payne?' Amber onderbreekt me en gaat rechtop zitten. 'Hij werd die avond geopereerd en toen heb ik hem niet meer gesproken. Ik had een briefje met zijn nummer op mijn bed achtergelaten. Toen ik de volgende dag naar huis mocht heb ik veel uitgerust. Een paar dagen later waren mijn ouders en Susan weer ergens heen en ik ging in mijn eentje weer naar de stad. Ik had ergens wat gedronken en wilde weer verder gaan totdat een jongen me riep. Ik was zo dom geweest om mijn tas te laten liggen. Ik vroeg hoe ik hem kon bedanken en hij zei dat ik bij hem en zijn vrienden moest gaan zitten. Ik schoof verlegen bij de jongens aan. De jongens heetten Niall, Louis en Zayn. De jongen die mijn tas had was Harry.' 'Harry! OMG heb jij One Direction ontmoet?' Amber zit te stuiteren op haar stoel. Ik vertel verder. 'We hebben toen wat gepraat en ik ben met hen meegegaan naar het ziekenhuis. Hun vriend lag in het ziekenhuis met een gebroken been. Onderweg in de limousine kwam ik erachter dat dit de band van Liam moest zijn. In het ziekenhuis heb ik Liam weer gezien. De rest van de vakantie hebben we veel samen opgetrokken en we hebben Susan's verjaardag met ze gevierd.' Susan kijkt trots naar Amber. 'Op de laatste vakantiedag heeft Liam gevraagd of ik zijn vriendin wilde zijn. En ik zei ja. We hebben staan huilen op het vliegveld toen we weer naar huis toe gingen. Een week later heb ik ze opgewacht op het vliegveld van Londen. Ik werd overrompeld door fans. Dat jaar ben ik ook gaan wonen bij Ella, Molly, Thomas en Oliver. Onze ouders kwamen om bij een ongeluk. Een vriend van Liam was dronken gaan rijden. Liam kon niet tussen ons beide kiezen, dus heb ik het uitgemaakt tot mijn grote spijt. Susan kwam bij ons wonen en maanden lang heb ik me schuldig gevoeld tegenover Liam. Ik besloot het goed te maken en al snel hadden we weer een relatie. Ik zou samen met Liam een weekendje weg gaan, maar Liam kon niet. Toen ben ik samen met Jai, die woonde toen nog in ons appartement, gegaan.' Ik vertelde verder tot onze break-up. 'OMG ben jij Olivia Moore? De ex-vriendin van Liam? Je hebt hem bedrogen!' Amber klinkt boos. 'Ik zei toch dat het geen goed idee was', zeg ik tegen Molly. Molly haalt haar schouders op. 'We zijn er.' Op Amber's gezicht verschijnt een grote glimlach.