Love Causes Problems

Bestemming Onbekend.

Fact: ik ben super goed in dingen uitstellen ;) veel plezier met dit chapter!

---------------------------------------------------------------------------------------------------

'Op vakantie? Met z'n tweeën?', vroeg Susan ongelovig. Nadat Liam mij thuis afgezet had, was ik al dag en nacht bezig achter de laptop om ideeën op te doen voor onze trip. 'Jep,' zei ik terwijl mijn aandacht op het beeldscherm gericht was. 'Waarheen dan?' 'Hpmff, Suus dat weten we nog niet.' zei ik nors. Via mijn beeldscherm zag ik dat ze haar schouders ophaalde en wegliep. 'Susan! Zo bedoelde ik het niet.' riep ik haar nog achterna. Ik schrok ervan dat ik zo bot tegen haar was geweest. Samen hadden we altijd de grootste lol en er was nooit ruzie. Op veel momenten, bijvoorbeeld in Rome toen met dat tijdschrift en dat Susan onze ouders had weggelokt uit de winkel, voelde ze gewoon als mijn beste vriendin. Maar het blijft mijn zusje. 

Ik werd het steeds meer eens met het idee dat we op vakantie zouden gaan. Natuurlijk stemde ik er al gelijk mee in, maar toch... Ik kreeg er onderhand steeds meer zin in. Vroeger zouden pap en mam naar een reisbureau zijn gegaan, maar dat is niet meer van deze tijd. Nee, tegenwoordig boek je je vakanties zo simpel als het maar kan gewoon op het internet. 

Opnieuw refreshte (raar woord, zo in de verleden tijd, maar oké) ik de neckermann pagina. Omdat ik geen inspiratie had, besloot ik om mijn atlas, die ik altijd voor school nodig had, te pakken. Verder vervolgde ik mijn route naar de schuur waar ik een rol tape van de werkband weggritste. Uit de kamer van Thomas haalde ik een dartpijl. Toen ik eindelijk weer achter mijn laptop zat, pakte ik de atlas er weer opnieuw bij. Ik zocht een pagina waar de hele aarde opstond. Met mijn zeer uitbundige en vooral handige kennis (ahum!) had ik al snel de juiste pagina. Terwijl de atlas onder het kopieerapparaat lag, whats'appte ik Li dat hij hierheen moest komen. Ik zag dat hij online kwam, maar hij reageerde niet. Grrr, soms was het maar al te vervelend dat je kon zien op Whatsapp dat iemand je bericht had gelezen zonder erop te reageren. 

Terwijl ik de gekopieerde atlaspagina op de muur aan het vast plakken was met ducktape, ging de bel. 'Kan iemand even de deur open doen?,' schreeuwde ik. 'Het is Liam maar.' Toen ik geen gehoor kreeg, moest ik het papier wel scheef laten hangen en zelf naar de deur lopen. Ik trok de deur open. 'Ik heb een goe-hoed ide-'. Meteen stopte ik met praten. Ik keek niet in het gezicht van Liam, maar in het van Molly. 'Nou, vertel meid!' En ze liep lachend naar binnen. 'Je verwachtte iemand anders zeker!', zei ze terwijl ze de boodschappen op het aanrecht legde. 'Maar, huh, je hebt toch een sleutel?', vroeg ik verbaasd. 'Jaaaa... alleen ik was zo slim geweest om hem in huis te laten liggen en de deur vervolgens achter me dicht te trekken haha.' Ik glimlachte. 

'Maar vertel.. wat is je o zo goede plan?', vroeg Molly direct nadat we de boodschappen hadden opgeruimd. 'Li en ik gaan op vakantie en ik had geen inspiratie voor een bestemming.' Molly knikte. 'Dus besloot ik er een spelletje van te maken.' Ik wees naar de muur met het scheefhangende papier. 'Ik had gevraagd of Liam hierheen kon komen, maar hij heeft nog niet gereageerd.' Net op dat moment trilde mijn telefoon als een gek. 'Voila!', lachte Molly. Ze liep de keuken uit en ik liep naar mijn mobiel. Het was Facetime die zo achterlijk aan het trillen was. Mijn hart maakte een sprongetje toen ik zijn naam zag staan: Liam Payne. Ik had geen idee hoe ik dit moest doen. Ik had nog nooit iets gedaan met Facetime, ik had zelfs geen idee dat het op mijn telefoon stond. Moet je na gaan. Ik drukte op 'opnemen'. Meteen verscheen Liam's hoofd in beeld. 'Hahaha,' zei ik. 'Zie je me?,' vroeg hij. 'Ja, jij mij?' Liam knikte. 'Sorry dat ik je bericht niet beantwoorde, maar de jongens en ik zijn nu in de studio en we zijn best wel druk. Je weet wel... Best Song Ever en de videoclip!' Ik hield ervan hoe hij 'Best Song Ever' uitsprak. Het klonk gewoon zo schattig. 'Ahá!' Ik knikte. 'Maar, vertel, ik heb nu pauze.' 'Nou..Ik h- Oh hey Harry!' Harry onderbrak als het ware mijn zin doordat hij ook in beeld kwam. 'Hoi Olive. Nou vertel maar, wat wilde je zeggen?' Ik draaide mijn telefoon van me af. Ik werd gewoon best zenuwachtig als Harry tegen me praatte. 'Harry, donder op!' Hoorde ik Liam zeggen. Ik keek weer in de camera. 'Sorry, ik dacht dat ik Susan hoorde roepen.'loog ik snel. 'Oh oke.. maar vertel nou!' 'Okeeee, nou ik was aan het zoeken voor een bestemming voor onze vakantie, dus ik had het volgende bedacht.' Ik draaide de camera naar de muur. 'En ik heb dartpijltjes!' 'Okee, ik zal wel kijken of je niet stiekem spiekt haha!,' zei Liam. 'Wacht even. Mollyyyy!', riep ik naar boven.

Molly knoopte een theedoek om mijn hoofd terwijl ik tegen Liam aan het praten was. Ik gaf mijn telefoon aan Molly en pakte het dartpijltje. '3..2..1' gilde ze. Ik gooide het dartpijltje. Net toen ik mijn blinddoek af wilde doen, zei Molly dat het pijltje niet op het papier maar echt in de muur was belandt. Ernaast dus. 'Oepssss..', lachte ik. Ik wreef over het gaatje in de muur. Ik hoorde dat Liam ook moest lachen. Opnieuw ging ik klaar staan en gooide ik het pijltje.

'Itu adalah Indonesia', schreeuwde Molly. 'Bali om precies te zijn,' zei ze vlak daarna. 'Okeeee,' zei ik tegen Liam nadat ik mjn blinddoek had afgedaan. 'Doen we het?', vroeg hij. Molly knikte hevig. 'Wat mij betreft wel!',zei ik vol goede moed terug. 'Ik kom morgen bij je langs om even te kijken voor een accomodatie, oké? Wij moeten nu weer verder...' 'Is goed schat!', zei ik. 'Dag lieverd!' Liam sloot het Facetime gesprek weer af. 

'Hoe kom je eigenlijk aan die taalkennis?', vroeg ik aan Molly. 'Tjaaa, ik ben er wel eens geweest!', beantwoorde ze. 'En hoe was het?', vroeg ik.

'Super mooi weer, aardige mensen, leuke jongens.' Molly knipoogte. 'Lekker eten en een prachtig landschap!', vervolgde ze haar zin. 'Mooizo', zei ik. 

Een land wat aan al mijn eisen voldoet én Liam, dit moest geweldig worden!