Sayfalar değişti uçuşarak...Ve değişen sayfalarda biz'li satırlara denk gelemedim.Bize dair nüanslar yoktu, izlerimiz kaybolmuştu.
Yoksa bu ölü bir insanın günlüğü müydü?Neden sığmamamıştık satırlara?
O ve ben kelimelerde dahi buluşamıyorduk işte bir zamanlar.Bize dair anılar aşk defterinde yer edinmemişti.Sonra bu yazgıya bir dur deme vakti geldi.O kurallara itaat etmedi.
Bizsizliği taşıyan o kitap satırlarına düşman kesilerek,harlanan bir ateşe attı sararıp,solan sayfaları.
Ve elimden tuttu tüm olmazlara inat.
Aşkımıza sahip çıkarak biz'li yeni bir sayfa açtı.
Artık onun ve benim hayatımdan ibaretti satırlar.Her kelime bizden bir kare taşıyordu.Bu giderek büyüyor, ailemizi şahlandırıyorduk.
Deli Maran ve ailesi gittikçe genişliyor,gücüne güç katıyordu.
İhtimalini düşündüğüm ama duyunca başka hülyalara daldıran o tılsımvari sözler parmak uçlarıma diken olup batarken her yerimi kanattılar.
Etraf kan kokusuyla çevrelendi.
Zihnimi kurcalayan o tilkiler ise kan kokusuna üşüşerek beni yalnız bıraktı.
Duyduğum sözler kulaklarıma bir uğultu gibi yayılıyordu.O uğultulu tonlama meltem rüzgarlarıyla birlikte bedenimi yalayıp geçerken,ayazda kalmış gibi ürperdim.
Soğuk değildi lakin içim ürkekti.
Ürpertici ama dehşet derecede güzel olan bir anın içindeydik.Her şeyiyle gerçekti.
Yine ve yine bizden meydana gelmiş olan bir can vardı içimde.Böyle düşününce tuhaf gelsede kurduğumuz bağlar çok özeldi.Onu içimde ağırlıyor olmak ah fazla duygusal olmama olanak tanıyordu.
Bana yakın mesafede duran adama doğru döndürdüm bedenimi.Yaşadığım bocalamanın aynısı yüz ifadesinin her milimetresinde görülürken aşığı olduğum o ela,kehribar karşımı gözleri için için ağladı.
Yansıtmamaya çalıştı lakin dolu olan gözleri bana doğru akıyordu.Kalbimde saklanmaya çalışıyordu göz yaşları.
"Ağır kaldırmaktan kaçınmanız şu an için yeterli zaten siz deneyimli ebeveynler olduğunuz için ne yapacağınız hususunu iyi bilirsiniz öyle değil mi Mai Hanım?"
Tadımladığımız o anılar dolayısıyla buna alışkandık,doktor hanım haklıydı.
Aldığım haberin tesiriyle cevap vermeyi unuturken üzerime çevirdiği bakışlarını gördüm ve görür görmez yalap şap birkaç şey söyleyiverdim.
"Evet, haklısınız.Aşamaları gayet iyi bir şekilde biliyoruz."
Kağıda bir şeyler karaladığı süre zarfı son bulunca gözlüğünü çıkartarak bir mahkum edasıyla süzdü bizi.
Sanki onun kurbanlarıydık ve celladımızın ağzından bağışlayıcı sözler duymaktı arzumuz.
"Tıp dilinde Beta HCG olarak bilenen hamilelik hormonu döllenmenin gerçekleşmesiyle beraber plasenta tarafından salgılanmaya başlar.Döllenmeden yaklaşık olarak on bir gün sonra kan numunesinde çıkar ve HCG hormonunda yüksek değerler saptanır.Bu saptanan değer, bize yol göstericidir."
Maran,bu kadar uzun bir açıklamanın neden olduğunu anlamadığını belirtircesine yüzünü buruştururken eşref bir ağırabi edasıyla sordu sorusunu.
"Yani doktor hanım,ne söylemeye çalışıyorsunuz?"
Onun bu sorusuna hak verdim.Hamile olduğum kesinleşmişken literatürdeki kavramlar beynime intikal etmiyordu.Ağzımız kulaklarımızdayken söylenilenler safsata gibi geliyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Deli Maran +18|Kabadayı
Romance"Koynuma gel hatun." Bileğimden çekip kucağına düşürürken bedenimi, ıslanmış gözlerimi çevrelemiş yaşlarla ona melül melül baktım. Dudakları bir nefes kadar yakınımda soluyor,sıcak teni tenime değerek içimi ısıtıyordu. Parmakları giydiğim geceliğin...
